اِرمیا 44 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

پیام خداوند به یهودیان در مصر

¹ خداوند در مورد تمام یهودیانی که در شهرهای میگدُل، تَحفَنحیس، مِمفیس و در جنوب مصر زندگی می‌کردند، با من سخن گفت.

² خداوند متعال، خدای اسرائیل، گفت: «شما خودتان شاهد ویرانی‌ای که بر اورشلیم و سایر شهرهای یهودا وارد کردم، بودید. آن‌ها حتّی تا به امروز ویران هستند و کسی در آن‌ها زندگی نمی‌کند،

³ چون مردم آنجا مرتکب شرارت شده خشم مرا برانگیختند. آن‌ها برای خدایان دیگر قربانی می‌گزراندند و در خدمت خدایانی درآمدند که نه شما آن‌ها را پرستش کرده‌ بودید و نه نیاکان شما.

⁴ من مرتّب بندگان خودم یعنی انبیا را فرستادم تا به شما بگویند از انجام این کار وحشتناکی که من از آن تنفّر دارم، خودداری کنید.

⁵ امّا شما گوش ندادید و توجّه نکردید. شما از قربانی‌های پلید خود برای خدایان بیگانه دست برنداشتید.

⁶ پس من خشم و غضب خود را بر شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم فرو ریختم و آن‌ها را به آتش کشیدم. آن‌ها به ویرانه‌هایی تبدیل شدند که حتّی امروز انسان از دیدن آن وحشت می‌کند.

⁷ «پس من، خداوند متعال، خدای اسرائیل، از شما می‌پرسم چرا می‌خواهید چنین بلایی بر سَرخود بیاورید. آیا خواهان نابودی مردان و زنان، کودکان و اطفال خود هستید تا دیگر کسی از شما باقی نماند؟

⁸ چرا با پرستش بُت‌ها و قربانی‌ برای خدایان بیگانه در اینجا، در مصر در جایی که می‌خواهید زندگی کنید، خشم مرا برمی‌انگیزید؟ آیا این کار را برای از بین بردن خودتان می‌کنید تا این‌که تمام ملّت‌های روی زمین شما را مسخره کنند و نام شما را مثل لعن و نفرین به کار ببرند؟

⁹ آیا تمام آن کارهای ظالمانه‌ای را که در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم به‌وسیلهٔ اجداد شما و به‌وسیلهٔ پادشاهان یهودا و زن‌های آن‌ها و همچنین به‌وسیلهٔ شما و زن‌هایتان صورت می‌گرفت، فراموش کرد‌ه‌اید؟

¹⁰ امّا تا به امروز، شما خود را فروتن نساخته‌اید. شما حرمت مرا نگاه نداشته‌اید و طبق دستوراتی که به شما و به اجدادتان داده‌ام، زندگی نکرده‌اید.

¹¹ «پس من، خداوند متعال، خدای اسرائیل، علیه شما اقدام خواهم کرد و تمام یهودا را ویران خواهم ساخت.

¹² در مورد مردم یهودا که باقی مانده‌اند و تصمیم گرفته‌اند به مصر بروند و در آنجا زندگی کنند، من همۀ آن‌ها را نابود خواهم کرد. تمام آن‌ها وحشت خواهند کرد؛ مردم آن‌ها را مسخره کرده نام آن‌ها را مثل لعن و نفرین به کار خواهند برد.

¹³ من کسانی را که در مصر زندگی می‌کنند، همان‌طور که با مردم اورشلیم کردم، با جنگ و گرسنگی و بیماری مجازات خواهم کرد.

¹⁴ هیچ‌یک از مردم یهودا که زنده مانده ‌و برای زندگی به مصر آمده‌اند، نخواهند توانست فرار کنند یا زنده بمانند. حتّی یکی از آن‌ها به یهودا، جایی که آرزو دارند یک‌بار دیگر در آنجا زندگی کنند، برنخواهد گشت. هیچ‌کس به‌جز عدّۀ کمی پناهنده به آنجا برنخواهد گشت.»

¹⁵ آنگاه گروه کثیری شامل تمام مردانی که می‌دانستند همسرانشان برای خدایان دیگر قربانی می‌گذراندند و همه زنانی که در آنجا ایستاده بودند، از جمله یهودیانی که در جنوب زندگی می‌کردند، به من گفتند:

¹⁶ «ما به آنچه تو به نام خداوند به ما گفته‌ای، گوش نخواهیم داد.

¹⁷ ما به انجام همان کارهایی که گفتیم ادامه خواهیم داد. ما برای الهۀ خودمان، ملکۀ آسمان، قربانی تقدیم خواهیم کرد و هدیۀ شراب بر قدمش خواهیم ریخت، یعنی همان کاری را می‌کنیم که اجداد، پادشاهان و رهبران ما در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کردند. در آن موقع ما غذای فراوان داشتیم، در رفاه زندگی می‌کردیم و زحمتی نداشتیم.

¹⁸ امّا از وقتی‌که از اهدای قربانی به حضور ملکۀ آسمان و ریختن شراب بر قدم‌های او خودداری کردیم، دیگر چیزی نداریم و مردم ما یا در جنگ کشته می‌شوند، یا از گرسنگی می‌میرند.»

¹⁹ و زنان گفتند: «وقتی نان‌های شیرینی را به‌صورت ملکۀ آسمان می‌پختیم و به حضور او قربانی تقدیم می‌کردیم و شراب را به‌عنوان هدیه به حضورش تقدیم می‌کردیم، شوهران ما، با هرچه که می‌کردیم، موافق بودند.»

²⁰ آنگاه من به تمام مردان و زنانی که چنین جوابی به من داده‌ بودند، گفتم:

²¹ «در مورد قربانی‌هایی که شما و اجداد شما، پادشاهان و رهبران و تمام مردم در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم تقدیم می‌کردید، آیا فکر می‌کنید خداوند آن‌ها را نمی‌دانست و یا آن‌ها را فراموش کرده است؟

²² همین امروز سرزمین شما ویران شده و دیگر کسی در آن زندگی نمی‌کند. منظرۀ وحشتناکی است. مردم نام آن‌ را مثل لعن و نفرین به کار می‌برند، چون خداوند نمی‌توانست بیش از این ظلم و شرارت شما را تحمّل کند.

²³ چون برای خدایان دیگر قربانی تقدیم کردید و با عدم اطاعت از احکام خداوند مرتکب گناه شده‌اید، پس خداوند شما را به چنین مصیبتی گرفتار کرده است.»

^24-25 من هرچه را خداوند متعال، خدای اسرائیل خواست به یهودیان مقیم مصر بگویم، به تمام مردم مخصوصاً به زنان گفتم: «شما و همسرانتان برای ملکۀ آسمان سوگند وفاداری یاد کرده‌اید. شما نذر کرده‌ برایش قربانی بگزرانید و شراب بر قدم‌هایش بریزید، و شما نذر خود را ادا کردید. خیلی خوب، پس به عهد خود وفا کنید و نذرهای خود را ادا نمایید.

²⁶ پس اکنون به تصمیمی که من خداوند در نام عظیم خودم برای شما یهودیان مقیم مصر گرفته‌ام گوش کنید: دیگر هیچ‌وقت اجازه نخواهم داد هیچ‌یک از شما به نام من سوگند یاد کرده بگوید، 'من به نام خداوند متعال سوگند یاد می‌کنم!'

²⁷ من دیگر نخواهم گذاشت شما در رفاه باشید، و همه نابود خواهید شد. همۀ شما یا در جنگ خواهید مُرد یا از بیماری. حتّی یک نفر از شما باقی نمی‌ماند.

²⁸ امّا تعداد کمی از شما از مرگ خواهند گریخت و از مصر به یهودا برخواهند گشت. در آن موقع، آنانی که زنده مانده‌اند خواهند دانست که حرف‌های چه کسی به حقیقت پیوسته است، حرف‌های من یا آن‌ها.

²⁹ من، خداوند، برای اثبات آنچه در مورد مجازات شما و تصمیم خودم برای نابودی شما گفته‌ام، به شما علامتی می‌دهم.

³⁰ من حُفرع، فرعون مصر را تسلیم دشمنانش که قصد کشتن او را دارند، خواهم کرد، همان‌طور که صِدِقیا، پادشاه یهودا را تسلیم نبوکدنصر پادشاه بابِل که قصد کشتن او را داشت نمودم.»