داوران 4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دبوره و باراق

¹ بعد از وفات ایهود، مردم اسرائیل باز کارهایی کردند که در نظر خداوند زشت بود.

² پس خداوند آن‌ها را به دست یابین پادشاه کنعان که در حاصور سلطنت می‌کرد، مغلوب ساخت. فرماندۀ ارتش یابین، سیسِرا بود که در حروشتِ امّت‌ها زندگی می‌کرد.

³ یابین نه‌صد ارّابۀ جنگیِ آهنی داشت و بیست سال تمام بر اسرائیلیان با ظلم‌وستم حکمرانی کرد. سپس قوم اسرائیل با زاری از خداوند کمک خواستند.

⁴ در آن زمان نبیّه‌ای به نام دبوره زن لَفیدوت بر اسرائیل داوری می‌کرد.

⁵ او زیر درخت خرمایی بین رامَه و ‌بِیت‌ئیل‌ در کوهستان اِفرایِم می‌نشست و مردم اسرائیل برای حل‌و‌فصل دعوای خود نزد او می‌آمدند.

⁶ او یک روز باراق پسر اَبینوعَم را که در قادش در سرزمین نَفتالی و زِبولون زندگی می‌کرد، نزد خود خواند و به او گفت: «یَهْوه، خدای اسرائیل فرموده است، 'تو باید ده‌هزار نفر از طایفۀ نَفتالی را مجهّز کرده با آن‌ها به کوه تابور بروی

⁷ و با سیسِرا فرمانده ارتش یابین بجنگی. او همۀ ارّابه‌های جنگی و سربازان خود را به‌ همراه خواهد داشت، امّا من آن‌ها را به وادی قیشون کشانده به دست تو تسلیم می‌کنم.'»

⁸ باراق به او گفت: «اگر تو با من بروی، من می‌روم و اگر تو با من نروی، من هم نمی‌روم.»

⁹ دبوره جواب داد: «البتّه من با تو می‌روم، امّا یادت باشد که اگر من با تو بروم و سیسِرا مغلوب شود، افتخار پیروزی به تو نخواهد رسید، چون خداوند سیسِرا را به دست یک زن تسلیم خواهد کرد.» پس دبوره همراه باراق به قادش رفت.

¹⁰ باراق مردان طایفه‌های زِبولون و نَفتالی را که ده‌هزار نفر بودند، مجهّز ساخته آن‌ها را همراه با دبوره به میدان جنگ رهبری نمود.

¹¹ در این وقت، حِبِر قِینی که از خویشاوندان موسی بود، از دیگر قِینیان، جدا‌ شده رفت و در کنار درخت بلوط در صعنایم، در نزدیکی قادش چادر زد.

¹² وقتی سیسِرا شنید که باراق پسر اَبینوعَم به کوه تابور رفته است،

¹³ تمام مردان خود را با نه‌صد ارّابۀ جنگی آهنی آماده کرد و از حروشتِ امّت‌ها به‌طرف وادی قیشون حرکت داد.

¹⁴ دبوره به باراق گفت: «بلند شو! امروز روزی است که خداوند سیسِرا را به دست تو تسلیم می‌کند. خداوند قبلاً نقشۀ شکست او را کشیده است.» پس باراق از کوه پایین آمد و با ده‌هزار مرد به جنگ سیسِرا رفت.

¹⁵ خداوند سیسِرا و تمام ارّابه‌های جنگی و لشکر او را به وحشت انداخت. سیسِرا از ارّابۀ خود پیاده شد و فرار کرد.

¹⁶ باراق ارّابه‌ها و ارتش دشمن را تا حروشتِ امّت‌ها تعقیب کرد و همۀ لشکر سیسِرا با شمشیر به قتل رسیدند و یک نفر هم زنده نماند.

¹⁷ سیسِرا پای پیاده فرار کرد و به چادر یاعیل، زن حِبِر قینی پناه برد، زیرا بین یابین پادشاه حاصور و خاندان حِبِر قینی، رابطۀ دوستی برقرار بود.

¹⁸ یاعیل به استقبال سیسِرا بیرون آمد و به او گفت: «بیا آقا، داخل شو، نترس. در اینجا در کنار ما خطری برایت نیست.» پس سیسِرا با او به داخل چادر رفت. یاعیل او را با لحافی پوشاند.

¹⁹ سیسِرا به یاعیل گفت: «کمی آب بده که تشنه هستم.» یاعیل یک مَشک شیر را باز کرد و به او یک لیوان شیر داد و دوباره او را با لحاف پوشاند.

²⁰ سیسِرا به یاعیل گفت: «برو جلوی ورودی چادر بایست. اگر کسی آمد و پرسید، 'آیا کسی در چادر است؟' بگو 'خیر.'»

²¹ سیسِرا از فرط خستگی به خواب سنگینی رفت. یاعیل یکی از میخ‌های چادر را با چکشی برداشته آهسته نزد او رفت و میخ را به شقیقه‌اش فرو برد چنان‌که سر آن میخ به زمین فرو‌رفت.

²² وقتی باراق به‌دنبال سیسِرا آمد، یاعیل به استقبال او بیرون رفت و به او گفت: «بیا تا شخصی را که در جستجویش بودی، به تو نشان بدهم.» باراق داخل چادر شد و سیسِرا را در‌حالی‌که میخ چادر به شقیقه‌اش فرورفته بود، مُرده یافت.

²³ پس خداوند در همان روز یابین پادشاه کنعان را به دست مردم اسرائیل شکست داد.

²⁴ قوم اسرائیل هرروزه قوی‌تر می‌شدند تا این‌که یابین پادشاه کنعان را به‌کلّی نابود کردند.