داوران 2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

فرشتۀ خداوند در بوکیم

¹ فرشتۀ خداوند از جِلجال به بوکیم رفت و به قوم اسرائیل گفت: «من شما را از مصر به سرزمینی که وعدۀ مالکیّت آن‌ را به اجدادتان داده بودم، آوردم و گفتم، 'هرگز پیمانی را که با شما بسته‌ام، نخواهم شکست.

² شما هم نباید پیمانی با ساکنان این سرزمین ببندید. باید قربانگاه‌های آن‌ها را ویران کنید.' امّا شما فرمان مرا به‌جا نیاوردید، بلکه برعکس آن عمل کردید؟

³ پس من هم، آن مردم را، از سر راهتان نخواهم راند؛ بلکه آن‌ها خاری در پهلوی شما و خدایان آن‌ها دامی برای شما خواهند بود.»

⁴ وقتی فرشتۀ خداوند این سخنان را گفت، تمام مردم اسرائیل با صدای بلند گریه کردند.

⁵ پس آنجا را بوکیم نامیدند و به خداوند قربانی تقدیم کردند.

وفات یوشع

⁶ یوشع مردم را مرخص نمود و آن‌ها به جاهایی که برایشان به‌عنوان ملکیّت تعیین شده بود، رفتند تا آن‌ها را تصرّف کنند.

⁷ بنی‌اسرائیل در طول زندگانی یوشع و همچنین در زمان حیات رهبران قوم که همۀ کارهایی را که خداوند برای قوم اسرائیل کرده بود با چشم خود دیده بودند، به خداوند وفادار ماندند.

⁸ یوشع پسر نون، خادم خداوند در صد و ده‌سالگی وفات یافت.

⁹ او را در زمین خودش در تِمنَه‌حارس که در کوهستان اِفرایِم، در شمال کوه جاعَش بود دفن کردند.

¹⁰ پس از مدّتی، آن نسل از دنیا رفتند و نسل دیگری برخاست. این نسل، خدا را نمی‌شناختند و از کارهایی را که برای مردم اسرائیل انجام داده بود، آگاهی نداشتند.

بنی‌اسرائیل خداوند را ترک می‌کند

¹¹ بنی‌اسرائیل نسبت به خداوند شرارت ورزیدند و پرستش بُت‌های بَعَل‌ را آغاز نمودند.

¹² یَهْوه، خدای اجداد خود را ترک کردند، همان خدایی که آن‌ها را از مصر بیرون آورده بود. آن‌ها خدایان اقوامی را که در همسایگی‌شان زندگی می‌کردند پرستش نموده در مقابل آن‌ها سجده کردند و به‌این‌ترتیب، خداوند را به خشم آوردند.

¹³ آن‌ها خداوند را ترک کردند و بُت بَعَل‌ و عَشتاروت را پرستش نمودند.

¹⁴ پس خداوند بر اسرائیل خشمگین شد و آن‌ها را به دست تاراج‌گران سپرد تا غارت شوند و اسیر دشمنان اطراف خود گردند؛ بنابراین آن‌ها دیگر نمی‌توانستند در مقابل دشمن مقاومت کنند.

¹⁵ هر جایی که برای جنگ می‌رفتند، دست خداوند بر ضد ایشان بود و مانع پیروزی آن‌ها می‌گردید، زیرا خداوند از پیش به آن‌ها گفته و قسم خورده بود که این کار را خواهد کرد. آن‌ها به‌سختی عظیمی مبتلا بودند.

¹⁶ آنگاه خداوند رهبرانی برای ایشان برافراشت تا آن‌ها را از دست تاراج‌گران نجات بدهند.

¹⁷ امّا بنی‌اسرائیل از این رهبران اطاعت نکردند. آن‌ها خداوند را ترک کرده بُت‌ها را پرستش نمودند. اجداد آن‌ها از فرمان‌های خدا اطاعت می‌کردند، امّا این نسل جدید مثل اجداد خود رفتار نکردند و از خدا اطاعت ننمودند.

¹⁸ هر زمان که خداوند رهبری را برای بنی‌اسرائیل برمی‌افراشت، او آن‌ رهبر را کمک می‌کرد تا در طول حیاتش مردم را از دست دشمنانشان برهاند. خداوند بر آن‌ها رحمت می‌نمود، زیرا آن‌ها به دلیل رنج و مرارت و ظلمی که می‌دیدند، ناله می‌کردند.

¹⁹ امّا بعد از آنکه رهبرشان فوت می‌کرد، آن‌ها به راه‌های شرارت‌آمیز خود بازمی‌گشتند و بدتر از اجداد خود عمل می‌کردند. بُت‌ها را پرستش می‌نمودند و در مقابل آن‌ها سجده می‌کردند و به کارهای شرارت‌بار خود ادامه می‌دادند.

²⁰ پس آتش خشم خداوند دوباره شعله‌ور می‌شد و می‌گفت: «چون مردم پیمانی را که با اجدادشان بسته بودم، شکستند و از احکام من پیروی نکردند،

²¹ من هم آن قوم‌های بیگانه‌ای را که بعد از وفات یوشع باقی ماندند، بیرون نخواهم راند.

²² من آن‌ها را وسیله‌ای برای آزمایش مردم اسرائیل می‌گردانم تا ببینم که آیا مانند اجداد خود، به راه راست می‌روند یا نه.»

²³ پس خداوند آن قوم‌ها را در آن سرزمین باقی گذاشت و آن‌ها را بیرون نکرد و به دست یوشع تسلیم ننمود و بعد از مرگ یوشع نیز آن‌ها را فوراً بیرون نکرد.