تثنیه 2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳سالهای آوارگی در بیابان 1 آنگاه طبق امر خداوند بازگشتیم و از راهی که بهطرف دریای سرخ میرود به بیابان کوچ کردیم و سالهای زیادی در کوهپایههای اَدوم سرگردان بودیم. 2 «سپس خداوند به من گفت 3 که بهاندازۀ کافی در این سرزمین کوهستانی سرگردان بودهاید؛ حالا بهطرف شمال بروید. 4 او به من گفت که به شما فرمان داده بگویم، 'شما بهزودی از سرزمین خویشاوندان خود یعنی نسل عیسو که در اَدوم ساکن میباشند، خواهید گذشت. ایشان از شما خواهند ترسید؛ پس مواظب باشید 5 که با آنها درگیر نشوید، زیرا من حتّی یک وجب از سرزمین ایشان را به شما نخواهم داد، چون من تمام سرزمین کوهستانی اَدوم را به عیسو دادهام. 6 در آنجا باید پول غذا و آبی را که مصرف میکنید به آنها بپردازید.' 7 «یَهْوه، خدایتان در تمام مدّت چهل سالی که در این بیابان وسیع سرگردان بودهاید، در هر قدم مراقب شما بوده و همهٔ کارهای شما را برکت داده است و به هیچچیزی محتاج نبودهاید. 8 «پس ما از کنار اَدوم که سرزمین خویشاوندان خود از نسل عیسو است، از راه عَرَبه عبور نمودیم و از جادهای که بهطرف ایلَت و عِصیونجابِر میرود، گذشته رو به شمال بهطرف بیابان موآب حرکت کردیم. 9 آنگاه خداوند به من گفت، 'موجب آزار و اذیّت موآبیان که فرزندان لوط هستند، نشوید و با آنها درگیر نشوید، زیرا من از زمین آنها چیزی به شما نمیدهم، چون سرزمین عار را به آنها بخشیدهام.'» 10 ایمیان که طایفهای عظیم با افرادی غولپیکر بودند، قبلاً در آنجا سکونت داشتند. 11 آنها مانند عَناقیان دراصل رفائی بودند، امّا موآبیان آنها را ایمی میخواندند. 12 حوریان نیز قبلاً در اَدوم زندگی میکردند، امّا فرزندان عیسو آنها را بیرون رانده همه را از بین بردند و سرزمینشان را اشغال کردند، همانطور که اسرائیلیان سرزمینی را که خداوند به آنها داده بود، تصرّف کردند. 13 «بعد به امر خداوند از وادی زارَد عبور کردیم. 14 از زمان ترک قادش بَرنیع تا عبور از بیابان زارد، سی و هشت سال گذشت تا همانطور که خداوند قسم خورده بود، تمام نسل مردان جنگی ما از بین بروند. 15 دست خداوند بر ضد آنها دراز بود تا اینکه همه را هلاک کرد. 16 «بعد از آنکه تمام مردان جنگی قوم مردند، 17 خداوند به من گفت، 18 'امروز باید از طریق سرزمین عار از سرحد موآب عبور کنید. 19 وقتی به سرحد عَمونیان نزدیک شدید، به آنها آزار نرسانید و با آنها درگیر نشوید، زیرا من سرزمین آنها را به شما نمیدهم، چون آنجا را به فرزندان لوط بخشیدهام.'» 20 نام دیگر این ناحیه رِفائیم است، زیرا مردمی که در آنجا زندگی میکردند، رفائیان بودند، امّا عَمونیان ایشان را زَمزُمّیان میخواندند. 21 رفائیان قومی عظیم و قدرتمند و مانند عَناقیان غولپیکر بودند. امّا خداوند ایشان را هلاک کرد تا عَمونیان بر ایشان غلبه کرده در سرزمین آنان ساکن شوند. 22 خداوند به همین ترتیب به فرزندان عیسو کمک کرد و حوریان را که پیش از آنها در اَدوم سکونت داشتند، از بین برد، فرزندان عیسو تا به امروز بهجای آنها در آن ناحیه زندگی میکنند. 23 سرزمین ساحل مدیترانه تا غزه نیز محل سکونت کَفتوریان که اهالی جزیرهٔ کَریت بودند، شده بود. ایشان عویان را هلاک نموده در سرزمین آنها ساکن شدند. 24 «پس از اینکه از سرزمین موآب گذشتیم، خداوند گفت، 'از وادی اَرنون عبور کنید و با سیحون پادشاه حِشبون بجنگید. من او را با سرزمینش به دست شما تسلیم میکنم. 25 امروز وحشت از شما را در دل تمام قومها ایجاد مینمایم تا هرکس در هر جا نام شما را بشنود، بلرزد و به وحشت بیفتد.' شکست سیحون پادشاه حِشبون ( اعداد 21:21-30 ) 26 «پس من از بیابان قدیموت، نمایندگان خود را نزد سیحون پادشاه حِشبون فرستادم و با این پیام پیشنهاد صلح کردم، 27 'اگر به ما اجازه بدهی که از سرزمینت عبور کنیم، ما تنها از شاهراه استفاده خواهیم کرد و از آن به چپ یا راست قدم نخواهیم گذاشت. 28 غذا و آب خود را با نقره از شما میخریم. تنها چیزی که از شما میخواهیم اجازۀ عبور از خاک شما است. 29 فرزندان عیسو که در اَدوم سکونت دارند و همینطور موآبیان که در عار زندگی میکنند، به ما اجازۀ عبور از سرزمین خود را دادند. ما از طریق رود اُردن به سرزمینی که یَهْوه، خدای ما به ما داده است، میرویم.' 30 «امّا سیحون پادشاه حِشبون به ما اجازۀ عبور نداد، زیرا یَهْوه، خدای ما او را سرسخت و سنگدل ساخت تا او را به ما تسلیم کند و ما در سرزمین او تا به امروز ساکن باشیم. 31 «خداوند به من گفت، 'من شکست سیحون و تصرّف سرزمین او را برای شما آغاز کردهام؛ پس بروید و برای تصرّف آن دست به کار شوید.' 32 وقتی سیحون با لشکر خود برای جنگ به یاهَص آمد، 33 یَهْوه، خدای ما او را به دست ما تسلیم کرد و ما او را همراه با فرزندان و تمام مردمش کشتیم. 34 سپس تمامی شهرهای او را تصرّف کردیم، و هر شهر را با همۀ مردان، زنان و کودکانشان بهکلّی از بین بردیم و حتّی یک نفر را زنده نگذاشتیم. 35 تنها گلّهها و غنائم دیگری را که از شهرهای تسخیر شده غارت کرده بودیم، برای خود نگاه داشتیم 36 از عروعیر که در کنار وادی اَرنون است تا جِلعاد، همۀ شهرها را و همچنین شهری را که در میان درّه بود، تصرّف کردیم و هیچ شهری نتوانست در برابر ما مقاومت کند، زیرا یَهْوه، خدای ما همه را به دست ما تسلیم کرده بود. 37 امّا به سرزمین عَمونیان و ناحیه رود یَبّوق و شهرهای کوهستانی که یَهْوه، خدای ما از رفتن به آنها منع کرده بود، نزدیک نشدیم. |
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
United Bible Societies