دانیال 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دانیال برای قوم خود دعا می‌کند

¹ در سال اوّلی که داریوش مادی، پسر خشایار شاه، به‌عنوان پادشاه بابِل منصوب شده بود،

² من، دانیال، وقتی کتاب اِرمیای نبی را می‌خواندم، فهمیدم که طبق کلامی که خداوند به اِرمیای نبی گفته بود، اورشلیم می‌بایست مدّت هفتاد سال ویران باقی بماند.

³ پس در پیشگاه خداوند دعا و زاری کرده روزه گرفتم و پلاس پوشیده خاکستر بر سرم ریختم

⁴ و در دعا به گناهان خود اعتراف نموده گفتم: «ای خداوند، تو خدای بزرگ و مهیب هستی. تو همیشه به پیمان خود عمل می‌کنی و به کسانی‌ که تو را دوست دارند و از اوامر تو اطاعت می‌کنند، محبّتی پایدار نشان می‌دهی.

⁵ «امّا ما گناه کرده شرارت ورزیده‌ایم و از احکام و فرمان‌های تو سرپیچی کرده به راه خطا رفته‌ایم.

⁶ ما به سخنان انبیایی که از طرف تو بودند و کلام تو را به پادشاهان و بزرگان قوم و اجداد ما بیان کردند، گوش ندادیم.

⁷ ای خداوند، تو عادلی و ما شرمنده هستیم. تو ما مردم یهودیه و اورشلیم و تمام اسرائیل را به‌خاطر خیانتی که به تو کرده‌ایم، در کشورهای دور و نزدیک پراکنده کرده‌ای.

⁸ بلی، ای خداوند، پادشاهان، بزرگان و نیاکان ما به تو گناه ورزیدند.

⁹ امّا تو خدای بخشنده و مهربان هستی اگرچه ما نسبت به تو نافرمانی کرده‌ایم.

¹⁰ ای یَهْوه، خدای ما، ما به کلام تو توجّه نکرده‌ایم و مطابق احکامی که به‌وسیلهٔ انبیایت به ما دادی، رفتار ننموده‌ایم.

¹¹ بلی، تمام اسرائیل از شریعت تو تجاوز نموده و از اطاعت تو سرباز زده است. همۀ ما در پیشگاه تو گناهکاریم و به همین خاطر، لعنت‌هایی که در توراتِ بنده‌ات موسی بیان شده، بر سر ما آمده است.

¹² هر چیزی که دربارۀ ما و رهبران ما گفته بودی، عملی شد. آن بلای عظیمی که در اورشلیم بر سر ما آمد، در هیچ جای دنیا دیده نشده است.

¹³ این بلا طبق نوشتۀ تورات موسی گریبان‌گیر ما شد، امّا باوجوداین بازهم نخواستیم که از گناهان خود دست بکشیم و آنچه را که نیکو است، به‌جا آوریم تا تو از ما راضی شوی.

¹⁴ بنابراین تو که ناظر کارهای ما بودی، آن بلا را بر سر ما آوردی، زیرا تو ای یَهْوه، خدای ما، همیشه عادلانه عمل می‌کنی. بااین‌وجود، ما بازهم به کلام تو گوش ندادیم.

¹⁵ «ای یَهْوه، خدای ما، تو باقدرت خویش، قوم خود را از مصر بیرون آوردی و چنان‌که امروز می‌بینیم، نام تو در بین قوم‌ها مشهور شده است. هرچند ما گناهکار و شریر هستیم،

¹⁶ امّا ای خداوند، به‌خاطر عدالتِ کامل خود، خشم و غضبت را از شهر اورشلیم و کوه مقدّس خود بازگردان، زیرا به‌ سبب گناهان ما و شرارت اجداد ما، اورشلیم و قوم تو در مقابل همسایگان رسوا گشته‌اند.

¹⁷ خدایا، اکنون به دعا و زاری من گوش بده و به‌خاطر نام خود، ای خداوند، نور روی خود را بر معبدِ بزرگ خود که ویران گشته است، بتابان.

¹⁸ ای خدای من، گوش فراده و دعای ما را بشنو! چشمانت را باز کن و مصیبت ما و خرابی شهری را که نام تو را بر خود دارد، ببین. ما این‌ را به‌خاطر رحمت عظیمت از تو درخواست می‌کنیم، نه به‌خاطر این‌که ما مردمان نیکی هستیم.

¹⁹ ای خداوند، دعای ما را بشنو. ای خداوند ما را بیامرز. ای خداوند، به تقاضای ما گوش بده و آن‌ را اجابت نما؛ شتاب کن و تأخیر نکن، زیرا که نام تو بر این قوم و بر این شهر قرار دارد.»

هفتاد هفته

²⁰ در‌حالی‌که مشغول دعا بودم و به گناهان خود و قوم اسرائیل اعتراف می‌نمودم و به حضور یَهْوه، خدای خود به‌خاطر معبدِ بزرگ التماس می‌کردم،

²¹ جبرائیل که او را قبلاً در خواب دیده بودم، با سرعت پرواز کرد و هنگام قربانی شام نزد من آمد

²² و به من گفت: «ای دانیال، من آمده‌ام که به تو فهم و حکمت ببخشم تا بتوانی این اسرار را بفهمی.

²³ در همان لحظه‌ای که مشغول دعا شدی، دعای تو مستجاب شد و من آمده‌ام تا به تو خبر دهم، زیرا خدا تو را بسیار دوست می‌دارد. پس اکنون توجّه کن تا آنچه را که در مورد خوابت می‌گویم، بفهمی.

²⁴ «به امر خدا، برای قوم تو و شهر مقدّس تو هفتاد هفته طول خواهد کشید تا فساد و شرارت از بین برود، کفّارۀ گناهان داده شود، عدالت ابدی برقرار گردد، معبدِ بزرگ دوباره تقدیس شود و به‌این‌ترتیب رؤیاها و پیشگویی‌ها به انجام برسند.

²⁵ بدان و آگاه باش که از زمان صدور فرمان برای بنای مجدّد اورشلیم تا ظهور پیشوای برگزیدۀ خدا، هفت دورهٔ هفت‌ساله خواهد گذشت. اورشلیم دوباره با جاده‌ها و دیوارهایش بازسازی خواهد شد و به مدّت شصت دورهٔ هفت‌ساله برجای خواهد ماند، ولی این یک دوران آشفته‌ای خواهد بود.

²⁶ پس از آن شصت و دو هفته، آن پیشوای برگزیده کُشته خواهد شد، امّا نه عادلانه. سپس پادشاهی با لشکریان خود به اورشلیم و معبدِ بزرگ حمله کرده آن‌ها را ویران خواهد کرد. آخر زمان همچون توفان فرا خواهد رسید و جنگ و ویرانی‌هایی را که مقرّر کرده، با خود خواهد آورد.

²⁷ این پادشاه با اشخاص زیادی پیمان هفت‌ساله خواهد بست، امّا وقتی نصف این مدّت بگذرد، مانع تقدیم قربانی‌ها و هدایا خواهد شد. سپس این ویران‌گر، معبدِ بزرگ را آلوده خواهد ساخت، تا زمانی‌‌که سرانجام مقرّر‌شده برای او بر سرش بیایید.»