اعمال رسولان 18 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

پولس در قرنتُس

¹ پس از این، پولس آتن را ترک کرد و رهسپار قرنتُس شد.

² در آنجا با مردی یهودی به نام اَکیلا که از اهالی پُنطُس بود، آشنا شد. اَکیلا به‌ همراه همسر خود پِرسِکِلِه تازه از ایتالیا به قرنتُس آمده بود، زیرا کْلودیوس قیصر حکم کرده بود که همۀ یهودیان از روم بیرون بروند. پولس نزد آنان رفت

³ و چون مانند ایشان کارش خیمه‌دوزی بود، همان‌جا ماند و با هم کار می‌کردند.

⁴ او همچنین در روزهای سَبَّت در کنیسه صحبت می‌کرد و می‌کوشید که یهودیان و یونانیان را متقاعد سازد.

⁵ وقتی‌که سیلاس و تیموتاؤس از مقدونیه آمدند، پولس همۀ وقت خود را وقف اعلام پیام خدا نمود و برای یهودیان دلیل می‌آورد که عیسی همان مسیح موعود است.

⁶ و امّا چون عدّه‌ای از آن‌ها ناسزاگویان با او مخالفت می‌کردند، او دامن ردای خود را تکان داد و به ایشان گفت: «خون شما به گردن خودتان است. من از آن مبرّا هستم و از این پس نزد غیریهودیان خواهم رفت.»

⁷ پس آنان را ترک کرد و برای اقامت به خانۀ یک غیریهودی به نام تیتوس یوستُس که مردی خداپرست بود، رفت. خانۀ او در جنب کنیسه قرار داشت.

⁸ کِریسْپُس که سرپرست کنیسه بود، در این موقع با تمام اهل خانه‌اش به خداوند ایمان آوردند. به‌علاوه، بسیاری از اهالی قرنتُس که به پیام خدا گوش می‌دادند، ایمان آوردند و تعمید گرفتند.

⁹ یک‌شب خداوند در رؤیا به پولس گفت: «هیچ واهمه‌ای نداشته باش، به تعالیم خود ادامه بده و سکوت ننما،

¹⁰ زیرا من با تو هستم و هیچ‌کس قادر نخواهد بود به تو آزاری برساند چون در این شهر افراد بسیاری هستند که از آن من می‌باشند.»

¹¹ به‌این‌سبب، پولس مدّت یک سال و نیم در آنجا ماند و کلام خدا را به ایشان تعلیم می‌داد.

¹² امّا هنگامی‌که گالیو به سمت فرماندار رومی در اَخائیه مأمور خدمت شد، یهودیان دسته جمعی بر سر پولس ریخته او را به دادگاه کشیدند

¹³ و گفتند: «این شخص مردم را وامی‌دارد که خدا را با روش‌هایی که برخلاف شریعت است، پرستش نمایند.»

¹⁴ همین‌که پولس خواست حرفی بزند، گالیو خطاب به یهودیان گفت: «ای یهودیان، اگر جرم و جنایتی در بین باشد، البتّه باید به ادّعاهای شما گوش بدهم.

¹⁵ امّا چون این مسائل مربوط به کلمات و نام‌ها و شریعت خودتان می‌باشد، باید خودتان آن‌ را حل‌و‌فصل نمایید. من مایل نیستم در چنین اموری قضاوت کنم.»

¹⁶ سپس آنان را از دادگاه بیرون کرد.

¹⁷ در این موقع آن‌ها سوستِنیس را که سرپرست کنیسه بود، گرفتند و در جلوی مسند قاضی کتک زدند، امّا گالیو هیچ توجّهی به این رویدادها نداشت.

بازگشت پولس به انطاکیه

¹⁸ پولس مدّتی طولانی در آنجا ماند و سرانجام با ایماندارن خداحافظی کرد و با کشتی عازم سوریه شد و پِرسِکِلِه و اَکیلا را هم با خود برد. در شهر کِنخِریه پولس طبق نذری که کرده بود، سَرخود را تراشید.

¹⁹ وقتی آن‌ها به اَفِسُس رسیدند، پولس از پِرسِکِلِه و اَکیلا جدا شد و تنهایی به کنیسه رفت و با یهودیان به مباحثه پرداخت.

²⁰ از او خواهش کردند که بیشتر در آنجا بماند، امّا او قبول نکرد.

²¹ او از ایشان خداحافظی کرد و گفت: «اگر خدا بخواهد، باز نزد شما بر می‌گردم،» و اَفِسُس را ترک کرد.

²² وقتی به ساحل قیصریه رسید، به اورشلیم رفت و پس از دیداری از کلیسا، به‌طرف اَنطاکیه حرکت کرد.

²³ پس از این‌که مدّتی در آنجا اقامت کرد، بار دیگر به راه افتاد و در سرزمین‌های غلاطیه و فَریجیه می‌گشت و شاگردان را تقویت می‌کرد.

سفر سوّم: آپولُس در اَفِسُس و قرنتُس

²⁴ در این هنگام، مردی یهودی به نام آپولُس که متولّد اسکندریه بود، به اَفِسُس آمد. او سخنوری ماهر بود و اطّلاعات وسیعی از کتب مقدّس داشت.

²⁵ او در طریق خداوند آموزش یافته بود و حقایق زندگانی عیسی را با شور و شوق و به‌درستی تعلیم می‌داد، اگرچه فقط از تعمید یحیی آگاهی داشت.

²⁶ او در کنیسه با دلیری شروع به سخن گفتن کرد و وقتی پِرسِکِلِه و اَکیلا سخنان او را شنیدند، او را نزد خود آوردند و طریق خدا را با‌دقّت بیشتری برای او توضیح دادند.

²⁷ وقتی آپولُس می‌خواست به اَخائیه سفر کند، ایمان‌داران از او حمایت کردند و به ایمان‌داران در آن سرزمین نوشتند که با گرمی از او استقبال نمایند. او از زمان ورود خود به آنجا به کسانی‌ که از راه فیض الهی ایمان آورده بودند، یاری بسیار نمود،

²⁸ زیرا در مقابل همه قاطعانه ادّعاهای یهودیان را رد می‌کرد و با استفاده از کتب مقدّس دلیل می‌آورد که عیسی همان مسیح موعود است.