۲سموئیل 24 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

سرشماری توسط داوود

¹ خشم خداوند دوباره علیه اسرائیل افروخته شد و داوود را بر ضد ایشان تحریک نموده گفت: «برو اسرائیل و یهودا را سرشماری کن.»

² پادشاه به یوآب، فرماندۀ ارتش خود گفت: «بروید تمام طایفه‌های اسرائیل را از دان تا بِئِرشِبَع سرشماری کنید تا بدانم که تعداد سربازان کشور چند نفر است.»

³ یوآب گفت: «خداوند تعداد مردم قوم را صد برابر کند و باشد که عمر پادشاه را آن‌قدر دراز نماید تا آن‌ را ببینند. آیا می‌توانم بپرسم که چرا پادشاه می‌خواهد این کار انجام شود؟»

⁴ امّا پادشاه یوآب و فرماندهان لشکر را وادار کرد تا فرمان او را قبول کنند. پس یوآب و فرماندهان لشکر از حضور پادشاه مرخص شدند و برای سرشماری مردم اسرائیل به راه افتادند.

⁵ آن‌ها از اُردن عبور کرده در عروعیر، در جنوب شهر که در وسط درّه‌ای در سرزمین جاد و در نزدیکی یعزیر است، چادر زدند.

⁶ بعد به جِلعاد، در سرزمین تَحتیمِ حودْشی رسیدند و سپس به دان یَعَن آمدند. بعد از آنجا رفته صیدون را دور زده

⁷ به قلعۀ صور رفتند. آن‌ها از همه شهرهای حِویان و کنعانیان گذشتند تا به بِئِرشِبَع‌ در جنوب یهودا رسیدند.

⁸ سرشماری مدّت نه ماه و بیست روز طول کشید. سپس یوآب و همراهانش به اورشلیم بازگشتند.

⁹ یوآب نتیجۀ سرشماری را به پادشاه تقدیم کرد و معلوم شد که در اسرائیل هشت‌صد هزار مرد جنگی و شمشیرزن و در یهودا پانصد هزار نفر بودند.

¹⁰ بعد از آنکه سرشماری تمام شد، داوود از عمل خود پشیمان گشت و به خداوند گفت: «من گناه بزرگی مرتکب شدم! ای خداوند، مرا ببخش؛ به‌راستی کار بیهوده‌ای کردم.»

¹¹ خداوند به جادِ نبی که رائی داوود بود، گفت:

¹² «برو به داوود بگو خداوند چنین می‌گوید که من به تو سه انتخاب می‌دهم. هرکدام را که او انتخاب کند، آن‌ را انجام خواهم داد.» بامدادان چون داوود برخاست،

¹³ جاد نزد داوود رفت و گفت: «آیا می‌خواهی سه سال خشک‌سالی به کشورت بیاید، یا قبول داری که برای سه ماه از دشمنان فراری باشی و یا وبا برای سه روز در سرزمینت شایع شود؟ حالا جواب بده که کدام‌یک از آن‌ها را قبول می‌کنی تا به خداوند بگویم؟»

¹⁴ داوود جواب داد: «تصمیم سختی است. امّا بهتر است که خود را به خداوند بسپارم تا این‌که به دست دشمنان بیفتم، زیرا او خدایی بسیار بخشنده و مهربان است.»

¹⁵ پس خداوند بیماری کُشنده‌ای را بر مردم اسرائیل فرستاد و هفتاد هزار نفر از دان تا بِئِرشِبَع تلف شدند.

¹⁶ هنگامی‌که فرشته دست خود را دراز کرد تا اورشلیم را نابود سازد، خداوند منصرف شد و به او گفت: «کافی است! دست نگه‌دار!» فرشتۀ خداوند در خرمنگاه اُرنان یبوسی بود.

¹⁷ هنگامی‌که داوود فرشته را دید، به خداوند گفت: «من گناهکار هستم؛ این گوسفندان بیچاره چه گناهی کرده‌اند؟ من و خاندانم سزاوار قهر و غضب تو هستیم.»

¹⁸ در همان روز جاد نزد داوود آمد و گفت: «برو و قربانگاهی در خرمنگاه اُرنان یبوسی برای خداوند بساز.»

¹⁹ داوود موافقت کرد و رفت تا آنچه را که خداوند فرموده بود به‌جا آورد.

²⁰ وقتی اُرنان دید که پادشاه و مردانش به‌سوی او می‌آیند، پیش رفت و به خاک افتاد

²¹ و پرسید: «چرا پادشاه نزد این خدمتکار خود آمده‌ است؟» داوود گفت: «می‌خواهم که این خرمنگاه را از تو بخرم و برای خداوند قربانگاهی بسازم تا این بلا رفع شود.»

²² اُرنان گفت: «پادشاه اختیار دارند که هر چه می‌خواهند برای خداوند بگیرند. گاوها هم برای قربانی سوختنی حاضرند و می‌توانند خرمن‌کوب و یوغ گاوها را برای هیزم به کار ببرند.»

²³ اُرنان همهٔ این‌ها را به پادشاه داد و گفت: «باشد که خداوند شما را بپذیرد.»

²⁴ امّا پادشاه به اُرونان گفت: «خیر، من می‌خواهم قیمت همه‌‌چیز را به تو بدهم و چیزی که رایگان باشد برای خداوند قربانی نمی‌کنم.» پس داوود خرمنگاه و گاوها را به قیمت پنجاه تکّه نقره خرید

²⁵ و قربانگاهی برای خداوند ساخت. سپس قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های مشارکت و سلامتی به او تقدیم کرد. خداوند دعای او را پذیرفت و بلا از سر مردم اسرائیل دور شد.