۲قرنتیان 12 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

رؤیاها و مکاشفات پولس

¹ لازم است که به خود ببالم، حتّی اگر بی‌فایده باشد. به‌هرحال، اکنون به رؤیاها و مکاشفاتی که از خداوند داشته‌ام، اشاره می‌کنم.

² من شخصی را در اتّحاد با مسیح می‌شناسم که چهارده سال پیش تا به آسمان سوّم ربوده شد. در جسم یا خارج از جسم، نمی‌دانم، خدا می‌داند.

³ فقط می‌دانم که این مرد به بهشت برده شد. در جسم یا خارج از جسم، نمی‌دانم، خدا می‌داند.

⁴ و چیزهایی شنید که آن‌قدر مقدّس و غیرقابل بیان است که بیان آن‌ها برای انسان جایز نیست.

⁵ من به تجربیّات این مرد می‌بالم، ولی هیچ دلیلی برای بالیدن به خود نمی‌بینم، مگر در ضعف‌های خود.

⁶ اگر بخواهم به خود ببالم، احمق نخواهم بود، زیرا هرچه بگویم عَین حقیقت است. امّا چنین کاری نخواهم کرد، مبادا کسی بیش از آنچه در من می‌بیند یا از من می‌شنود برای من ارزش قائل شود.

⁷ و برای این‌که به‌خاطر مکاشفات فوق‌العاده‌ای که دیده‌ام مغرور نشوم، ناخوشی جسمانی دردناکی همچون خار به من داده شد که مانند قاصدی از طرف شیطان مرا بکوبد تا زیاد مغرور نشوم.

⁸ سه بار از خداوند درخواست کردم که آن‌ را از من دور سازد،

⁹ امّا او در جواب من گفت: «فیض من برای تو کافی است، زیرا قدرت من در ضعف تو کامل می‌گردد.» پس چقدر بیشتر با مسرّت به ضعف و ناتوانی خود فخر خواهم کرد تا قدرت مسیح مرا فراگیرد.

¹⁰ بنابراین، من به‌خاطر مسیح، ضعف‌ها، اهانت‌ها، سختی‌ها، جفاها و مشکلات را با آغوش باز می‌پذیرم، زیرا در هنگام ضعف، قوی هستم.

نگرانی پولس

¹¹ من مثل یک احمق حرف می‌زنم، ولی شما مجبورم می‌کنید. شما باید از من تعریف می‌کردید، زیرا حتّی اگر من هیچ به‌حساب نیایم، بازهم از آن رسولان عالی‌مقام شما کمتر نیستم.

¹² علائم رسالت من با آیات، عجایب و معجزات در نهایت بردباری در میان شما به ظهور رسید.

¹³ آیا طرز رفتار من با شما بدتر از رفتارم با کلیساهای دیگر بود، جز این‌که از لحاظِ مالی خود را بر شما تحمیل نکردم؟ مرا برای این کوتاهی ببخشید!

¹⁴ اکنون این بار سوّم است که مایل و آماده هستم نزد شما بیایم و قول می‌دهم که به شما تحمیل نخواهم شد، زیرا من شما را می‌خواهم، نه پولتان را! فرزندان نباید برای والدین پس‌انداز کنند، بلکه برعکس والدین برای فرزندان.

¹⁵ پس من خوشحال می‌شوم که اموال و حتّی جان خود را در راه شما بدهم. اگر من شما را بیشتر دوست دارم، آیا شایسته است که شما مرا کمتر دوست داشته باشید؟

¹⁶ با این‌که قبول می‌کنید که من بر شما تحمیل نشدم، لابد می‌گویید که من خیلی زرنگ بودم و با حیله شما را فریب دادم!

¹⁷ چطور؟ آیا من به‌وسیلهٔ کسانی‌ که نزد شما فرستادم، از شما بهره‌ای گرفتم؟

¹⁸ من خواهش کردم که تیطُس نزد شما بیاید و برادر دیگری را نیز با او فرستادم. آیا تیطُس از شما بهره‌ای گرفت؟ مگر من و او به‌وسیلهٔ یک روح هدایت نشدیم؟ مگر هردوی ما در یک راه قدم نگذاشتیم؟

¹⁹ شاید گمان می‌کنید که ما در طول این مدّت می‌کوشیم نزد شما از خود دفاع کنیم! خیر، ما در حضور خدا و در اتّحاد با مسیح سخن می‌گوییم. آری ای عزیزان، هرچه می‌کنیم، برای بنای شما است.

²⁰ من از این می‌ترسم که وقتی نزد شما بیایم، شما را غیراز آنچه می‌خواهم بیابم و شما نیز مرا غیراز آنچه می‌خواهید بیابید! آری، می‌ترسم که در آنجا با نزاع، حسد، تندخویی، خودخواهی، بدگویی، سخن‌چینی، خودپسندی و هرج‌و‌مرج روبه‌رو شوم.

²¹ و می‌ترسم این‌بار که بیایم، خدا بار دیگر مرا نزد شما شرمنده سازد، و من برای اشخاصی که گناه کرده‌اند و از ناپاکی و فساد اخلاقی و کارهای شهوانی خود توبه نکرده‌اند، ماتم بگیرم.