۱سموئیل 27 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

داوود در بین فلسطینی‌ها

¹ داوود در دل خود گفت: «من بالاخره روزی به دست شائول کشته خواهم شد. پس بهتر است که به سرزمین فلسطینیان فرار کنم تا شائول از تعقیب من در اسرائیل دست بردارد و من از دستش رهایی یابم.»

² پس داوود با شش‌صد نفر از همراهان خود نزد اَخیش پسر معوک، پادشاه جَت، رفت.

³ همراهانش هرکدام با فامیل خود و داوود هم با دو زن خود، یعنی اَخینوعَم یِزرِعیلی و اَبیجایلِ کَرمِلی، بیوه‌ٔ نابال، در آنجا ساکن شدند.

⁴ خبر فرار داوود به جَت، به گوش شائول رسید؛ پس او از تعقیب داوود دست کشید.

⁵ داوود به اَخیش گفت: «اگر به من لطف داری، بگذار به‌جای پایتخت در یکی از شهرهای اطراف زندگی کنم.»

⁶ اَخیش موافقت کرد و شهر صِقْلَغ را به او داد. به این دلیل آن شهر تا به امروز به پادشاهان یهودا تعلّق دارد.

⁷ به‌این‌ترتیب داوود برای مدّت یک سال و چهار ماه در بین فلسطینیان زندگی کرد.

⁸ داوود و همراهانش به جشوریان، جِرزیان و عمالقه که از روزگاران قدیم در امتداد شور و مصر زندگی می‌نمودند، حمله می‌کردند،

⁹ و به هر جایی که حمله می‌کردند، تمام زنان و مردان آنجا را می‌کُشتند و گوسفند، گاو، الاغ، شتر و حتّی لباس آن‌ها را هم گرفته نزد اَخیش برمی‌گشتند.

¹⁰ اَخیش می‌پرسید: «امروز به کجا حمله کردید؟» داوود جواب می‌داد: «به جنوب یهودا» یا «به مردم یِرَحمِئیل» یا «به قِینیان.»

¹¹ داوود در حمله‌های خود زن یا مردی را زنده نمی‌گذاشت، مبادا به جَت بیایند و گزارش کارهای او را بدهند. داوود در تمام مدّتی که در سرزمین فلسطینیان زندگی می‌کرد، کارش همین بود.

¹² اَخیش حرف داوود را باور می‌نمود و فکر می‌کرد که قوم اسرائیل به‌کلّی از او متنفّر هستند و داوود برای همیشه نزد او می‌ماند و او را خدمت می‌کند.