۱قرنتیان 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

اختیارات حقوق یک رسول

¹ مگر من آزاد و مختار نیستم؟ مگر من رسول نیستم؟ آیا من خداوند ما عیسی را ندیده‌ام؟ مگر شما نتیجۀ کار من در خداوند نیستید؟

² اگر برای دیگران رسول نباشم، حداقل برای شما که هستم، زیرا وجود شما در خداوند مُهر تأیید رسالت من است.

³ این است دفاع من به آنانی که از من انتقاد می‌کنند:

⁴ آیا این حقّ را نداریم که غذای خود را از کلیساها تأمین کنیم؟

⁵ آیا مانند سایر رسولان و برادرانِ خداوند و پطرس، حقّ نداریم در مسافرت‌های خود همسر مسیحی با خود داشته باشیم؟

⁶ آیا فقط من و برنابا باید برای امرار معاش خود کار کنیم؟

⁷ چه کسی با خرج خود سربازی می‌کند؟ چه کسی در تاکستان خود انگور کاشته از میوۀ آن نمی‌خورد؟ کدام شبان است که گلّه‌ای را شبانی کند و از شیر آن استفاده نکند؟

⁸ فقط به نمونه‌های انسانی اشاره نمی‌کنم؛ شریعت نیز همین را می‌گوید.

⁹ زیرا در شریعت موسی نوشته شده است: «هنگامی‌که گاو خرمن را می‌کوبد، دهانش را نبند.» آیا خدا در فکر گاوان‌ است؟!

¹⁰ یا واقعاً به‌خاطر ما بود که این‌گونه سخن گفت؟ البتّه در مورد ما نوشته شده است. زیرا آنکه شخم می‌زند و آنکه خرمن را می‌کوبد، به امید سهیم‌شدن در محصول کار می‌کند.

¹¹ حال که ما در میان شما بذر روحانی کاشتیم، آیا جای تعجّب دارد که از شما کمک مادّی بگیریم؟

¹² اگر دیگران چنین توقّعی از شما دارند، آیا ما نباید توقّع بیشتری داشته باشیم؟ در هر صورت ما از حقّ خود استفاده ننموده‌ایم، بلکه همه‌‌چیز را تحمّل کرده‌ایم تا مانعی بر سر راه پیشرفت مژدۀ انجیل مسیح نگذارده باشیم.

¹³ مگر نمی‌دانید که کارکنان معبدِ بزرگ از آنچه به معبدِ بزرگ اهدا می‌شود، می‌خورند و خادمان قربانگاه معبدِ بزرگ از قربانی‌های آن سهمی می‌گیرند؟

¹⁴ به همان طریق، خداوند دستور داده است که کسانی‌ که بشارت می‌دهند، معاش آن‌ها نیز از آن راه تأمین شود.

¹⁵ امّا من از هیچ‌یک از این حقوق استفاده نکرده‌ام و این‌ را نیز به آن منظور نمی‌نویسم که برای خود چنین حقّی کسب کنم. من ترجیح می‌دهم بمیرم تا این‌که کسی افتخارات مرا از من بگیرد.

¹⁶ اگر من بشارت دهم نمی‌توانم فخر کنم، زیرا که ناگزیرم! وای بر من اگر بشارت ندهم!

¹⁷ اگر کار خود را با ارادۀ خود انجام می‌دادم، می‌توانستم انتظار پاداش داشته باشم، ولی من خدمت خود را وظیفه‌ای می‌دانم که خدا به من سپرده است.

¹⁸ پس پاداش من چیست؟ پاداش من این است که وقتی بشارت می‌دهم، مژدۀ انجیل را رایگان به دیگران برسانم! یعنی من از حقوق خود به‌عنوان یک مبشر صرف‌نظر می‌کنم.

¹⁹ زیرا اگرچه کاملاً آزادم و غلام کسی نیستم، خود را غلام همه ساخته‌ام تا عدّۀ زیادی به مسیح ایمان آورند.

²⁰ برای این منظور وقتی با یهودیان هستم، مانند یک یهودی زندگی می‌کنم و وقتی بین کسانی هستم که تابع شریعت موسی هستند، مانند آن‌ها رفتار می‌کنم اگرچه من تابع شریعت نیستم.

²¹ و برای این‌که غیریهودیان که شریعت موسی را ندارند به مسیح ایمان آورند، همانند آنان شدم. منظورم نافرمانی از شریعت خدا نیست، چون درواقع من تحت فرمان مسیح هستم.

²² همچنین در میان افراد ضعیف مثل آن‌ها ضعیف شدم تا به مسیح ایمان آورند. درواقع همانند همه شده‌ام تا به هر نحوی وسیلۀ نجات آن‌ها بشوم.

²³ همۀ این‌ کارها را به‌خاطر مژدۀ انجیل انجام می‌دهم تا در برکات آن سهیم گردم.

²⁴ مگر نمی‌دانید که در مسابقۀ دو، اگرچه همۀ شرکت‌کنندگان می‌دوند، ولی فقط یک نفر جایزه می‌گیرد؟ شما نیز طوری بدوید که آن جایزه نصیب شما شود.

²⁵ ورزشکاری که خود را برای مسابقه آماده می‌کند، سخت می‌کوشد و از زیاده‌روی خودداری می‌کند. آن‌ها برای به دست آوردن تاج گُلی که فانی است، چنین می‌کنند، ولی ما این‌ کار را به‌خاطر تاجی که تا ابد باقی می‌ماند، انجام می‌دهیم.

²⁶ بنابراین من می‌دوم ولی نه بدون هدف؛ من مشت می‌زنم امّا نه مثل کسی‌ که به هوا مشت می‌زند.

²⁷ بدن خود را می‌کوبم و آن‌ را تحت فرمان خود در می‌آورم، مبادا پس از دعوت، خودم از شرکت در آن محروم شوم.