۱قرنتیان 7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

دربارۀ ازدواج

¹ و امّا دربارۀ چیزهایی که به من نوشتید: مناسب است که مرد، مجرّد بماند،

² ولی به‌خاطر وسوسه‌های جنسی، بهتر است هر مرد برای خود زنی و هر زن برای خود شوهری داشته باشد.

³ زن و شوهر باید وظایف زناشویی خود را نسبت به یکدیگر انجام دهند.

⁴ زن اختیار بدن خود را ندارد، زیرا او متعلّق به شوهر خویش است؛ همچنین مرد اختیار بدن خود را ندارد، زیرا به زن خود تعلّق دارد.

⁵ یکدیگر را از حقوق زناشویی محروم نسازید مگر با رضایت طرفین، آن هم برای مدّتی معیّن تا وقت خود را صرف راز و نیاز با خدا نمایید. امّا پس از آن، روابط شما در امور زناشویی به‌صورت عادی برگردد، مبادا ضعف شما در این مورد باعث شود تسلیم وسوسه‌های شیطان شوید.

⁶ این مورد را حکم نمی‌کنم بلکه آن‌ را به‌عنوان گزینه‌ای برای شما جایز می‌شمارم.

⁷ کاش همۀ شما در این مورد مانند من باشید، امّا خداوند به هرکس عطیهٔ خاصّی داده است، به یکی، یک طور و به دیگری طوری دیگر.

⁸ به افراد مجرّد و بیوه‌زن‌ها می‌گویم: برای شما بهتر است که مانند من مجرّد بمانید.

⁹ ولی اگر نمی‌توانید جلوی امیال خود را بگیرید، ازدواج کنید، زیرا ازدواج کردن از سوختن در آتش شهوت بهتر است.

¹⁰ برای متأهلان فرمانی دارم که فرمان خودم نیست، بلکه از جانب خداوند است: یک زن شوهردار نباید شوهرش را ترک کند؛

¹¹ امّا اگر چنین کند یا باید مجرّد بماند و یا آنکه دوباره با شوهرش آشتی کند. شوهر نیز نباید زن خود را طلاق بدهد.

¹² به دیگران می‌گویم، و این‌ را من می‌گویم نه خداوند، که اگر مردی مسیحی، زنی بی‌ایمان داشته باشد و آن زن راضی به زندگی با او باشد، مرد نباید او را طلاق دهد.

¹³ همچنین زن مسیحی که شوهر بی‌ایمان دارد و شوهرش راضی به زندگی با او باشد، آن زن نباید شوهرش را ترک کند،

¹⁴ زیرا شوهر بی‌ایمان به‌وسیلهٔ زن ایماندار تقدیس شده و زن بی‌ایمان نیز به‌وسیلهٔ شوهر ایماندار خود تقدیس شده است. در غیر این صورت، فرزندان شما ناپاک می‌بودند، حال آنکه اکنون از مقدّسین هستند.

¹⁵ امّا اگر یک نفر بی‌ایمان بخواهد همسر مسیحی خود را ترک کند، مختار است. در این‌گونه موارد همسر مسیحی چه زن و چه شوهر دیگر مقیّد نیست، زیرا خدا ما را به یک زندگی آرام خوانده است.

¹⁶ ای زن، از کجا معلوم که شوهرت به‌وسیلهٔ تو نجات نیابد؟ و ای مرد، تو از کجا می‌دانی که وسیلۀ نجات زن خود نخواهی شد؟

¹⁷ به‌هرحال هر‌کس در آن وضعی که خدا برایش معیّن نموده و در همان وضعی که او را خوانده است، باقی بماند. این دستور من برای تمام کلیساها است.

¹⁸ آیا مرد مختونی دعوت خدا را پذیرفته است؟ چنین شخصی آرزوی نا‌مختونی نکند! آیا کسی در نامختونی خوانده شده است؟ او نیز نباید مختون شود!

¹⁹ مختون بودن یا نبودن اهمیّت ندارد! آنچه مهم است، اطاعت از فرمان‌های خدا است.

²⁰ پس هر‌کس باید در همان وضعی بماند که در آن، دعوت خدا را پذیرفت.

²¹ آیا در بردگی خوانده شدی؟ از این ناراحت نباش امّا اگر می‌توانی آزادی خود را به دست آوری، آن فرصت را از دست نده.

²² زیرا غلامی که به اتّحاد با خداوند دعوت شده باشد، آزاد شدۀ خداوند است. همچنین شخص آزادی که دعوت خداوند را پذیرفته است، غلام مسیح می‌باشد.

²³ شما به قیمت گزافی خریده شده‌اید؛ پس به بندگی انسان تن در ندهید.

²⁴ بنابراین ای برادرانِ من، هرکس در همان وضعی که در آن خوانده شده، در مشارکت با خدا بماند.

دربارۀ افراد مجرّد و بیوه‌زن‌ها

²⁵ در خصوص افراد مجرّد از طرف خداوند دستوری ندارم، ولی به‌عنوان کسی‌ که به لطف خداوند قابل‌ اعتماد است، عقیدۀ خود را بیان می‌کنم:

²⁶ با توجّه به اوضاع وخیم فعلی، بهتر است هر‌کس همان‌گونه که هست بماند.

²⁷ آیا متأهل هستی؟ خواهان طلاق نباش! آیا مجرّد هستی؟ در فکر ازدواج نباش.

²⁸ امّا اگر ازدواج کنی، گناه نکرده‌ای و دختری که شوهر کند مرتکب گناه نشده است؛ ولی زن و شوهر در این زندگی دچار زحمت خواهند شد و من نمی‌خواهم شما در زحمت بیفتید.

²⁹ ای برادرانِ من، مقصودم این است: وقت زیادی باقی نمانده است و از این پس حتّی آنانی که زن دارند، باید طوری زندگی کنند که گویا مجرّد هستند.

³⁰ عزاداران طوری رفتار نمایند که گویی غمی ندارند. آنانی که شاد هستند طوری زندگی کنند که گویی شاد نیستند و خریداران طوری رفتار کنند که گویی مالک آنچه خریده‌اند، نیستند،

³¹ و کسانی‌ که به کارهای دنیوی مشغول هستند، طوری زندگی کنند که دلبستۀ این جهان نشوند. زیرا حالت کنونی جهان به‌زودی از بین خواهد رفت.

³² آرزوی من این است که شما از هر نوع نگرانی به دور باشید. مرد مجرّد علاقه‌مند به اجرای امور خداوند است و می‌خواهد خداوند را خشنود سازد؛

³³ امّا مرد متأهل نگران امور دنیوی است که چگونه همسر خود را خشنود سازد،

³⁴ و به‌این‌سبب او به دو جهت کشیده می‌شود. همان‌طور، یک زن مجرّد یا یک دوشیزه به امور خداوند علاقه دارد و مایل است در جسم و روح مقدّس باشد، امّا زن شوهردار نگران امور دنیوی است، که چگونه شوهر خود را خشنود سازد.

³⁵ من این‌ها را برای خیریّت شما می‌گویم، نه این‌که برای شما قیدوبند به‌وجود آورم، بلکه می‌خواهم آنچه را که شایسته است انجام دهید و بدون دغدغۀ خاطر خود را کاملاً وقف خداوند نمایید.

³⁶ در مورد زوجی که نامزد هستند و تصمیم گرفته‌اند ازدواج نکنند: اگر مرد فکر می‌کند که نسبت به نامزدش درست رفتار نمی‌کند و احساساتش به حدّی است که باید ازدواج کند، بهتر است آن زوج بنابر امیالشان ازدواج کنند؛ دراین‌صورت گناهی مرتکب نشده‌اند.

³⁷ امّا اگر مردی بدون این‌که زیر فشار باشد، تصمیم جدّی گرفته است که ازدواج نکند و می‌تواند احساسات خود را کنترل کند، کار خوبی می‌کند که با آن دوشیزۀ ازدواج نکند.

³⁸ بنابراین مردی که ازدواج می‌کند کاری نیکو کرده است، ولی مردی که از ازدواج خودداری می‌کند کاری نیکوتر کرده است.

³⁹ زن تا زمانی‌‌که شوهرش زنده است به او تعلّق دارد؛ ولی هرگاه شوهرش بمیرد، او آزاد است با هر کسی‌ که می‌خواهد ازدواج نماید، به‌شرط آنکه آن مرد نیز مسیحی باشد.

⁴⁰ امّا به عقیدۀ من اگر او مجرّد بماند، سعادتمندتر خواهد بود. گمان می‌کنم که من نیز روح خدا را دارم.