۱قرنتیان 13 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

محبّت

¹ اگر به زبان‌های آدمیان و فرشتگان سخن گویم ولی محبّت نداشته باشم، ناقوسی پُرصدا و سنجی پُرهیاهو شده‌ام.

² اگر قادر به نبوّت و درک کلّیۀ اسرار الهی و تمام دانش‌ها باشم و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوه‌ها را از جایشان به‌جای دیگر منتقل کنم ولی محبّت نداشته باشم، هیچ هستم!

³ اگر تمام دارایی خود را به فقرا بدهم و حتّی بدن خود را در راه خدا به سوختن بسپارم امّا محبّت نداشته باشم، هیچ سودی عاید من نخواهد شد.

⁴ محبّت بردبار و مهربان است. در محبّت، حسادت و خودستایی و تکبّر نیست.

⁵ محبّت رفتار ناشایسته ندارد، در پی نفع خود نیست، خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد.

⁶ محبّت از ناراستی خوشحال نمی‌شود ولی از راستی شادمان می‌گردد.

⁷ محبّت همه‌چیز را متحمّل می‌شود، همواره اعتماد می‌کند، همیشه امیدوار است و در همه حال پایداری می‌کند.

⁸ محبّت هرگز از میان نخواهد رفت؛ امّا نبوّت‌ها به پایان خواهد رسید و سخن گفتن به زبان‌ها خاتمه خواهد یافت و معرفت از میان خواهد رفت.

⁹ معرفتی که داریم جزئی است و نبوّت ما هم جزئی؛

¹⁰ امّا با آمدن کمال، هرآنچه جزئی است از بین خواهد رفت.

¹¹ زمانی‌‌که بچّه بودم، حرف‌های بچّگانه می‌زدم و بچّگانه تفکّر و استدلال می‌کردم. حال که بزرگ شده‌ام، از روش‌های بچّگانه دست کشیده‌ام.

¹² آنچه اکنون می‌بینیم مثل تصویری تیره در آینه‌ای تار است، ولی در آن زمان همه‌‌چیز را روبه‌رو خواهیم دید. آنچه اکنون می‌دانم جزئی است، ولی در آن زمان معرفت من کامل خواهد شد، یعنی به‌اندازۀ کمال معرفت خدا نسبت به من!

¹³ اکنون این سه چیز باقی می‌ماند: ایمان و امید و محبّت؛ ولی بزرگ‌ترین این‌ها محبّت است.