႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 6 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ဥပုသ္ေန႔၏အရွင္သခင္ 1 တစ္ေန႔ေသာဥပုသ္ေန႔၌ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဂ်ဳံခင္းမ်ားကိုျဖတ္လ်က္ႂကြေတာ္မူရာ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဂ်ဳံႏွံမ်ားကိုဆြတ္ခူး၍ လက္ႏွင့္ပြတ္နယ္ၿပီးစားၾက၏။ 2 ထိုအခါ ဖာရိရွဲအခ်ိဳ႕တို႔က “သင္တို႔သည္ ဥပုသ္ေန႔၌ျပဳခြင့္မရွိေသာအရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ျပဳၾကသနည္း”ဟု ဆိုၾက၏။ 3 ေယရႈကလည္း“ဒါဝိဒ္သည္ သူမွစ၍ သူႏွင့္အတူရွိေသာသူတို႔ဆာေလာင္ၾကေသာအခါ မည္သည့္အရာျပဳခဲ့သည္ကို သင္တို႔မဖတ္ဖူးၾကသေလာ။ 4 သူသည္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သို႔ဝင္၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားမွတစ္ပါး အျခားမည္သူမွ်စားခြင့္မရွိေသာ ေရွ႕ေတာ္မုန႔္ကိုယူစားၿပီးလွ်င္ သူႏွင့္အတူရွိေသာသူတို႔ကိုလည္း ေပးခဲ့၏”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ 5 “လူ႔သားသည္ ဥပုသ္ေန႔၏အရွင္သခင္ျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ လက္ယာလက္ေသေသာသူကို အေကာင္းပကတိျဖစ္ေစျခင္း 6 အျခားေသာဥပုသ္ေန႔၌ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းသို႔ဝင္၍ သြန္သင္ေတာ္မူ၏။ ထိုေနရာ၌ လက္ယာလက္ေသေသာသူတစ္ဦးလည္းရွိ၏။ 7 က်မ္းျပဳဆရာႏွင့္ဖာရိရွဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို စြပ္စြဲစရာအေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဥပုသ္ေန႔၌ အနာေရာဂါၿငိမ္းေစမည္၊ မၿငိမ္းေစမည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾက၏။ 8 ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔၏ေတြးေတာႀကံစည္မႈမ်ားကို သိေတာ္မူသျဖင့္ လက္ေသေသာသူအား“ထ၍ အားလုံးေရွ႕၌မတ္တတ္ရပ္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူရာ သူသည္ထ၍ မတ္တတ္ရပ္ေလ၏။ 9 ထိုအခါ ေယရႈသည္ ထိုသူတို႔အား“သင္တို႔ကို ငါေမးမည္။ တရားေတာ္အရ ဥပုသ္ေန႔၌ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳအပ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ဆိုးေသာအမႈကိုျပဳအပ္သေလာ။ အသက္ကိုကယ္အပ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးအပ္သေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ 10 ထို႔ေနာက္ ထိုသူအေပါင္းတို႔ကို ပတ္ပတ္လည္ၾကည့္ရႈေတာ္မူၿပီး လက္တစ္ဖက္ေသေသာသူအား“သင္၏လက္ကိုဆန႔္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူသည္လည္းဆန႔္လိုက္ရာ သူ၏လက္သည္ အေကာင္းပကတိျဖစ္ေလ၏။ 11 ထိုအခါ သူတို႔သည္ ေဒါသစိတ္မႊန္၍ ေယရႈအား မည္သို႔ျပဳရမည္ကို အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္ၾက၏။ တမန္ေတာ္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး 12 ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဆုေတာင္းရန္ ေတာင္ေပၚသို႔ႂကြ၍ ဘုရားသခင္ထံ တစ္ညလုံးဆုေတာင္းလ်က္ေနေတာ္မူ၏။ 13 မိုးလင္းေသာအခါ တပည့္ေတာ္မ်ားကိုေခၚ၍ ထိုသူတို႔အထဲမွ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတို႔ကိုေ႐ြးေကာက္ၿပီးလွ်င္ တမန္ေတာ္ဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔မွာ 14 ေပတ႐ုဟုကိုယ္ေတာ္မွည့္ေခၚထားေသာရွိမုန္ႏွင့္ သူ၏ညီအေျႏၵ၊ ယာကုပ္ႏွင့္ေယာဟန္၊ ဖိလိပၸဳႏွင့္ဗာေသာလမဲ၊ 15 မႆဲႏွင့္ေသာမ၊ အာလဖဲ၏သားယာကုပ္ႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ဟုေခၚၾကေသာရွိမုန္၊ 16 ယာကုပ္၏သားယုဒႏွင့္ သစၥာေဖာက္ေသာသူျဖစ္သြားသည့္ ယုဒဣရွကာ႐ုတ္တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ေဟာေျပာသြန္သင္ျခင္းႏွင့္ လူနာတို႔ကိုက်န္းမာေစေတာ္မူျခင္း 17 ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ႏွင့္အတူ ေတာင္ေပၚမွႂကြဆင္းလာ၍ ေျမျပန႔္အရပ္တြင္ ရပ္ေတာ္မူ၏။ ထိုေနရာ၌ တပည့္ေတာ္တို႔၏အစုအေဝးႀကီးမွစ၍ ယုဒနယ္အရပ္ရပ္တို႔ႏွင့္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွလည္းေကာင္း၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခရွိ တိုင္ရာၿမိဳ႕ႏွင့္ဆီဒုန္ၿမိဳ႕တို႔မွလည္းေကာင္း လာၾကေသာ လူအေျမာက္အျမားရွိၾက၏။ 18 သူတို႔သည္ တရားေတာ္ကိုၾကားနာရန္ႏွင့္ မိမိတို႔ေရာဂါမ်ားၿငိမ္းေစျခင္းကိုခံယူရန္ ေရာက္လာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ညစ္ညဴးေသာနတ္တို႔၏ညႇဥ္းဆဲျခင္းခံရေသာသူမ်ားသည္လည္း အေကာင္းပကတိျဖစ္လာၾက၏။ 19 ကိုယ္ေတာ္ထံမွတန္ခိုးေတာ္ထြက္၍ လူအေပါင္းတို႔ကိုက်န္းမာေစေသာေၾကာင့္ လူထုပရိသတ္အားလုံးသည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုတို႔ထိႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားၾက၏။ မဂၤလာရွိသူမ်ား 20 ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ဘက္သို႔မ်က္ႏွာမူလ်က္ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာသင္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔၏ႏိုင္ငံျဖစ္၏။ 21 ယခုဆာေလာင္ေနေသာသင္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ဝေျပာျခင္းသို႔ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ ယခုငိုေႂကြးေနေသာသင္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ရယ္ေမာၾကလိမ့္မည္။ 22 လူ႔သားေၾကာင့္ လူတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းတီးေသာအခါ၌လည္းေကာင္း၊ သင္တို႔ကိုဝိုင္းပယ္၍ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ကာ သင္တို႔၏နာမည္ကိုဖ်က္ေသာအခါ၌လည္းေကာင္း သင္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ 23 ထိုေန႔ရက္၌ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ ကခုန္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ေကာင္းကင္ဘုံ၌ သင္တို႔၏ဆုလာဘ္သည္ ႀကီးမားလွေပ၏။ သူတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္လည္း ပေရာဖက္မ်ားကို ထိုနည္းတူျပဳၾက၏။ အမဂၤလာရွိသူမ်ား 24 သို႔ေသာ္ ခ်မ္းသာေသာသင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ခံစားရမည့္ႏွစ္သိမ့္မႈကိုရရွိၾကၿပီျဖစ္၏။ 25 ယခု ဝလင္စြာစားရေသာသင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ဆာေလာင္ၾကလိမ့္မည္။ ယခု ရယ္ေမာေသာသင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲလ်က္ ငိုေႂကြးၾကလိမ့္မည္။ 26 လူအေပါင္းတို႔သည္ သင္တို႔ကိုခ်ီးမြမ္းၾကေသာအခါ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ပေရာဖက္အတုအေယာင္မ်ားအေပၚ ထိုနည္းတူျပဳၾက၏။ ရန္သူကိုခ်စ္ေလာ့ 27 သို႔ေသာ္ ယခုနားေထာင္ေနေသာ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ သင္တို႔၏ရန္သူမ်ားကို ခ်စ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔ကိုမုန္းေသာသူတို႔အေပၚ ေကာင္းစြာျပဳၾကေလာ့။ 28 သင္တို႔ကိုက်ိန္ဆဲေသာသူတို႔အား ေကာင္းခ်ီးေပးၾကေလာ့။ သင္တို႔ကိုကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ေသာသူတို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးၾကေလာ့။ 29 သင္၏ပါးတစ္ဖက္ကို႐ိုက္ေသာသူအား ေနာက္တစ္ဖက္ကိုလည္း လွည့္ေပးဦးေလာ့။ သင္၏ဝတ္႐ုံကိုယူေသာသူအား အက်ႌကိုလည္း ယူခြင့္ေပးဦးေလာ့။ 30 သင့္ထံ ေတာင္းေသာသူတိုင္းအား ေပးကမ္းေလာ့။ သင့္ပစၥည္းမ်ားကိုယူသြားေသာသူတို႔ထံမွ ျပန္၍မေတာင္းႏွင့္။ 31 သင္တို႔သည္ သူတစ္ပါးအားသင္တို႔အေပၚျပဳေစလိုသည့္အတိုင္း သူတစ္ပါးအေပၚျပဳၾကေလာ့။ 32 သင္တို႔ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔အား သင္တို႔ခ်စ္လွ်င္ သင္တို႔၌ မည္သည့္ဂုဏ္ယူစရာရွိသနည္း။ အေၾကာင္းမူကား အျပစ္သားတို႔ပင္လွ်င္ မိမိတို႔အားခ်စ္ေသာသူတို႔ကို ခ်စ္ၾက၏။ 33 သင္တို႔အတြက္ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳေသာသူတို႔အေပၚ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳလွ်င္ သင္တို႔၌ မည္သည့္ဂုဏ္ယူစရာရွိသနည္း။ အေၾကာင္းမူကား အျပစ္သားတို႔ပင္လွ်င္ ထိုနည္းတူျပဳၾက၏။ 34 ျပန္လည္ရရွိမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္လ်က္ သူတစ္ပါးအားသင္တို႔ေခ်းငွားလွ်င္ သင္တို႔၌ မည္သည့္ဂုဏ္ယူစရာရွိသနည္း။ အျပစ္သားတို႔ပင္လွ်င္ မူလပမာဏအတိုင္းျပန္လည္ရရွိရန္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းေခ်းငွားၾက၏။ 35 သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ရန္သူမ်ားကို ခ်စ္ၾကေလာ့။ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳၾကေလာ့။ မည္သည့္အရာမွ် ျပန္လည္ရရွိရန္မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေခ်းငွားၾကေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔ရရွိမည့္ဆုလာဘ္သည္ႀကီးမား၍ သင္တို႔သည္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရား၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုအရွင္သည္ ေက်းဇူးမသိေသာသူႏွင့္ ဆိုးေသာသူတို႔အားလည္း ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူ၏။ 36 သင္တို႔၏အဖသည္ က႐ုဏာႏွင့္ျပည့္စုံေတာ္မူသည့္နည္းတူ သင္တို႔သည္လည္း က႐ုဏာႏွင့္ျပည့္စုံၾကေလာ့။ သူတစ္ပါးကိုမစီရင္ႏွင့္ 37 သူတစ္ပါးကိုမစီရင္ၾကႏွင့္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔သည္လည္း စီရင္ျခင္းကို လုံးဝခံရမည္မဟုတ္။ သူတစ္ပါးကိုအျပစ္ရွိသည္ဟုမသတ္မွတ္ၾကႏွင့္။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔သည္လည္း အျပစ္ရွိသည္ဟုသတ္မွတ္ျခင္းကို လုံးဝခံရမည္မဟုတ္။ သူတစ္ပါးကိုခြင့္လႊတ္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔သည္လည္း ခြင့္လႊတ္ျခင္းကိုခံရၾကလိမ့္မည္။ 38 ေပးကမ္းၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္တို႔ကိုလည္း ေပးကမ္းလိမ့္မည္။ အလွ်ံပယ္သိပ္လ်က္၊ ခါလ်က္၊ ျပည့္လွ်ံေအာင္ သင္တို႔အိတ္ထဲသို႔ ထည့္ေပးၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔တိုင္းတာျခင္တြယ္သည့္စံႏႈန္းအတိုင္း သင္တို႔အတြက္ တိုင္းတာျခင္တြယ္ေပးၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 39 ထို႔ေနာက္ သူတို႔အားပုံဥပမာတစ္ခု ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“မ်က္မျမင္သည္ မ်က္မျမင္ကို လမ္းျပႏိုင္သေလာ။ ႏွစ္ဦးစလုံးတြင္းထဲသို႔က်ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေလာ။ 40 တပည့္သည္ ဆရာထက္ ျမတ္သည္မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ျပည့္စုံစြာသင္ယူတတ္ေျမာက္ေသာသူတိုင္းသည္ မိမိဆရာကဲ့သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္။ 41 သင္သည္ မိမိမ်က္စိ၌ရွိေသာသစ္တုံးကို သတိမမူဘဲ သင့္ညီအစ္ကို၏မ်က္စိ၌ရွိေသာသစ္အမႈန္အစကို အဘယ္ေၾကာင့္ျမင္သနည္း။ 42 သင္သည္ မိမိမ်က္စိထဲမွ သစ္တုံးကိုမျမင္ဘဲ ‘ညီအစ္ကို၊ သင္၏မ်က္စိထဲမွ သစ္အမႈန္အစကို ထုတ္ေပးပါရေစ’ဟု သင့္ညီအစ္ကိုအား မည္သို႔ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာသူ၊ သင္၏မ်က္စိထဲမွ သစ္တုံးကို ဦးစြာထုတ္ပစ္ေလာ့။ ထိုအခါ သင့္ညီအစ္ကို၏မ်က္စိထဲမွ သစ္အမႈန္အစကိုထုတ္ပစ္ရန္ ရွင္းလင္းစြာျမင္ရလိမ့္မည္။ အပင္ႏွင့္အသီး 43 မေကာင္းေသာအသီးကိုသီးေသာ ေကာင္းသည့္အပင္မရွိ။ ေကာင္းေသာအသီးကိုသီးေသာ မေကာင္းသည့္အပင္လည္းမရွိ။ 44 အပင္တိုင္းကို ၎၏အသီးအားျဖင့္ သိရ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဆူးပင္မွ သဖန္းသီးကိုဆြတ္ခူး၍မရႏိုင္။ ခ်ဳံပုတ္မွလည္း စပ်စ္သီးကိုမစုသိမ္းႏိုင္။ 45 ေကာင္းေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအရာကို ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလုံးဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ မေကာင္းေသာသူသည္လည္း မေကာင္းေသာအရာကို မေကာင္းေသာစိတ္ႏွလုံးဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ အေၾကာင္းမူကား စိတ္ႏွလုံး၌ျပည့္လွ်ံေနသည့္အရာကို ႏႈတ္ကေျပာဆိုတတ္၏။ အုတ္ျမစ္ႏွစ္မ်ိဳး 46 သင္တို႔သည္ ငါ့ကို ‘သခင္၊ သခင္’ဟု ေခၚၾကၿပီး အဘယ္ေၾကာင့္ ငါေျပာေသာအရာကိုမက်င့္သုံးဘဲေနၾကသနည္း။ 47 ငါ့ထံသို႔လာၿပီး ငါ့တရားစကားတို႔ကိုၾကား၍ က်င့္သုံးေသာသူတိုင္းသည္ မည္သူႏွင့္တူသည္ကို သင္တို႔အား ငါေျပာျပမည္။ 48 သူသည္ ေျမကိုနက္စြာတူးၿပီးလွ်င္ ေက်ာက္ေပၚ၌ အုတ္ျမစ္ခ်၍ အိမ္ေဆာက္ေသာသူႏွင့္တူ၏။ ေရလႊမ္းမိုး၍ ျမစ္ေရသည္ ထိုအိမ္ကို႐ိုက္ခတ္ေသာ္လည္း ခိုင္ခံ့စြာတည္ေဆာက္ထားေသာေၾကာင့္ ထိုအိမ္ကိုမလႈပ္ရွားေစႏိုင္။ 49 သို႔ေသာ္ ၾကား၍ မက်င့္သုံးေသာသူမူကား အုတ္ျမစ္မခ်ဘဲ ေျမေပၚ၌အိမ္ေဆာက္ေသာသူႏွင့္တူ၏။ ျမစ္ေရသည္ ထိုအိမ္ကို႐ိုက္ခတ္ေသာအခါ ခ်က္ခ်င္းၿပိဳလဲသြားေလ၏။ ထိုအိမ္၏ပ်က္စီးမႈသည္လည္း ႀကီးမားလွေပ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative