ေယာဘဝတၳဳ 9 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ေယာဘက ဗိလဒဒ္ကို တုံ႔ျပန္ေသာစကား 1 ထိုအခါ ေယာဘက 2 “ဤအမွန္တရားကို ငါသိပါ၏။ သို႔ေသာ္ လူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ မည္သို႔ေျဖာင့္မတ္ႏိုင္မည္နည္း။ 3 လူသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အျငင္းအခုံျပဳမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ေမးခြန္းတစ္ေထာင္တြင္ တစ္ခုမွ် ေျဖႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ 4 ဉာဏ္ပညာတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာဘုရားကို မည္သူသည္ ဆန႔္က်င္အာခံၿပီး အသက္ခ်မ္းသာရာရဖူးသနည္း။ 5 ကိုယ္ေတာ္သည္ ေတာင္တို႔ကို ေ႐ႊ႕ပစ္လိုက္၏။ အမ်က္ေတာ္ျဖင့္ ေတာင္တို႔ကိုေမွာက္လွန္ေတာ္မူေသာအခါ မည္သူမွ် မသိနားမလည္ၾက။ 6 ေျမႀကီးကို သူ႔ေနရာ၌လႈပ္ခတ္ေစသျဖင့္ ေျမႀကီးတိုင္လုံးတို႔သည္ တုန္လႈပ္ၾက၏။ 7 ေနကို အမိန႔္ေပးေတာ္မူသျဖင့္ ေနမထြက္။ ၾကယ္တို႔ကိုလည္း ခ်ိပ္ပိတ္ထားေတာ္မူ၏။ 8 ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္ကို တစ္ပါးတည္းျဖန႔္ၾကက္ေတာ္မူ၍ ပင္လယ္လႈိင္းလုံးမ်ားကို နင္းေတာ္မူ၏။ 9 ဓူဝံၾကယ္၊ သရဝဏ္ၾကယ္၊ ေဖ်ာက္ဆိပ္ၾကယ္၊ ေတာင္ပိုင္းၾကယ္တို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ 10 စူးစမ္း၍မကုန္ႏိုင္သည့္ ႀကီးျမတ္ေသာအမႈမ်ား၊ ေရတြက္၍မကုန္ႏိုင္သည့္ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈမ်ားကို ျပဳေတာ္မူ၏။ 11 ငါ့အနားမွ ျဖတ္သြားသည္ကို ငါမျမင္။ ငါ့ကို ေက်ာ္သြားေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို ငါမမွတ္မိ။ 12 ကိုယ္ေတာ္သိမ္းယူေတာ္မူလွ်င္ မည္သူတားႏိုင္သနည္း။ ‘မည္သို႔ျပဳေတာ္မူသနည္း’ဟု ကိုယ္ေတာ္အား မည္သူေမးေလွ်ာက္ဝံ့သနည္း။ 13 ဘုရားသခင္သည္ အမ်က္ကို ျပန္ထိန္းေတာ္မူမည္မဟုတ္။ ရာဟပ္အား ကူညီသူတို႔ပင္ ေျခေတာ္ေအာက္၌ ျပားျပားဝပ္ၾကရ၏။ 14 ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ကို ငါမည္သို႔တုံ႔ျပန္ႏိုင္မည္နည္း။ တုံ႔ျပန္ႏိုင္မည့္စကားကိုလည္း ငါမည္သို႔ရွာႏိုင္ပါမည္နည္း။ 15 ငါေျဖာင့္မတ္ေနလွ်င္ပင္ တုံ႔ျပန္၍မရ။ ငါ့အား တရားစီရင္မည့္သူကို အသနားခံရန္သာရွိေတာ့မည္။ 16 ငါေခၚ၍ ကိုယ္ေတာ္ျပန္ထူးလွ်င္ပင္ ငါ့အသံကို နားေညာင္းေတာ္မူသည္ဟု ငါမယုံႏိုင္ပါ။ 17 အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိုးသက္မုန္တိုင္းျဖင့္ ငါ့ကိုေၾကမြေစေတာ္မူၿပီ။ အေၾကာင္းမရွိဘဲ ငါ၌ ဒဏ္ရာမ်ားျပားေစေတာ္မူခဲ့ၿပီ။ 18 ငါ့အား အသက္ရႉခြင့္ကိုပင္မေပးဘဲ ခါးသီးမႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေစေတာ္မူခဲ့ၿပီ။ 19 ၾကည့္ရႈေလာ့။ တန္ခိုးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တန္ခိုးႀကီးေသာအရွင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ တရားမွ်တမႈႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို မည္သူစိန္ေခၚဝံ့မည္နည္း။ 20 ငါေျဖာင့္မတ္လွ်င္ပင္ ငါ့ႏႈတ္သည္ ငါ့ကိုသာ အျပစ္တင္လိမ့္မည္။ ငါ၌အျပစ္တင္စရာမရွိလွ်င္ပင္ ငါ့ကိုေကာက္က်စ္ေသာသူဟု မိန႔္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ 21 ငါသည္ အျပစ္တင္စရာမရွိေသာသူျဖစ္လ်က္ပင္ ငါ့ကိုယ္ငါမသိႏိုင္။ ငါ့အသက္ကိုပင္ ငါအေလးမထားႏိုင္ေတာ့ပါ။ 22 အားလုံးတို႔သည္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ‘ကိုယ္ေတာ္သည္ အျပစ္တင္စရာမရွိေသာသူကိုလည္းေကာင္း၊ ဆိုးယုတ္ေသာသူကိုလည္းေကာင္း ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္’ဟု ငါဆိုျခင္းျဖစ္၏။ 23 ေဘးဆိုးေရာက္လာ၍ ႐ုတ္တရက္ေသဆုံးၾကရေသာအခါ၊ အျပစ္မဲ့သူတို႔စုံစမ္းျခင္းခံရေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ၿပဳံးရယ္ေတာ္မူ၏။ 24 ကမာၻေျမႀကီးကို ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔လက္သို႔အပ္၍ တရားသူႀကီးတို႔၏မ်က္ႏွာကို ဖုံးအုပ္ထားေတာ္မူေသာအရွင္မွာ ကိုယ္ေတာ္မဟုတ္လွ်င္ မည္သူျဖစ္မည္နည္း။ 25 ငါ၏ေန႔ရက္တို႔သည္ အေျပးသမားထက္ပင္ လ်င္ျမန္၏။ မည္သည့္ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကိုမွ်မေတြ႕မျမင္ရဘဲ ကုန္လြန္သြားၾက၏။ 26 က်ဴ႐ိုးေလွမ်ားကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ သားေကာင္ကိုထိုးသုတ္ေသာလင္းယုန္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း လ်င္ျမန္လြန္းလွ၏။ 27 ‘ငါသည္ ကိုယ့္စိတ္ဒုကၡကို ေမ့ထားၿပီး မ်က္ႏွာကို ၾကည္ၾကည္႐ႊင္႐ႊင္ထားမည္’ဟု ငါဆိုလွ်င္လည္း 28 ငါခံစားရေသာဒုကၡေဝဒနာအလုံးစုံေၾကာင့္ ငါေၾကာက္႐ြံ႕ေန၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုအျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ ကင္းလြတ္ေစေတာ္မူမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ငါသိ၏။ 29 ငါ၌အျပစ္ရွိသည္ဟု စီရင္ျခင္းကိုခံရမည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔အခ်ည္းႏွီးႀကိဳးစားအားထုတ္ေနရမည္နည္း။ 30 ငါသည္ ႏွင္းရည္ျဖင့္ ေရခ်ိဳး၍ ငါ့လက္ကို ျပာရည္ျဖင့္ စင္ၾကယ္ေအာင္ေဆးေၾကာလွ်င္လည္း 31 ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုတြင္းထဲသို႔ပစ္ခ်ေတာ္မူမည္ျဖစ္၍ ငါ့အဝတ္တို႔ပင္ ငါ့ကိုစက္ဆုပ္႐ြံရွာၾကလိမ့္မည္။ 32 ငါသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ တရား႐ုံးသို႔သြား၍ တရားရင္ဆိုင္မည့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါကဲ့သို႔ လူျဖစ္ေတာ္မူသည္မဟုတ္။ 33 ငါတို႔ႏွစ္ဦးစပ္ၾကားတြင္ ၾကားဝင္စီရင္ဆုံးျဖတ္ေပးမည့္သူ တစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ 34 ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ၏ႀကိမ္လုံးကို ငါ့ထံမွဖယ္ရွားေတာ္မူပါေစေသာ။ ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန႔္ဖြယ္ေသာအရာတို႔ျဖင့္ ငါ့ကိုမေျခာက္လွန႔္ပါေစႏွင့္။ 35 သို႔ျဖစ္လွ်င္ ငါသည္ မေၾကာက္မ႐ြံ႕ေလွ်ာက္တင္ဝံ့လိမ့္မည္။ ယခုမူ ထိုသို႔ မေလွ်ာက္တင္ဝံ့ပါတကား။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative