ေယာဘဝတၳဳ 41 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္1 လဝိသန္ကို ငါးမွ်ားခ်ိတ္ျဖင့္ သင္ဆြဲယူႏိုင္သေလာ။ သူ႔လွ်ာကို ႀကိဳးႏွင့္ခ်ည္ထားႏိုင္သေလာ။ 2 သူ႔ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ႀကိဳးလွ်ိဳသြင္းႏိုင္သေလာ။ သူ႔ေမး႐ိုးကို သံခ်ိတ္ႏွင့္ ေဖာက္ႏိုင္သေလာ။ 3 သူသည္ သင့္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအသနားခံလိမ့္မည္ေလာ။ သင့္ကို ညင္သာစြာေျပာဆိုလိမ့္မည္ေလာ။ 4 သူ႔ကို ကြၽန္အျဖစ္ တစ္သက္လုံးသိမ္းပိုက္ရန္ သူသည္ သင္ႏွင့္ ပဋိညာဥ္ျပဳမည္ေလာ။ 5 ငွက္ႏွင့္ေဆာ့ကစားသကဲ့သို႔ သူႏွင့္ ေဆာ့ကစားႏိုင္မည္ေလာ။ လုံမပ်ိဳတို႔အဖို႔ သူ႔ကို သင္ဖမ္းခ်ည္ေပးႏိုင္မည္ေလာ။ 6 ေဈးသည္တို႔သည္ သူ႔ကိုအေရာင္းအဝယ္လုပ္ၾကမည္ေလာ။ ကုန္သည္တို႔သည္ သူ႔ကို ခြဲေဝယူၾကမည္ေလာ။ 7 သူ႔အေရခြံကို မွိန္းမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သူ႔ဦးေခါင္းကို ငါးထိုးလွံႏွင့္လည္းေကာင္း ထိုးေဖာက္ႏိုင္သေလာ။ 8 သူ႔ကို သင္လက္႐ြယ္လိုက္သည္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ခံရတတ္သည္ကို သတိရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္လက္႐ြယ္ရဲေတာ့မည္မဟုတ္။ 9 သူ႔ကိုအႏိုင္ရဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေသာသူသည္ အမွားႀကီးမွားလိမ့္မည္။ သူ႔ကိုျမင္လိုက္႐ုံႏွင့္ ေမ့ေမ်ာလဲက်သြားမည္မဟုတ္ေလာ။ 10 သူ႔ကို သြားဆြရဲေလာက္ေအာင္ မည္သူမွ်သတၱိမရွိ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ငါ့ကို ဆန႔္က်င္ၿပီး မည္သူခံရပ္ႏိုင္မည္နည္း။ 11 မည္သူသည္ ငါ့ကို အရင္ေပး၍ ငါျပန္ၿပီးေပးရမည္နည္း။ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္ ရွိသမွ်တို႔သည္ ငါ့အပိုင္ ျဖစ္၏။ 12 လဝိသန္၏ေျခလက္အဂၤါအေၾကာင္း၊ ခြန္အားႀကီးေၾကာင္း၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ေတာင့္တင္းေၾကာင္းကို ငါ မေျပာျပဘဲ ေနမည္မဟုတ္။ 13 သူ၏အေပၚယံအေရခြံကို မည္သူခြာခြၽတ္ႏိုင္သနည္း။ ဇက္ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ သူ႔ထံ မည္သူလာဝံ့သနည္း။ 14 သူ႔ခံတြင္းတံခါးကို မည္သူဖြင့္ဝံ့သနည္း။ ခံတြင္းထဲရွိသြားတန္းသည္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ 15 ခ်ိတ္ပိတ္ထားသလို တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုပူးကပ္ေနေသာ ဒိုင္းလႊားသဖြယ္ သူ႔အေၾကးခြံမ်ားသည္ သူ႔အဖို႔ ဂုဏ္ေမာက္စရာ ျဖစ္၏။ 16 အေၾကးခြံတို႔ ပူးကပ္ေနေသာေၾကာင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုၾကားတြင္ ေလပင္မတိုးႏိုင္။ 17 တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ထပ္ေန၏။ ခြာ၍မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကပ္ေနၾက၏။ 18 သူႏွာေခ်လိုက္လွ်င္ အလင္းမ်ားျဖာထြက္၏။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားသည္ အ႐ုဏ္ဦးလင္းေရာင္ျခည္ႏွင့္တူ၏။ 19 ခံတြင္းထဲမွ မီးရႉးမီးပန္းမ်ား ျဖာထြက္လာတတ္၏။ မီးပြားမ်ား လြင့္ထြက္လာတတ္၏။ 20 ဆူပြက္ေနေသာအိုး၊ မီးေတာက္ေနေသာက်ဴ႐ိုးတို႔မွ မီးခိုးထြက္သကဲ့သို႔ သူ႔ႏွာေခါင္းထဲမွ မီးခိုးထြက္တတ္၏။ 21 သူအသက္ရႉေသာအခါ မီးေသြးခဲတို႔ မီးေတာက္သြားတတ္၏။ သူ႔ႏႈတ္ထဲမွ မီးလွ်ံထြက္တတ္၏။ 22 သူ႔ခြန္အားသည္ သူ႔လည္ပင္း၌ ရွိ၏။ သူ႔ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ေၾကာက္လန႔္၍ ျပန္ထြက္ေျပးရ၏။ 23 သူ႔အသားစိုင္တို႔သည္ ပူးကပ္လ်က္ရွိ၍ မေ႐ြ႕မလ်ားႏိုင္ေအာင္ ေတာင့္တင္းမာေက်ာေန၏။ 24 သူ႔စိတ္ႏွလုံးသည္ ေက်ာက္ကဲ့သို႔မာေက်ာ၏။ ေအာက္ခံႀကိတ္ဆုံေက်ာက္ကဲ့သို႔ မာေက်ာ၏။ 25 သူထလိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ လူစြမ္းေကာင္းမ်ားပင္ ေၾကာက္လန႔္သြားရ၏။ တဝုန္းဝုန္းအသံေၾကာင့္ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္သြားၾကရ၏။ 26 သူ႔ကို ဓားႏွင့္တိုက္လွ်င္လည္း အရာေရာက္မည္မဟုတ္။ လွံတို၊ လွံရွည္၊ ျမားတို႔ႏွင့္လည္း ထိုနည္းတူပင္။ 27 သူသည္ သံကို ေကာက္႐ိုးကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေၾကးဝါကိုသစ္ေဆြးကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ထင္မွတ္၏။ 28 ေလးျမားသည္ သူ႔ကို မထြက္ေျပးေစႏိုင္။ ေလာက္စာလုံးသည္လည္း သူ႔အဖို႔ ႐ိုးျပတ္ကဲ့သို႔သာ ျဖစ္၏။ 29 သူသည္ တင္းပုတ္ကိုလည္း ႐ိုးျပတ္ဟုသာထင္မွတ္ၿပီး လွံကိုေဝွ႔ယမ္းျပလွ်င္ပင္ ေလွာင္ရယ္တတ္၏။ 30 သူ႔ဝမ္းဘက္ပိုင္းသည္ အိုးျခမ္းကြဲကဲ့သို႔ အခြၽန္အတက္မ်ားပါရွိ၏။ ႐ႊံ႕ႏြံေပၚတြင္ သူ႔ကိုယ္ကိုဆန႔္လိုက္ေသာအခါ ေကာက္နယ္တလင္းျပားအရာကဲ့သို႔ ထင္က်န္ခဲ့၏။ 31 ေရထုႀကီးကိုပင္ ေရေႏြးအိုးကဲ့သို႔ ဆူပြက္ေစႏိုင္၏။ ဆီအိုးေမႊသကဲ့သို႔ ပင္လယ္ကို ေမႊေႏွာက္တတ္၏။ 32 သူသြားရာလမ္းတြင္ ေရမ်ားေဖြးေဖြးလႈပ္က်န္ခဲ့ၿပီး ေရထုႀကီးမွာ ဆံပင္ျဖဴေနသေယာင္ပင္ ထင္ရ၏။ 33 ေျမႀကီးေပၚတြင္ သူႏွင့္ႏႈိင္းစရာ မရွိ။ သူသည္ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းကင္းေသာသတၱဝါျဖစ္၏။ 34 မာန္တက္ေသာသတၱဝါမ်ားကို ခပ္မာမာပင္ ျပန္ၾကည့္တတ္၏။ သားရဲအေပါင္းတို႔တြင္ သူသည္ ရွင္ဘုရင္ပင္ ျဖစ္၏”ဟု မုန္တိုင္းထဲမွ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative