သူႀကီး 18 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ဒန္အမ်ိဳးအႏြယ္တို႔ နယ္ေျမရွာျခင္း၊ ႐ုပ္တုကိုးကြယ္ျခင္း 1 ထိုကာလတြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၌ ရွင္ဘုရင္မရွိ။ ထိုအခ်ိန္အထိ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္တို႔တြင္ ဒန္အမ်ိဳးအႏြယ္သည္ အေမြေျမအတည္တက်မရေသးသျဖင့္ မိမိတို႔ေနထိုင္ရန္အေမြေျမကို လိုက္ရွာေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္၏။ 2 ထို႔ေၾကာင့္ နယ္ေျမကိုစူးစမ္းရွာေဖြရန္ ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ေဇာရာၿမိဳ႕၊ ဧရွေတာလၿမိဳ႕ရွိ မိမိတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံးထဲမွ ရဲစြမ္းသတၱိရွိသူငါးေယာက္အား “နယ္ေျမကို သြားရွာၾကေလာ့”ဟု မွာၾကား၍ ေစလႊတ္လိုက္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသရွိ မိကၡာဝတ္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္၍ ညအိပ္နားၾက၏။ 3 သူတို႔သည္ မိကၡာ၏ဝတ္ေက်ာင္း၌ရွိစဥ္ ေလဝိလူငယ္၏အသံကို သတိထားမိသျဖင့္ သူ႔ထံသို႔သြား၍ “သင့္ကိုဤအရပ္သို႔ မည္သူေခၚလာသနည္း။ သင္သည္ ဤေနရာ၌ ဘာလုပ္ေနသနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဤအရပ္၌ရွိေနသနည္း”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ 4 သူကလည္း “မိကၡာသည္ အကြၽႏ္ုပ္လိုအပ္ေသာအရာကို ေပး၍ သူ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုငွားထားပါသည္”ဟု ျပန္ေျဖေလ၏။ 5 ထိုအခါ သူတို႔က “ငါတို႔သြားေနေသာခရီးစဥ္ ေအာင္ျမင္မည္၊ မေအာင္ျမင္မည္ကို သိႏိုင္ရန္ ဘုရားသခင္ထံေမးေလွ်ာက္ေပးပါေလာ့”ဟု သူ႔အားဆိုေလ၏။ 6 ယဇ္ပုေရာဟိတ္က သူတို႔အား “ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းသြားပါ။ သင္တို႔ခရီးစဥ္တြင္ ထာဝရဘုရားပါရွိေတာ္မူပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 7 ထို႔ေနာက္ ထိုလူငါးေယာက္သည္ ခရီးဆက္သြား၍ လဲရွၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာ္ ထိုၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဆီဒုန္လူမ်ိဳးတို႔စ႐ိုက္အတိုင္း စိုးရိမ္ပူပန္မႈမရွိ၊ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းကင္းႏွင့္ စိတ္ေအးလက္ေအးေနထိုင္ၾကေၾကာင္း၊ ထိုျပည္သည္ လိုေလေသးမရွိ စည္းစိမ္ဥစၥာႂကြယ္ဝေၾကာင္း၊ ဆီဒုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ကြာေဝးသည့္အျပင္ မည္သူႏွင့္မွ်အဆက္အဆံမရွိေၾကာင္း စူးစမ္းသိရွိရၾက၏။ 8 သူတို႔သည္ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ရွိရာ ေဇာရာၿမိဳ႕၊ ဧရွေတာလၿမိဳ႕သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔က “အေျခအေန မည္သို႔နည္း”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ 9 သူတို႔ကလည္း “လာၾက၊ သူတို႔ကို သြားတိုက္ၾကစို႔၊ ထိုျပည္ကို ငါတို႔ျမင္ခဲ့ၿပီ။ အလြန္သာယာေသာျပည္ ျဖစ္၏။ ၿငိမ္မေနၾကႏွင့္။ တြန႔္ဆုတ္မေနၾကႏွင့္။ ထိုျပည္ကို သြားေရာက္သိမ္းပိုက္ၾကစို႔။ 10 သင္တို႔ေရာက္သြားေသာအခါ က်ယ္ဝန္းေသာျပည္ႏွင့္ စိတ္ေအးလက္ေအးေနထိုင္ေသာလူတို႔ကို ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ လိုေလေသးမရွိ ၿပီးျပည့္စုံေသာထိုျပည္ႀကီးကို သင္တို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။ 11 ထိုအခါ ေဇာရာၿမိဳ႕၊ ဧရွေတာလၿမိဳ႕ရွိ ဒန္မ်ိဳးႏြယ္စုထဲမွ လူေျခာက္ရာတို႔သည္ စစ္တိုက္ရန္ လက္နက္စြဲကိုင္လ်က္ ခ်ီတက္သြားရာ 12 သူတို႔သည္ ယုဒျပည္၊ ကိရယတ္ယာရိမ္ၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ စခန္းခ်ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအရပ္ကို မဟာေနဒန္ ဟုယေန႔တိုင္ေအာင္ ေခၚတြင္၏။ ထိုအရပ္သည္ ကိရယတ္ယာရိမ္ၿမိဳ႕၏အေနာက္ဘက္တြင္ရွိ၏။ 13 သူတို႔သည္ ထိုအရပ္မွ ဆက္ခ်ီတက္လာ၍ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသရွိ မိကၡာအိမ္သို႔ ေရာက္ၾက၏။ 14 ထိုအခါ လဲရွၿမိဳ႕ကိုသြားေရာက္စူးစမ္းခဲ့ေသာလူငါးေယာက္က အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔အား “ဤအိမ္၌ ဧဖုဒ္႐ုပ္တု၊ ေတရပ္႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္ သြန္းလုပ္ထားေသာ႐ုပ္တုတို႔ရွိသည္ကို သင္တို႔သိသေလာ။ ယခု သင္တို႔မည္သို႔ျပဳရမည္ကို ဆင္ျခင္ၾကေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။ 15 ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ေလဝိလူငယ္ေနထိုင္ရာ မိကၡာ၏အိမ္သို႔ဝင္ၿပီး သူ႔အား သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းႏႈတ္ဆက္ၾက၏။ 16 စစ္လက္နက္စြဲကိုင္ေသာဒန္အမ်ိဳးသားေျခာက္ရာတို႔သည္ တံခါးဝ၌ရပ္ေနၾက၏။ 17 ထိုသို႔ စစ္လက္နက္စြဲကိုင္ေသာလူေျခာက္ရာႏွင့္ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္ တံခါးဝ၌ရပ္ေနစဥ္ လဲရွၿမိဳ႕ကိုသြားေရာက္စူးစမ္းခဲ့ေသာလူငါးေယာက္တို႔သည္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္၍ ထြင္းထုထားေသာ႐ုပ္တု၊ ဧဖုဒ္႐ုပ္တု၊ ေတရပ္႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္ သြန္းလုပ္ထားေသာ႐ုပ္တုတို႔ကို ယူေလ၏။ 18 ထိုသူတို႔သည္ မိကၡာ၏အိမ္ထဲသို႔ဝင္၍ ထြင္းထုထားေသာ႐ုပ္တု၊ ဧဖုဒ္႐ုပ္တု၊ ေတရပ္႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္သြန္းလုပ္ထားေသာ႐ုပ္တုတို႔ကို ယူၾကသျဖင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္က သူတို႔အား “သင္တို႔ ဘာလုပ္ေနၾကသနည္း”ဟု ေမး၏။ 19 ထိုသူတို႔ကလည္း “သင့္လက္ျဖင့္ ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီး တိတ္တိတ္ေနေလာ့။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူလိုက္ခဲ့၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္ေနပါ။ သင္သည္ မိသားစုတစ္စုအတြက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္လုပ္ေပးျခင္းထက္ အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲမွ အမ်ိဳးအႏြယ္၊ အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲမွ မ်ိဳးႏြယ္စုအတြက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္လုပ္ေပးျခင္းက ပိုေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု သူ႔အား ေမးေလ၏။ 20 ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္လည္း ဧဖုဒ္႐ုပ္တု၊ ေတရပ္႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္ ထြင္းထုထားေသာ႐ုပ္တုတို႔ကိုယူၿပီး သူတို႔ႏွင့္အတူ ဝမ္းသာအားရလိုက္သြားေလ၏။ 21 သူတို႔သည္ ကေလးမ်ား၊ ဝန္စည္စလယ္တင္ေသာတိရစာၦန္မ်ားကို ေရွ႕ဆုံးမွသြားေစ၍ ခရီးဆက္ၾက၏။ 22 မိကၡာအိမ္မွ အေတာ္ေဝးေဝးသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိကၡာသည္ မိမိအိမ္နီးခ်င္းတို႔ကို ေခၚၿပီး ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔ကို အမီလိုက္၍ 23 အေနာက္မွဟစ္ေခၚသျဖင့္ ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ေနာက္သို႔လွည့္၍ မိကၡာအား “အဘယ္ေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ေနသနည္း”ဟု ေမးေသာ္ 24 မိကၡာက “သင္တို႔သည္ ငါထုလုပ္ေသာဘုရားမ်ားႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ကို ေခၚေဆာင္သြားၾကၿပီ။ ငါ၌ ဘာက်န္ေသးသနည္း။ သို႔ပါလ်က္ႏွင့္ ငါ့အား ‘သင္ ဘာျဖစ္ေနသနည္း’ဟူ၍ အဘယ္ေၾကာင့္ေမးရသနည္း”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ 25 ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔က သူ႔အား “ငါတို႔ၾကားေအာင္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ မျပဳႏွင့္။ ေဒါသႀကီးေသာလူတို႔သည္ သင့္ကိုတိုက္ခိုက္သျဖင့္ သင္ႏွင့္သင့္အိမ္သူအိမ္သားတို႔ ေသသြားရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ 26 ခရီးဆက္သြားၾက၏။ မိကၡာကလည္း ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိမိထက္ပို၍အားႀကီးေၾကာင္း သိျမင္သျဖင့္ ေနာက္ျပန္လွည့္၍ အိမ္သို႔ျပန္သြားေလ၏။ 27 ဤသို႔ျဖင့္ ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိကၡာထုလုပ္ေသာဘုရားမ်ားႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ကို ေခၚေဆာင္၍ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမရွိ၊ စိတ္ေအးလက္ေအးေနတတ္ေသာလူတို႔ရွိရာ လဲရွၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာၾကရာ ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ဓားျဖင့္သတ္၍ ၿမိဳ႕ကို မီးရႈိ႕ပစ္၏။ 28 ထိုၿမိဳ႕သည္ ဆီဒုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ကြာေဝးသည့္အျပင္ ၿမိဳ႕သားတို႔သည္လည္း မည္သူႏွင့္မွ်အဆက္အဆံမရွိေသာေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကယ္တင္မည့္သူမရွိ။ လဲရွၿမိဳ႕သည္ ဗက္ရေဟာဘၿမိဳ႕အနီး ခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသ၌ ရွိ၏။ ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ၿမိဳ႕ကိုျပန္လည္တည္ေထာင္၍ ေနထိုင္ၾက၏။ 29 ယခင္က လဲရွ ဟုေခၚေသာၿမိဳ႕ကို ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ သူတို႔၏ဘိုးေဘးျဖစ္ေသာ အစၥေရး၏သား ဒန္ကိုအစြဲျပဳ၍ ဒန္ၿမိဳ႕ဟုေခၚၾက၏။ 30 ဒန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ မိကၡာထံမွယူလာေသာ႐ုပ္တုကိုတည္ထား၍ မနာေရွ၏ေျမး၊ ေဂရရႈံ၏သား ေယာနသန္ႏွင့္သူ၏သားတို႔သည္ ထိုျပည္သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရသည့္ေန႔ရက္တိုင္ေအာင္ ဒန္အမ်ိဳးအႏြယ္အတြက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေပးၾက၏။ 31 သူတို႔သည္ ရွိေလာၿမိဳ႕၌ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္တည္ေနသည့္ကာလပတ္လုံး မိကၡာထုလုပ္ေသာ႐ုပ္တုကို မိမိတို႔အဖို႔ ထားရွိၾက၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative