ေဟ​ရွာ​ယ 15 - ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

ေမာဘျပည္ႏွင့္ဆိုင္ေသာဗ်ာဒိတ္ေတာ္

¹ ေမာဘ​ျပည္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ဗ်ာဒိတ္​ေတာ္​။ ေမာဘ​ျပည္​၊ အာရ​ၿမိဳ႕​သည္ ညတြင္းခ်င္း​ဖ်က္ဆီး​ျခင္း​ခံရ​သျဖင့္ ပ်က္စီး​ေလ​ၿပီ​။ ေမာဘ​ျပည္​၊ ကိရ​ၿမိဳ႕​သည္ ညတြင္းခ်င္း​ဖ်က္ဆီး​ျခင္း​ခံရ​သျဖင့္ ပ်က္စီး​ေလ​ၿပီ​။

² ေမာဘ​ျပည္သား​တို႔​သည္ ျမင့္ရာအရပ္​ရွိ အိမ္​ေတာ္​သို႔​၊ ဒိဘုန္​ၿမိဳ႕​သို႔ တက္သြား​၍ ငိုေႂကြး​ၾက​ၿပီ​။ ေနေဗာ​ၿမိဳ႕​၊ ေမဒဘ​ၿမိဳ႕​အတြက္ ညည္းတြားငိုေႂကြး​ၾက​ၿပီ​။ သူ​တို႔​အားလုံး ေခါင္းတုံးတုံး​ၾက​၏​။ မုတ္ဆိတ္​ရိတ္​ၾက​၏​။

³ ျပည္သား​ရွိသမွ်​တို႔​သည္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္​ကို​ဝတ္​၍ လမ္း​မ်ား​၊ ေခါင္မိုးျပင္​မ်ား​၊ လူစည္ကား​ရာ​အရပ္​မ်ား​၌ ညည္းတြားငိုေႂကြး​၍ မ်က္ရည္ေခ်ာင္းစီး​ေလ​၏​။

⁴ ေဟရွဘုန္​ၿမိဳ႕​၊ ဧလာေလ​ၿမိဳ႕​တို႔​သည္​လည္း ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​၏​အသံ​ကို ယာဟတ္​ၿမိဳ႕​တိုင္ေအာင္​ၾကား​ရ​သျဖင့္ ေမာဘ​စစ္သည္​တို႔​ပါ စိတ္​တုန္လႈပ္​ေခ်ာက္ခ်ား​၍ ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏​။

⁵ ငါ့​စိတ္ႏွလုံး​သည္ ေမာဘ​ျပည္​အတြက္ ေအာ္ဟစ္​၏​။ ထို​ျပည္​မွ​ထြက္ေျပး​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ေဇာရ​ၿမိဳ႕​၊ ဧဂလတ္ရွလိရွ​ၿမိဳ႕​အထိ ေျပး​ၾက​၏​။ လုဟိတ္​ၿမိဳ႕​သို႔​တက္သြား​ေသာအခါ ငိုေႂကြး​လ်က္​တက္သြား​ၾက​၏​။ ပ်က္စီး​ျခင္း​ေၾကာင့္ ေဟာရနိမ္​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​ရာ​လမ္း​၌ အသံ​ကို​လႊင့္​၍ ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏​။

⁶ နိမရိမ္​ၿမိဳ႕​၏​ေရ​တို႔​သည္ ခန္းေျခာက္​၍ ျမက္ပင္​သည္ ညႇိဳးႏြမ္း​ေလ​၏​။ ျမက္ႏု​တို႔​လည္း​မ​ရွိ​။ စိမ္းလန္း​ေသာ​အပင္​လည္း မ​ရွိ​ေတာ့​ေပ​။

⁷ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​သိုမွီး​ထား​ေသာ​ဥစၥာ​ႏွင့္ သိုေလွာင္​ထား​ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို မိုးမခပင္​ေပါက္​ရာ​ေခ်ာင္း​တစ္ဖက္ကမ္း​သို႔ သယ္ေဆာင္​သြား​ၾက​လိမ့္မည္​။

⁸ ေအာ္ဟစ္သံ​သည္ ေမာဘ​ျပည္​နယ္စပ္​အထိ​ေရာက္​ေလ​၏​။ ျမည္တမ္းသံ​သည္ ဧဂလိမ္​ၿမိဳ႕​၊ ေဗရဧလိမ္​ၿမိဳ႕​တိုင္ေအာင္ ေရာက္​ေလ​၏​။

⁹ ဒိမုန္​ၿမိဳ႕​၏​ေရ​တို႔​သည္ ေသြး​ႏွင့္​ျပည့္​ေလ​ၿပီ​။ ထိုမွ်မက ေမာဘ​ျပည္​မွ​လြတ္ေျမာက္​လာ​ေသာ​သူ​၊ ျပည္​၌​ႂကြင္းက်န္​ေသာ​သူ​တို႔​ထံ ျခေသၤ့​ကို​လႊတ္​ျခင္း​ျဖင့္ ဒိမုန္​ၿမိဳ႕​ကို ေဘး​ထပ္​ေရာက္​ေစ​ဦး​မည္​။