ကမၻာဦး 45 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္မိမိမည္သူျဖစ္ေၾကာင္း ေယာသပ္ေဖာ္ျပျခင္း 1 ထိုအခါ ေယာသပ္သည္ မိမိအနား၌ရပ္ေနေသာသူအေပါင္းတို႔ေရွ႕တြင္ မိမိစိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သျဖင့္ “လူအားလုံး ငါ့ထံမွထြက္သြားၾက”ဟု ဟစ္ေအာ္ေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ေယာသပ္သည္ သူ႔အနား၌ အျခားမည္သူတစ္ေယာက္မွ်မရွိေသာအခါ မိမိညီအစ္ကိုတို႔အား မိမိမည္သူျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ 2 သူသည္ အသံကိုလႊင့္၍ငိုေႂကြးသျဖင့္ အီဂ်စ္ျပည္သားတို႔သည္ၾကားၾက၏။ ဖာေရာမင္းႀကီး၏နန္းေတာ္သူနန္းေတာ္သားတို႔သည္လည္း ၾကားၾက၏။ 3 ေယာသပ္က သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔အား “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေယာသပ္ျဖစ္၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္ အသက္ရွင္ေသးသေလာ”ဟု ေမး၏။ သို႔ေသာ္ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေယာသပ္ေရွ႕၌ ထိတ္လန႔္ေနၾကသျဖင့္ သူ႔ကိုျပန္မေျဖႏိုင္ၾက။ 4 ထိုအခါ ေယာသပ္က ညီအစ္ကိုတို႔အား “အကြၽႏ္ုပ္အနားသို႔လာၾကပါေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူတို႔သည္ အနားသို႔လာၾက၏။ ေယာသပ္က “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ သင္တို႔ေရာင္းလိုက္ေသာ သင္တို႔၏ညီေယာသပ္ျဖစ္ပါ၏။ 5 သို႔ရာတြင္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ဤအရပ္သို႔ေရာင္းလိုက္သည့္အတြက္ ဝမ္းမနည္းၾကပါႏွင့္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အမ်က္မထြက္ၾကပါႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အသက္ကိုေစာင္မရန္အတြက္ သင္တို႔ထက္အလ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ 6 ေျမႀကီးေပၚ၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး ႏွစ္ႏွစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ထြန္ယက္ျခင္း၊ ရိတ္သိမ္းျခင္းမျပဳႏိုင္ေသာႏွစ္ ငါးႏွစ္ရွိေသး၏။ 7 ေျမႀကီးေပၚ၌ သင္တို႔အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေစရန္ သင္တို႔ကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မည့္အေၾကာင္း၊ ႀကီးစြာေသာကယ္တင္ျခင္းျဖင့္ သင္တို႔အသက္ခ်မ္းသာရာရေစမည့္အေၾကာင္း ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို သင္တို႔ထက္အလ်င္ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ 8 သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ဤအရပ္သို႔ေစလႊတ္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ဖာေရာမင္းႀကီး၏အဖအရာ၌လည္းေကာင္း၊ နန္းေတာ္သူနန္းေတာ္သားအေပါင္းတို႔၏သခင္အရာ၌လည္းေကာင္း၊ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးကိုအုပ္စိုးေသာသူအရာ၌လည္းေကာင္း ခန႔္ထားေတာ္မူၿပီ။ 9 အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္ထံသို႔အလ်င္အျမန္ျပန္သြားၾက၍ ဖခင္အား အေဖ့သားေယာသပ္က ‘ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံး၏သခင္အရာ၌ ခန႔္ထားေတာ္မူၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္ထံသို႔လာပါေလာ့။ အခ်ိန္မဆြဲႏွင့္။ 10 အေဖသည္ ေဂါရွင္အရပ္၌ ေနထိုင္ရမည္။ အေဖႏွင့္တကြ အေဖ၏သားသမီးမ်ား၊ ေျမးမ်ား၊ သိုးဆိတ္မ်ား၊ ႏြားအုပ္မ်ား၊ အေဖပိုင္ဆိုင္ေသာအရာရွိသမွ်တို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္အနားတြင္ရွိရမည္။ 11 ထိုအရပ္၌ အေဖ့ကို အကြၽႏ္ုပ္ေကြၽးေမြးျပဳစုပါမည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ အေဖမွစ၍ အေဖ၏အိမ္သူအိမ္သားမ်ားႏွင့္အေဖပိုင္ဆိုင္ေသာအရာရွိသမွ်တို႔သည္ ပ်က္စီးဆုံးရႈံးၾကရလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာႏွစ္ ငါးႏွစ္ရွိေသး၏’ဟူ၍ မွာလိုက္ေၾကာင္း ေျပာၾကေလာ့။ 12 သင္တို႔အား အကြၽႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ေျပာသည္ကို သင္တို႔မ်က္ျမင္၊ အကြၽႏ္ုပ္ညီဗယၤာမိန္မ်က္ျမင္ ျဖစ္၏။ 13 အီဂ်စ္ျပည္၌ အကြၽႏ္ုပ္ရေသာဂုဏ္သေရရွိသမွ်ႏွင့္ သင္တို႔ေတြ႕ျမင္ေသာအရာရွိသမွ်တို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္အားေျပာျပရမည္။ သင္တို႔သည္ အလ်င္အျမန္သြား၍ အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္ကို ဤအရပ္သို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ရမည္”ဟု ဆိုေလ၏။ 14 ထို႔ေနာက္ ေယာသပ္သည္ မိမိညီဗယၤာမိန္၏လည္ပင္းကိုဖက္၍ ငိုေႂကြးေလ၏။ ဗယၤာမိန္သည္လည္း ေယာသပ္၏လည္ပင္းကိုဖက္၍ ငိုေႂကြးေလ၏။ 15 ေယာသပ္သည္ မိမိ၏အစ္ကိုအေပါင္းတို႔ကိုလည္းနမ္း၍ ငိုေႂကြးေလ၏။ ထို႔ေနာက္မွ သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔သည္ သူႏွင့္စကားေျပာၾက၏။ ယာကုပ္ထံ ျပန္လာၾကျခင္း 16 “ေယာသပ္၏ညီအစ္ကိုတို႔ေရာက္ေနၾက၏”ဟု ေျပာဆိုေသာသတင္းကို နန္းေတာ္မွဖာေရာမင္းႀကီး ၾကားေသာအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးႏွင့္သူ၏အမႈထမ္းတို႔သည္ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၾက၏။ 17 ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “သင္၏ညီအစ္ကိုတို႔အား ‘ဤသို႔ျပဳၾကေလာ့။ သင္တို႔၏တိရစာၦန္တို႔ကိုဝန္တင္၍ ခါနာန္ျပည္သို႔ျပန္သြားၾကေလာ့။ 18 သင္တို႔၏ဖခင္ႏွင့္သင္တို႔၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကိုေခၚ၍ ငါ့ထံသို႔လာၾကေလာ့။ အီဂ်စ္ျပည္ရွိအေကာင္းဆုံးေသာအရာကို သင္တို႔အားငါေပးမည္။ ဤျပည္၏အဆီအႏွစ္ကိုစားရမည္။ 19 ငါမိန႔္ဆိုသည့္အတိုင္း ျပဳၾကေလာ့။ အီဂ်စ္ျပည္မွလွည္းတို႔ကို ယူသြား၍ သင္တို႔၏ကေလးမ်ား၊ မိန္းမမ်ားႏွင့္ သင္တို႔၏ဖခင္ကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၾကေလာ့။ 20 သင္တို႔ပစၥည္းမ်ားကို မႏွေျမာႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးရွိအေကာင္းဆုံးေသာအရာသည္ သင္တို႔ဥစၥာျဖစ္၏’ဟူ၍ မွာၾကားေလာ့”ဟု မိန႔္ဆိုေလ၏။ 21 အစၥေရး၏သားတို႔သည္ ထိုအတိုင္းျပဳၾက၏။ ေယာသပ္သည္ ဖာေရာမင္းႀကီး၏အမိန႔္အတိုင္း သူတို႔အား လွည္းမ်ားကို ေပး၍ လမ္းခရီးအတြက္ စားနပ္ရိကၡာကို ေပး၏။ 22 သူတို႔အားလုံးကို လဲစရာအဝတ္တစ္စုံစီေပး၏။ ဗယၤာမိန္ကိုမူကား ေငြစသုံးရာႏွင့္ လဲစရာအဝတ္ငါးစုံေပး၏။ 23 ထို႔ျပင္ မိမိဖခင္ထံသို႔ အီဂ်စ္ျပည္ရွိအေကာင္းဆုံးေသာအရာမ်ားကို တင္ေဆာင္ေသာျမည္းဆယ္ေကာင္ကိုလည္းေကာင္း၊ လမ္းခရီးတြင္ ဖခင္စားရန္ ဂ်ဳံစပါး၊ မုန႔္၊ စားနပ္ရိကၡာကိုတင္ေဆာင္ေသာ ျမည္းမဆယ္ေကာင္ကိုလည္းေကာင္း ပို႔ေပးလိုက္၏။ 24 ထို႔ေနာက္ ေယာသပ္သည္ သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔ကိုလႊတ္လိုက္၍ သူတို႔ထြက္သြားေသာအခါ သူတို႔အား “လမ္းခရီး၌ ခိုက္ရန္မျဖစ္ၾကႏွင့္”ဟု မွာလိုက္၏။ 25 သူတို႔သည္ အီဂ်စ္ျပည္မွထြက္ခြာ၍ ခါနာန္ျပည္ရွိ မိမိတို႔ဖခင္ယာကုပ္ထံသို႔ျပန္ေရာက္ၾကေသာအခါ 26 သူတို႔က ဖခင္အား “ေယာသပ္သည္ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသး၏။ သူသည္ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးကိုအုပ္စိုးေသာသူျဖစ္ေန၏”ဟု ေျပာျပၾက၏။ သို႔ေသာ္ ယာကုပ္သည္ အံ့ဩမွင္တက္လ်က္ သူတို႔ကိုမယုံႏိုင္ဘဲျဖစ္ေလ၏။ 27 သူတို႔သည္ ေယာသပ္ေျပာေသာစကားအလုံးစုံကို ယာကုပ္အားေျပာျပၿပီး သူ႔ကိုေခၚေဆာင္ရန္အတြက္ ေယာသပ္ေပးလိုက္ေသာလွည္းမ်ားကိုျမင္ေသာအခါမွ သူတို႔၏ဖခင္ယာကုပ္သည္ သတိျပန္ဝင္လာေလ၏။ 28 ထိုအခါ အစၥေရးက “လုံေလာက္ၿပီ။ ငါ့သားေယာသပ္ အသက္ရွင္ေသး၏။ ငါမေသမီ သူ႔ကိုသြားေတြ႕မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative