ကမၻာဦး 20 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္စာရာကိုအဘိမလက္မင္းႀကီးလက္မွကယ္တင္ေတာ္မူျခင္း 1 အာျဗဟံသည္ ထိုအရပ္မွ ေနေဂ့အရပ္သို႔ေ႐ႊ႕ေျပာင္း၍ ကာေဒရွအရပ္ႏွင့္ရႈရအရပ္ၾကား၌ ေနထိုင္ေလ၏။ ေဂရာၿမိဳ႕၌တည္းခိုေနထိုင္စဥ္ 2 အာျဗဟံက မိမိမယားစာရာႏွင့္ပတ္သက္၍ “သူသည္ ငါ၏ႏွမျဖစ္သည္”ဟု ဆိုသျဖင့္ ေဂရာဘုရင္အဘိမလက္မင္းႀကီးသည္ လူလႊတ္၍ စာရာကိုသိမ္းယူေလ၏။ 3 သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ အဘိမလက္မင္းႀကီးထံသို႔ ညအိပ္မက္ထဲတြင္ႂကြလာ၍ “သင္သိမ္းယူေသာမိန္းမေၾကာင့္ သင္ေသရမည္။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ေယာက္်ားရွိေသာမိန္းမျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 4 အဘိမလက္မင္းႀကီးသည္ ထိုမိန္းမထံမခ်ဥ္းကပ္ရေသးသည္ျဖစ္၍ “အို ဘုရားရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာလူမ်ိဳးကိုပင္ ကြပ္မ်က္ေတာ္မူမည္ေလာ။ 5 ထိုသူက ‘သူသည္ ငါ့ႏွမျဖစ္သည္’ဟု ဆိုသည္မဟုတ္ေလာ။ ထိုမိန္းမကလည္း ‘သူသည္ ငါ့အစ္ကိုျဖစ္သည္’ဟု ဆိုခဲ့ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ႐ိုးေျဖာင့္ေသာစိတ္ႏွင့္ အျပစ္ကင္းေသာလက္ျဖင့္ ဤအမႈကို ျပဳပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ 6 ထိုအခါ ဘုရားသခင္က “မွန္ေပ၏။ သင္သည္ ႐ိုးေျဖာင့္ေသာစိတ္ျဖင့္ ဤအမႈကိုျပဳေၾကာင္း ငါသိ၍ သင္သည္ ငါ့ကိုမျပစ္မွားမိေစရန္ ငါဟန႔္တား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ သင့္အား ထိုမိန္းမကိုထိခြင့္မေပးခဲ့ေခ်။ 7 ယခု ထိုသူ၏မယားကို ျပန္ေပးေလာ့။ သူသည္ ပေရာဖက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင့္အတြက္ဆုေတာင္းေပးလိမ့္မည္။ ထိုအခါ သင္သည္ အသက္ခ်မ္းသာရာရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္ျပန္မေပးလွ်င္ သင္ႏွင့္တကြ သင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သူအားလုံးသည္ မုခ်ေသရမည္ကို သိမွတ္ေလာ့”ဟု အဘိမလက္မင္းႀကီးအား အိပ္မက္ထဲတြင္ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 8 အဘိမလက္မင္းႀကီးသည္လည္း နံနက္ေစာေစာထ၍ မိမိအမႈထမ္းအေပါင္းတို႔ကိုဆင့္ေခၚၿပီးလွ်င္ ဤအမႈအရာအလုံးစုံတို႔ကို သူတို႔အားေျပာၾကားေလ၏။ ထိုအခါ လူတို႔သည္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕ၾက၏။ 9 ထို႔ေနာက္ အဘိမလက္မင္းႀကီးသည္ အာျဗဟံကိုဆင့္ေခၚ၍ “သင္သည္ ငါတို႔အား မည္သို႔ျပဳဘိသနည္း။ သင့္ကို ငါမည္သို႔ျပစ္မွားမိသျဖင့္ သင္သည္ ငါ့အေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ ငါ့ႏိုင္ငံအေပၚ၌လည္းေကာင္း ႀကီးေလးေသာအျပစ္ကို က်ေရာက္ေစသနည္း။ သင္သည္ မျပဳသင့္ေသာအမႈတို႔ကို ငါ၌ျပဳေလၿပီတကား”ဟု သူ႔အား မိန႔္ဆို၏။ 10 တစ္ဖန္ အဘိမလက္မင္းႀကီးက “သင္သည္ မည္သို႔ေတြးထင္၍ ဤအမႈကိုျပဳသနည္း”ဟု အာျဗဟံအား ေမး၏။ 11 အာျဗဟံကလည္း “ဤအရပ္ရွိလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းလုံးဝမရွိၾကပါ။ သို႔ျဖစ္၍ သူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏မယားအတြက္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုသတ္ၾကလိမ့္မည္ဟု အကြၽႏ္ုပ္ထင္၍ ထိုသို႔ျပဳမိပါၿပီ။ 12 ထို႔ျပင္ သူသည္ အမွန္ပင္ အကြၽႏ္ုပ္၏ႏွမျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ဖခင္၏သမီးျဖစ္ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္မိခင္၏သမီးမဟုတ္ပါ။ ေနာက္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္၏မယား ျဖစ္လာပါ၏။ 13 ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အကြၽႏ္ုပ္ဖခင္၏အိမ္မွထြက္ခြာ၍ လွည့္လည္သြားလာေစေတာ္မူေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္က ‘သင္သည္ ငါ့ကို ေမတၱာထားသည့္အေနျဖင့္ ငါတို႔သြားေလရာရာ၌ ငါႏွင့္ပတ္သက္၍ သူသည္ ကြၽန္မ၏အစ္ကိုျဖစ္သည္ဟု ေျပာပါ’ ဟူ၍ သူ႔အား မွာထားပါသည္”ဟု ေျဖၾကားေလ၏။ 14 ထိုအခါ အဘိမလက္မင္းႀကီးသည္ သိုးအုပ္၊ ႏြားအုပ္၊ ကြၽန္ေယာက္်ားႏွင့္ကြၽန္မိန္းမတို႔ကိုယူ၍ အာျဗဟံအားေပးေလ၏။ သူ၏မယားစာရာကိုလည္း သူ႔အားျပန္ေပး၏။ 15 ထို႔ေနာက္ အဘိမလက္မင္းႀကီးက “ၾကည့္ေလာ့။ ငါ၏နယ္ေျမသည္ သင့္ေရွ႕၌ရွိ၏။ သင္အလိုရွိသည့္ေနရာ၌ ေနထိုင္ေလာ့”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 16 စာရာကိုလည္း “ၾကည့္ေလာ့။ သင္၏အစ္ကိုအား ေငြစတစ္ေထာင္ကို ငါေပးၿပီ။ ဤေငြသည္ သင္ႏွင့္အတူရွိေသာသူအားလုံးေရွ႕တြင္ သင္၏ဂုဏ္သိကၡာထိန္းသိမ္းျခင္းအတြက္ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္လည္း အားလုံးေရွ႕၌ အျပစ္ကင္းေၾကာင္းထင္ရွားလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 17 ထိုအခါ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ဆုေတာင္းေလ၏။ ဘုရားသခင္သည္လည္း အဘိမလက္မင္းႀကီးမွစ၍ သူ၏မိဖုရား၊ သူ၏ကြၽန္မတို႔ကို က်န္းမာေစေတာ္မူသျဖင့္ သူတို႔သည္ သားသမီးကိုေမြးဖြားၾက၏။ 18 အေၾကာင္းမွာ အာျဗဟံ၏မယားစာရာေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ အဘိမလက္မင္းႀကီး၏နန္းတြင္းသူအားလုံးတို႔အား သေႏၶတည္ခြင့္ကို အလွ်င္းေပးေတာ္မမူေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative