ဒံေယလ 8 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္စိတ္အာ႐ုံတြင္ျမင္ရေသာ သိုးထီးႏွင့္ဆိတ္ထီး 1-2 ငါဒံေယလသည္ ပထမအႀကိမ္ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္ကို ျမင္ရၿပီးေနာက္ ေဗလရွာဇာမင္းႀကီးနန္းစံတတိယႏွစ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ျမင္ရျပန္၏။ 3 ငါေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ျမစ္ေဘးတြင္ သိုးထီးတစ္ေကာင္ရပ္ေနသည္ကို ျမင္ရ၏။ ထိုသိုးထီးတြင္ ခ်ိဳရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိ၏။ ခ်ိဳရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္းတြင္ တစ္ေခ်ာင္းသည္ အျခားတစ္ေခ်ာင္းထက္ ပိုရွည္၏။ ပိုရွည္ေသာခ်ိဳသည္ ေနာက္မွေပါက္ေသာခ်ိဳျဖစ္၏။ 4 ထိုသိုးထီးသည္ အေနာက္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္၊ ေတာင္ဘက္တို႔သို႔ လိုက္ေဝွ႔ေနေသာေၾကာင့္ မည္သည့္တိရစာၦန္မွ် မခံႏိုင္။ မည္သူမွ် တိရစာၦန္တို႔ကို သူ႔လက္မွမကယ္ႏုတ္ႏိုင္။ ထိုသိုးထီးသည္ မိမိအလိုအတိုင္းျပဳလ်က္၊ မာန္ေထာင္လ်က္ရွိသည္ကို ငါျမင္ရ၏။ 5 ငါဆင္ျခင္ၾကည့္ေနစဥ္ ဆိတ္ထီးတစ္ေကာင္သည္ ေျမႏွင့္မထိဘဲ ေျမတစ္ျပင္လုံးကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ အေနာက္ဘက္မွလာေနသည္ကို ျမင္ရ၏။ ထိုဆိတ္ထီး၏မ်က္စိႏွစ္လုံးၾကားတြင္ သိသာထင္ရွားေသာခ်ိဳတစ္ေခ်ာင္း ပါ၏။ 6 ျမစ္ေဘးတြင္ရပ္ေနသည္ကို ငါျမင္ရေသာ ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းရွိသိုးထီးထံသို႔ ထိုဆိတ္ထီးသည္ ေဒါသတႀကီး ေျပးလာ၏။ 7 သိုးထီးအနီးသို႔ ေရာက္လာေသာအခါ အမ်က္ေဒါသျဖင့္ သိုးထီးကိုတိုက္ခိုက္ၿပီး သိုးထီး၏ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းအား ခ်ိဳးဖဲ့ပစ္သည္ကို ငါျမင္ရ၏။ သိုးထီး၌ ဆိတ္ထီးကို ယွဥ္ႏိုင္ေသာခြန္အားမရွိ။ ဆိတ္ထီးသည္ သူ႔ကိုေျမေပၚတြင္လွဲခ်ကာ နင္းေခ်ပစ္၏။ မည္သူမွ် သူ႔ကို ဆိတ္ထီးလက္မွ မကယ္ႏုတ္ႏိုင္။ 8 ဤသို႔ျဖင့္ ထိုဆိတ္ထီးသည္ အားႀကီးသည္ထက္ႀကီးလာ၏။ ထိုသို႔ ခြန္အားႀကီးလာေသာ္လည္း သူ႔ခ်ိဳႀကီးက်ိဳးသြား၍ ထိုခ်ိဳေနရာတြင္ ေကာင္းကင္အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔မ်က္ႏွာမူ၍ သိသာထင္ရွားေသာခ်ိဳေလးေခ်ာင္း ေပါက္လာ၏။ ခ်ိဳအတက္ကေလး 9 ထိုခ်ိဳေလးေခ်ာင္းမွတစ္ေခ်ာင္းတြင္ ခ်ိဳအတက္တစ္ခုေပါက္လာ၍ ေတာင္ဘက္၊ အေရွ႕ဘက္၊ သာယာဝေျပာေသာျပည္ဘက္သို႔တိုင္ေအာင္ ႀကီးမားလာေလ၏။ 10 ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအထိ ႀကီးမားလာ၍ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခႏွင့္ ၾကယ္အခ်ိဳ႕တို႔ကိုပင္ ေျမေပၚသို႔ဆြဲခ်နင္းေခ်ပစ္၏။ 11 ထိုမွ်မက ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခမင္းကို ဆန႔္က်င္၍ မိမိကိုယ္ကိုခ်ီးေျမႇာက္၏။ ေန႔စဥ္ပူေဇာ္သကၠာကို ဖယ္ရွား၍ သန႔္ရွင္းရာဌာနကိုလည္း ၿဖိဳပစ္၏။ 12 ဗိုလ္ေျခတို႔သည္ က်ဴးလြန္ေသာအျပစ္ေၾကာင့္ ပုံမွန္ပူေဇာ္သကၠာႏွင့္တကြ သူ႔လက္သို႔အပ္ႏွံျခင္းခံရေလ၏။ ထိုခ်ိဳသည္ သမၼာတရားကိုေျမႀကီးေပၚသို႔ပစ္ခ်ေလ၏။ သူျပဳေသာအမႈသည္ ေအာင္ျမင္၏။ 13 ထိုအခါ သန႔္ရွင္းသူတစ္ပါး၏စကားသံကို ငါၾကားရ၏။ စကားေျပာေနေသာ ထိုသန႔္ရွင္းသူတစ္ပါးကို အျခားသန႔္ရွင္းသူတစ္ပါးက “ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္ထဲတြင္ ေန႔စဥ္ပူေဇာ္သကၠာ၊ လူဆိတ္ညံရာျဖစ္ေစေသာအျပစ္၊ သန႔္ရွင္းရာဌာနႏွင့္ ဗိုလ္ေျခတို႔ကို နင္းေခ်အပ္ႏွံျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္ေသာအျဖစ္အပ်က္သည္ မည္မွ်ၾကာၾကာျဖစ္မည္နည္း”ဟု ေမးျမန္းေျပာဆိုသည္ကို ငါၾကားရ၏။ 14 ထိုသူကလည္း “ရက္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင့္သုံးရာ ၾကာလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္မွ သန႔္ရွင္းရာဌာနကို ျပန္လည္သန႔္ရွင္းေစေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ငါ့အား ေျပာျပ၏။ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္၏အနက္အဓိပၸာယ္ 15 ငါဒံေယလသည္ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္ကို ျမင္ရ၍ နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနစဥ္ လူႏွင့္တူေသာသဏၭာန္တစ္ခုသည္ ငါ့ေရွ႕ေရာက္လာ၏။ 16 ထို႔ေနာက္ ဥလဲျမစ္နားမွလူတစ္ဦးက “အို ဂါေျဗလ၊ ထိုဗ်ာဒိတ္အာ႐ုံ၏အနက္ကို သူ႔အား ေဖာ္ျပေပးပါ”ဟု ေအာ္ေျပာေသာအသံကို ငါၾကားရ၏။ 17 ထိုအခါ ဂါေျဗလသည္ ငါ့ထံခ်ဥ္းကပ္လာသျဖင့္ ငါလည္း ေၾကာက္လန႔္တုန္လႈပ္၍ ေမွာက္လ်က္လဲက်သြား၏။ သူကလည္း “အခ်င္းလူသား၊ ဤဗ်ာဒိတ္နိမိတ္သည္ ေနာက္ဆုံးကာလႏွင့္ဆိုင္သည္ကို သိမွတ္ေလာ့”ဟု ငါ့အား ေျပာျပ၏။ 18 ထိုသို႔ေျပာေနစဥ္ ငါသည္ သတိလစ္၍ေျမေပၚသို႔ ေမွာက္လ်က္လဲက်သြားရာမွ သူက ငါ့ကိုတို႔၍ ျပန္ရပ္ေစၿပီး 19 “ၾကည့္ရႈေလာ့။ အမ်က္ေတာ္၏အဆုံး၌ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာကို သင့္အား ငါသိျမင္ေစမည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ သတ္မွတ္ထားေသာေနာက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ 20 သင္ျမင္ခဲ့ရေသာသိုးထီး၌ပါသည့္ခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေမဒိဘုရင္ႏွင့္ ပါးရွားဘုရင္ကို ဆိုလို၏။ 21 အေမြးထူေသာဆိတ္ထီးသည္ ဂရိဘုရင္ကို ဆိုလို၏။ ထိုဆိတ္ထီး၏မ်က္စိႏွစ္လုံးၾကားရွိခ်ိဳႀကီးသည္ ပထမဘုရင္ကို ဆိုလို၏။ 22 ထိုခ်ိဳႀကီးသည္ က်ိဳးသြား၍ ထိုေနရာတြင္ေပါက္လာေသာခ်ိဳေလးေခ်ာင္းသည္ ထိုႏိုင္ငံမွေပၚလာမည့္ႏိုင္ငံေလးႏိုင္ငံ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ထိုႏိုင္ငံကဲ့သို႔ တန္ခိုးထြားမည္မဟုတ္။ 23 ထိုႏိုင္ငံမ်ားပ်က္သုဥ္းခ်ိန္ေရာက္ခါနီး ပုန္ကန္ထႂကြမႈမ်ား ေပၚေပါက္ေသာအခါ မ်က္ႏွာထားခက္ထန္ၿပီး စကားလိမ္လည္ရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ေသာရွင္ဘုရင္တစ္ပါး ေပၚလာလိမ့္မည္။ 24 သူသည္ ကိုယ့္အစြမ္းမဟုတ္ဘဲ ခြန္အားႀကီးလာၿပီး ေၾကာက္မက္ဖြယ္လိုက္လံဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ ျပဳေလသမွ်တို႔လည္း ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္။ အားႀကီးေသာသူမ်ား၊ သန႔္ရွင္းေသာလူမ်ိဳးေတာ္မ်ားကိုပင္ ဖ်က္ဆီးပစ္လိမ့္မည္။ 25 သူ႔လက္ထက္တြင္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္သုံးၿပီး လွည့္စားေအာင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျမႇာက္ပင့္လ်က္ လုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာေနေနၾကေသာ လူအမ်ားကို လိုက္လံဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ သခင္တကာတို႔၏သခင္ကိုပင္ ဆန႔္က်င္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ လူ႔လက္ျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ရလိမ့္မည္။ 26 ညဦးယံ၊ နံနက္ယံ၌ ေဖာ္ျပေသာ ဗ်ာဒိတ္အာ႐ုံသည္လည္း အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ဤဗ်ာဒိတ္နိမိတ္သည္ ေနာင္လာမည့္ေန႔ရက္ကာလႏွင့္ဆိုင္သည္ျဖစ္၍ ၎ကို ဝွက္ထားေလာ့”ဟု ငါ့အား ရွင္းျပ၏။ 27 ငါဒံေယလသည္ ရက္အနည္းငယ္မွ် နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့ရ၏။ ေနေကာင္းျပန္လွ်င္ ရွင္ဘုရင္၏အမႈေတာ္ကို ဆက္လက္ထမ္း႐ြက္၏။ သို႔ေသာ္ ဤဗ်ာဒိတ္အာ႐ုံေၾကာင့္ ငါသည္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားၿပီး နားမလည္ႏိုင္ဘဲရွိေန၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative