၁ ဓမၼရာဇဝင္ 3 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ရွေမြလကို ေခၚေတာ္မူျခင္း 1 သူငယ္ရွေမြလသည္ ဧလိထံပါး၌ေန၍ ထာဝရဘုရား၏အမႈေတာ္ကို ထမ္းေဆာင္လ်က္ေန၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ားတြင္ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေရာက္လာခဲ၏။ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္လည္း နည္းပါးလွ၏။ 2 ဧလိသည္လည္း မ်က္စိအားနည္း၍ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ အိပ္ခန္းထဲ၌အိပ္ေန၏။ 3 ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္မွမီးခြက္သည္ မၿငိမ္းေသး။ ရွေမြလသည္ ဘုရားသခင္၏ေသတၱာေတာ္ရွိရာ ထာဝရဘုရား၏ဗိမာန္ေတာ္၌ အိပ္လ်က္ေန၏။ 4 ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကိုေခၚေတာ္မူလွ်င္ ရွေမြလက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏”ဟု ထူးလ်က္ 5 ဧလိထံသို႔ေျပးလာၿပီး “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါသည္”ဟု ဆို၏။ ဧလိက “ငါမေခၚပါ၊ ျပန္အိပ္ပါေလာ့”ဟု သူ႔အားဆိုသျဖင့္ သူျပန္သြား၍အိပ္ေလ၏။ 6 ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကိုထပ္၍ေခၚျပန္၏။ ရွေမြလသည္လည္း ထ၍ဧလိထံသို႔သြားၿပီး “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါသည္”ဟုဆိုလွ်င္ ဧလိက “ငါ့သား၊ ငါမေခၚပါ၊ ျပန္အိပ္ပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ 7 ထိုစဥ္က ရွေမြလသည္ ထာဝရဘုရားႏွင့္သိကြၽမ္းျခင္းမရွိေသး။ ထာဝရဘုရား၏ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကိုလည္း မရရွိဖူးေသး။ 8 ထာဝရဘုရားသည္ ရွေမြလကို တတိယအႀကိမ္ေခၚေတာ္မူျပန္၏။ ရွေမြလသည္လည္း ထ၍ ဧလိထံသို႔သြားၿပီးလွ်င္ “အရွင္ေခၚေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္လာပါ၏”ဟု ဆိုျပန္၏။ ထိုအခါ သူငယ္ကို ထာဝရဘုရားေခၚေတာ္မူေၾကာင္း ဧလိသိသြားေလ၏။ 9 ထို႔ေၾကာင့္ ဧလိက ရွေမြလအား “ျပန္အိပ္ပါေလာ့။ သင့္ကို ေနာက္တစ္ဖန္ေခၚလွ်င္ ‘ထာဝရဘုရား၊ အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္အေစအပါး နာခံလ်က္ရွိပါ၏’ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလာ့”ဟု မွာလိုက္၏။ ရွေမြလျပန္သြား၍ မိမိအိပ္ရာ၌ အိပ္ေလ၏။ 10 ထာဝရဘုရားသည္ ႂကြလာ၍ရပ္ေတာ္မူလ်က္ “ရွေမြလ၊ ရွေမြလ”ဟု ယခင္ကကဲ့သို႔ ေခၚေတာ္မူလွ်င္ ရွေမြလက “အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏အေစအပါး နာခံလ်က္ရွိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ 11 ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက ရွေမြလအား “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ၾကားရသူတိုင္း နားခါးေစမည့္အျဖစ္ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးတြင္ ငါျပဳမည္။ 12 ထိုေန႔ရက္တြင္ ဧလိမွအစ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ငါမိန႔္ဆိုထားသည့္အတိုင္း အစအဆုံးျဖစ္ေစမည္။ 13 သူ႔သားတို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္က်ိန္ဆဲစရာျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ အျပစ္ျပဳသည္ကို သူသိေသာ္လည္း သူသည္ သားတို႔ကိုမဆုံးမေသာေၾကာင့္ ထိုဒုစ႐ိုက္အျပစ္အတြက္ ငါသည္ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို အစဥ္ဒဏ္ခတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူ႔ကိုငါေျပာထားၿပီးျဖစ္၏။ 14 ထို႔ေၾကာင့္ ဧလိ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ငါက်ိန္ထားခဲ့ၿပီ။ ဧလိအိမ္သူအိမ္သားတို႔၏ဒုစ႐ိုက္အျပစ္သည္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာပူေဇာ္ျခင္းအားျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ်အျပစ္လြတ္မည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 15 ရွေမြလသည္ နံနက္တိုင္ေအာင္ အိပ္ၿပီးမွ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္တံခါးမ်ားကို ဖြင့္၏။ သူျမင္ရေသာ နိမိတ္အာ႐ုံအေၾကာင္း ဧလိအား ဖြင့္ေျပာရမည္ကို ရွေမြလေၾကာက္႐ြံ႕ေနမိ၏။ 16 ဧလိက ရွေမြလအား “ငါ့သား၊ ရွေမြလ”ဟု ေခၚလွ်င္ ရွေမြလက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏”ဟု ထူးေလ၏။ 17 ဧလိကလည္း “သင့္အား မည္သည့္သတင္းစကားကို မိန႔္ၾကားေတာ္မူသနည္း။ ငါ့အား ထိမ္ဝွက္မထားပါႏွင့္။ မိန႔္ေတာ္မူသမွ်ထဲမွသတင္းစကားတစ္စုံတစ္ခုကို ငါ့အား သင္ထိမ္ဝွက္ထားလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ထိုထက္မက စီရင္ေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။ 18 ထို႔ေၾကာင့္ ရွေမြလသည္ မိန႔္ေတာ္မူေသာအရာအားလုံးကို မထိမ္ဝွက္ဘဲ သူ႔အား ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ဧလိက “ဤသည္ကား ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူေသာအမႈျဖစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။ 19 ရွေမြလသည္ ႀကီးျပင္းလာ၍ ထာဝရဘုရားသည္ သူႏွင့္အတူရွိေတာ္မူသျဖင့္ သူ၏စကားတစ္ခြန္းကိုမွ် အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေစေတာ္မမူ။ 20 ရွေမြလသည္ ထာဝရဘုရား၏ပေရာဖက္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဒန္ၿမိဳ႕မွ ေဗရေရွဘၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ သိမွတ္ၾက၏။ 21 ထာဝရဘုရားသည္ ရွိေလာၿမိဳ႕တြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထင္ရွားျပေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ရွိေလာၿမိဳ႕ရွိ ရွေမြလထံ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားအားျဖင့္ ကိုယ္ထင္ရွားျပေလ့ရွိ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative