၁ ဓမၼရာဇဝင္ 21 - ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ေနာဗၿမိဳ႕သို႔ ဒါဝိဒ္ထြက္ေျပးျခင္း 1 ဒါဝိဒ္သည္ ေနာဗၿမိဳ႕ရွိ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဟိမလက္ထံသို႔ ေရာက္လာ၏။ အဟိမလက္သည္ ဒါဝိဒ္ကို ျမင္လွ်င္ ထိတ္လန႔္သြား၍ “အဘယ္ေၾကာင့္ သင္ တစ္ဦးတည္းလာရသနည္း။ သင္ႏွင့္အတူ မည္သူမွ်မပါသေလာ”ဟု ေမးရာ 2 ဒါဝိဒ္က ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဟိမလက္အား “ရွင္ဘုရင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အမႈတစ္ခုေစခိုင္းလိုက္ပါ၏။ ရွင္ဘုရင္က ‘သင့္ကို ငါေစခိုင္းေသာအမႈ၊ သင့္ကို မိန႔္မွာေသာအမႈတို႔ကို မည္သူ႔ကိုမွ် မသိေစရ’ဟု မိန႔္မွာထားပါ၏။ ငယ္သားတို႔ႏွင့္ တစ္ေနရာတြင္ အကြၽႏ္ုပ္ခ်ိန္းခ်က္ထားပါ၏။ 3 အရွင္၌ မည္သည့္အရာရွိသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္အား မုန႔္ငါးလုံး၊ သို႔မဟုတ္ ရွိသည့္အရာကို ေပးပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ 4 ယဇ္ပုေရာဟိတ္ကလည္း ဒါဝိဒ္အား “ငါ၌ ႐ိုး႐ိုးမုန႔္မရွိ။ သန႔္ရွင္းေသာမုန႔္သာ ရွိသည္ျဖစ္၍ သင့္ငယ္သားတို႔သည္ မိန္းမကိုေရွာင္လွ်င္ စားႏိုင္သည္”ဟု ေျပာျပ၏။ 5 ဒါဝိဒ္ကလည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္အား “ယခင္ကတည္းက စစ္ခ်ီထြက္လွ်င္ မိန္းမကို ေရွာင္ၿမဲျဖစ္ပါ၏။ သာမန္ခရီးသြားခ်ိန္၌ပင္ ေယာက္်ားတို႔အဂၤါမွာ သန႔္ရွင္းပါ၏။ ယခုတြင္ ပို၍ပင္သန႔္ရွင္းပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 6 ေရွ႕ေတာ္မုန႔္မွလြဲ၍ အျခားမုန႔္မရွိေသာေၾကာင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္ သူ႔အား သန႔္ရွင္းေသာမုန႔္ကို ေပးလိုက္၏။ ထိုမုန႔္သည္ မုန႔္အသစ္ျပန္တင္ေသာေန႔၌ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္မွ စြန႔္လိုက္ရမည့္မုန႔္ျဖစ္၏။ 7 ထိုေန႔၌ ေရွာလု၏အေစအပါးတစ္ဦးသည္ ထိုေနရာတြင္ရွိေန၍ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းခံေနရ၏။ ထိုသူမွာ ေရွာလု၏သိုးထိန္းအုပ္ ဧဒုံျပည္သား ေဒါဂျဖစ္၏။ 8 ဒါဝိဒ္က အဟိမလက္အား “သင္၌ လွံ၊ သို႔မဟုတ္ ဓား တစ္စုံတစ္ရာရွိသေလာ။ ရွင္ဘုရင္က အေလာတႀကီးေစခိုင္းလိုက္ေသာအမႈေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္၌ ဓား၊ သို႔မဟုတ္ လက္နက္ တစ္စုံတစ္ရာမွ်မပါလာပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ 9 ယဇ္ပုေရာဟိတ္က “ဧလာခ်ိဳင့္၌ သင္သုတ္သင္ပစ္ခဲ့ေသာ ဖိလိတၱိျပည္သား ေဂါလ်တ္၏ဓားရွိပါ၏။ အဝတ္ႏွင့္ပတ္ၿပီး ဧဖုဒ္ေနာက္တြင္ သိမ္းထားပါ၏။ ဤဓားမွလြဲ၍ အျခားဓားမရွိပါ။ ယူလိုပါက ယူသြားပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ ဒါဝိဒ္က “အကြၽႏ္ုပ္ကို ေပးပါေလာ့။ ဤဓားထက္ေကာင္းေသာဓား မရွိပါ”ဟု ဆို၏။ ဂါသဘုရင္ထံ ဒါဝိဒ္ထြက္ေျပးျခင္း 10 ထိုေန႔မွစ၍ ဒါဝိဒ္သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးထံမွထြက္ေျပးၿပီး ဂါသဘုရင္အာခိတ္မင္းႀကီးထံသို႔ ေရာက္လာ၏။ 11 ထိုအခါ အာခိတ္မင္းႀကီး၏အမႈထမ္းတို႔က “ဤသူသည္ ျပည့္ရွင္မင္းဒါဝိဒ္ မဟုတ္ေလာ။ သူႏွင့္ပတ္သက္၍ ‘ေရွာလု အေထာင္အေထာင္၊ ဒါဝိဒ္ အေသာင္းေသာင္း သတ္ေလၿပီ’ဟု သီဆိုကခုန္ခဲ့ၾကသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ 12 ထိုစကားတို႔သည္ ဒါဝိဒ္၏စိတ္ထဲ၌စြဲေနေသာေၾကာင့္ သူသည္ ဂါသဘုရင္အာခိတ္မင္းႀကီးကို အလြန္တရာမွေၾကာက္႐ြံ႕ေလ၏။ 13 ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ေရွ႕တြင္ စိတ္မႏွံ႔သူ အ႐ူးကဲ့သို႔ အေယာင္ေဆာင္ရေလ၏။ သူသည္ တံခါး႐ြက္တို႔ကို ကုတ္ျခစ္ၿပီး မုတ္ဆိတ္မ်ားေပၚ သြားရည္မ်ား စီးက်ေစ၏။ 14 ထို႔ေၾကာင့္ အာခိတ္မင္းႀကီးက အမႈထမ္းတို႔အား “ၾကည့္ပါ။ ဤသူ ႐ူးေနသည္ကို သင္တို႔ျမင္သေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ထံ ေခၚလာၾကသနည္း။ 15 ဤသူကို ငါ့ေရွ႕ေခၚလာၿပီး ႐ူးျပေနသည္မွာ အ႐ူးကို ငါလိုအပ္ေန၍ေလာ။ ဤသူသည္ ငါ့နန္းေတာ္ထဲသို႔ ဝင္သင့္ပါသေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative