ايوب 35 - Muslim Sindhi Bible

خدا مغرورن جي نہ ٿو ٻڌي، اليهوءَ جي دعويٰ

¹ اليهوءَ وڌيڪ ڳالهائيندي چيو تہ

² ”اي ايوب! ڇا تون اهو درست ٿو سمجھين، جو دعويٰ ڪري چوين ٿو تہ ’آءٌ خدا آڏو سچار ثابت ٿيندس؟‘

³ يا وري جيئن خدا کي چوين ٿو تہ ’منهنجي گناهہ ڪرڻ يا نہ ڪرڻ سان تو تي ڪهڙو اثر ٿو پوي؟ ۽ جي آءٌ گناهہ نہ ڪريان تہ ان جو مون کي ڪهڙو اجر ملندو؟‘

⁴ آءٌ تو کي ۽ تو سان گڏ تنهنجي دوستن کي بہ انهيءَ ڳالهہ جو جواب ڏيندس.

⁵ آسمان جي اوچائيءَ ڏانهن نظر ڪري ڏس، بلڪ بادلن تي ئي غور ڪر تہ اهي تو کان ڪيترو نہ مٿي آهن.

⁶ پوءِ جيڪڏهن تون گناهہ ٿو ڪرين، تہ انهيءَ سان آسمان کان بہ مٿي رهندڙ خدا جو ڇا ٿو بگاڙي سگھين؟ هائو، جيڪڏهن تنهنجا گناهہ گھڻا ٿيندا ٿا وڃن، تہ انهن جو خدا تي ڪهڙو اثر ٿو پوي؟

⁷ يا وري جيڪڏهن تون نيڪيءَ جا ڪم ٿو ڪرين، تہ خدا تي ڪهڙو احسان ٿو ڪرين؟ يا هن کي تنهنجي هٿان ڪجھہ حاصل ٿئي ٿو ڇا؟

⁸ نہ، تنهنجي شرارت رڳو تو جهڙي انسان کي ئي نقصان پهچائي سگھي ٿي، هائو، تنهنجي سچائي رڳو ڪنهن آدمزاد کي ئي فائدو پهچائي سگھي ٿي.

⁹ مظلوم ماڻهو گھڻن ظلمن جي ڪري دانهون تہ ڪن ٿا، هائو، ڏاڍن جي زبردستيءَ ڪري هو مدد لاءِ پڪارين تہ ٿا،

¹⁰ پر انهن مان اهڙو ڪوبہ ناهي جيڪو خدا آڏو ٻاڏائي، جيڪو سندن خالق آهي، جيڪو وڏين مشڪلاتن ۾ بہ کين خوشيءَ جا گيت ڳارائي ٿو.

¹¹ جڏهن تہ هن انسان کي جانورن کان وڌيڪ سمجھہ ڏني آهي، ۽ پکين کان وڌيڪ عقل عطا ڪيو اٿس.

¹² پر جڏهن اهي ماڻهو دانهون ڪن ٿا، تڏهن خدا ٻُڌي بہ سندن بدڪاريءَ ۽ مغروريءَ سبب کين ورندي نہ ٿو ڏئي.

¹³ جڏهن تہ سندن دانهون بلڪل فضول آهن، ڇاڪاڻ تہ قادرِمطلق هنن ڏانهن ڪو ڌيان ئي نہ ٿو ڏئي،

¹⁴ تہ پوءِ اي ايوب! هو تنهنجي دانهن ڪيئن ٻڌندو؟ جو تون چوين ٿو تہ ’منهنجو مقدمو سندس آڏو آهي، پر هو انهيءَ ڏانهن ڪو ڌيان نہ ٿو ڏئي، آءٌ انهيءَ جو انتظار ڪندو ٿو رهان.‘

¹⁵ بلڪ تون ائين بہ چوين ٿو تہ هو شريرن تي غضب نازل نہ ٿو ڪري، ۽ سندن گناهن تي ڪو ڌيان ڪونہ ٿو ڏئي.

¹⁶ خبردار، اي ايوب! تون اجايون ڳالهيون ڇو ٿو ڪرين؟ هائو، نادانيءَ وچان ايڏيون وڏيون ڳالهيون نہ ڪر.“