Methelokên 30 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Ev in gotinên Agur, kurê Jake; pend û peyivên di wî. Min xwe westandiye Yezdanê min, Xwe westandiye Yezdanê min; û dawî diviya bû dey jê berdim.

² Ji ber ko ez ji her kesî kêmeqiltir im, û hişê mirovekî li ba min nîne.

³ Ez hînî eqilmendiyê ne bûme û ne giha me zanîna ewliyayan.

⁴ Kî hilkişiyaye ezmanan, û kî jê daketiye? Kê dikarî bû bayî bigire? Kê di dawa xwe de av kom kiriye? Kê şanî dawiya erdê daye? Navê wî û navê kurê wî çi ye? Tu dizanî?

⁵ Hemî gotinên yezdan hatine ceribandin. Yezdan ji bona peyayên ko xwe spartine Wî mirtalek e.

⁶ Tu gotin bi ser yên Wî re zêde me ke; an ne te diêşîne û tu derewîn derdikevî.

⁷ Ji te du tiştan dixwazim: hêviya min bi şûnda vemegerîne, beriya ko bimirim . . .

⁸ Durûtî û derewan ji min dûr bike; ne dewlemendî û ne jî belengaziyê bide min; bi tenê nanê ko ez hewcedar im.

⁹ Ji tirsa ko di dewlemendiyê de, te inkar bikim û bibêjim: Xwedê kî ye? an di belengaziyê de diziyê bikim, û zimandirêjiya navê Xwedeyê xwe me kim.

¹⁰ Li ba sermiyan paşgotiniya xulamê wî me ke; heye ko lanetan li te dike û tu pê sûçdar dibî.

¹¹ Çêliyek heye lanet li bavê xwe dike; û qedrê deya xwe na gire.

¹² Çêliyek heye bawer dike ko paqij e; herçend jî mirdariya xwe hêj ne şûştiye.

¹³ Çêliyek heye çavbel û pozbilind e.

¹⁴ Çêliyek heye diranên di wî şûr in, û hestîçeneyên di wî kêrik in; ewê belengazên welêt û xelkê bêçare daqurtîne.

¹⁵ Du keçikên xwînmêja hene: bide, bide. Sê tişt hene ko têr na bin û çar hene ko tu cara na bêjin bes e.

¹⁶ Gorin, jina stewr, axa ko têra xwe av venexwariye û agirê ko tu cara na bêje bes e.

¹⁷ Çavê ko henekê xwe bi bavê xwe dike û bindestiya deya xwe kirin jê re giran tê; qijikên tîjavan wî dê biperitînin û qertelên ciwan wî dê bixwin.

¹⁸ Sê tişt hene ko eqlê min na gihe di wan: no çar in tiştên ko ez tê na gehim;

¹⁹ Şopa eyloyan li ezmanan, dewsa maran li ser tehtan, şopa gemiyan li ser rûyê avê û dewsa mêran li ba jinikeke ciwan.

²⁰ Ev e reya jinikeke zinakar, dixwe; devê xwe ziwa dike û di pişt re dibêje: min tu xirabî ne kiriye.

²¹ Sê tişt hene ko erdê dihejînin; û çar tişt hene ko erd ni kare wan hilgire:

²² Evdê ko bûyê sermiyan, û bodileyê ko têr nan xwariye.

²³ Jinikeke ne ecibandî ya ko dizewice; û xadima ko dibe mîratxwera stiya xwe.

²⁴ Li rûyê erdê çar heywanên biçûk hene; biçûk lê gelek bijîr:

²⁵ Mûrî, miletekî bê qiwet, di havînê de zadê xwe kom dike.

²⁶ Kevroşk, nijadekî nezexim; lê mala xwe di nav zinaran de çêdike.

²⁷ Kulî, her çend jî qralê wan nîne; hemî lek bi lek bi nizam difirin.

²⁸ Pîrhevok, ya ko bi destê xwe dixebite û di qesra qralan de ye.

²⁹ Sisê hene ko meşçeleng in; û çar yên ko gavavêtina wan spehî ye:

³⁰ Şêr, egîdê heywanan, li ber tu kesî de xwe na de paş;

³¹ Hespê zîn û hevsar kirî, an nêrî û qral; yê ko kes pê ni kare.

³² Heke nefsmezinî nav di te dide û dikî dînîtiyekê bikit û ger fikr û ramanine xirab di serê te de ne; destê xwe deyne ser devê xwe;

³³ Heke şîr hate keyandin û meyandin jê nivîşk çêdibe, heke difin xurt hatiye giwaştin jê xwîn tê; û heke erin hate germ kirin pê pevçûn çêdibe.