Methelokên 29 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Yê ko şayesteyî êşandinê ye û serbaziyê dike bi derbekê wê bikeve perîşaniyê û kes ni kare wî xelas bike.

² Gava eqilmend pir dibin; xelk di şahiyê de ne; lê gava mirovên xirab sermiyaniyê dikin xelk axîna tînin.

³ Yê ko ji eqilmendiyê hez dike bavê xwe kêfxweş dike; lê yê ko diçe cem qehbikan malê xwe winda dike.

⁴ Mîr bi edaletê welatê xwe xurt dike; lê yê ko diyariyan dibe erdê xwe xira dike.

⁵ Yê ko pesnê xelkê dide; davek vedike pêşiya xwe.

⁶ Di gunehkariya mirovên xirab de davek heye; lê yê adil serfiraz û dilxweş dibe.

⁷ Mirovê adil heqê belengazan nas dike; lê yê xirab guh na didê.

⁸ Tevzeker bajara tevlîhev dikin; lê eqilmend hêrsa xelkê hêdî dikin.

⁹ Ger eqilmendek bi yekî ehmeq lihevket; bienire jî, bi kene jî safî kirin zehmet e.

¹⁰ Mirovên devbixwîn ji eqilmendan nefiran dikin; lê mirovên rast wî dihemînin.

¹¹ Bêeqil hemî erna xwe têxe pêş xelkê; lê eqilmend devê xeyda xwe digire.

¹² Heke sermiyanek guh dide derewan; hemî xulamên di wî bêkêr in.

¹³ Belengaz û dewlemend rastî hevûdu tên; yê ko çavê her diwan ronî kiriye Xwedê ye.

¹⁴ Textê Mîrê ko di nav belengazan de bi dilpakî hikim dike her payedar e.

¹⁵ Ço û tekdîr eqilmendiyê didin; lê lawikê ko biserê xwe hatiye hiştin rûyê deya xwe reş dike.

¹⁶ Gava mirovên xirab pir dibin guneh zehf dibe; lê eqilmend perîşaniya wan dê bibînin.

¹⁷ Kurê xwe biêşîne; ew ê rahetiyê bide te; û dilê te pê dê şa bibe.

¹⁸ Gava wehî na yê xelk bê ser dibin; lê yên ko dev ji qanûnên Xwedê bernadin çiqas bextiyar in.

¹⁹ Dîl, bi gotina, xwe na selihîne, seh bike jî guh nade.

²⁰ Gava yekî dibînî ko di axaftinê de lezê dide xwe; bizane ko mirov jê bêtir; dikare ji dînokekî hêvîdar bibe.

²¹ Xulamê ko mirov ji biçûkahiya wî ve pê re bi nermî da û stand, li dawiyê bawer dike ko kurê malê ye.

²² Mirovê erno rêdide pevçûnê û yên xeyidhebîn gelek gunehan dikin.

²³ Nefsmezinî xwediyê xwe kêmqedir dike; lê yê ko nefisbiçûk e; wê serbilind bibe.

²⁴ Yê ko ji dizekî parek dibe dijminê giyanê xwe ye; wî didin ber sundê û dîsa rastiyê na bêje.

²⁵ Tirsa mirovan ji wan re davek e; lê yê ko xwe dispêre Xwedê dê bête hemandin.

²⁶ Zehf in yên ko li rûyê Mîr digerin; lê yê ko heqê her yekî dide Xwedê ye.

²⁷ Mirovê adil ji nekesan dikerihe û yê xerab ji yên ko li ser reya rastiyê dimeşin dikerihin.