Methelokên 26 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Berf li havînê, baran li dema paleyiyê û serfirazî ji bona bêhişekî li hev na yên.

² Her wekî çûk difire û hechecok baz dide; laneta bê rê jî cih na gire.

³ Ji bona hespan qemçî, ji bona keran hevşar û ji bona dîna li pişta wî çoyek.

⁴ Li dînekî li gora dînîtiya wî vemegerîne; ji tirsa ko li ser wî ne çî.

⁵ Lê, li dînekî li gora şayestedariya wî vegerîne; da ko ew bawer ne ke ko aqil e.

⁶ Yê ko bi qasidekî bêeqil xeheran rêdike lingê xwe dişkînîne; xirabiyê vedixwe.

⁷ Gotina eqilmendiyê di devê dîna de mîna go venda seqeta ye.

⁸ Yê ko qedrê dîna digire mîna mirov e ko kevirekî li berkaniyekê girêdide.

⁹ Di devê dînokekî de gotineke hêja, mîna destê serxweşekî de stirîyek e, yê ko wî brîndar dike.

¹⁰ Mirovê ko bêhiş û gunehkaran di dora xwe de dicivîne; mîna tîravêjekî ye ko her kesî brîndar dike.

¹¹ Dînê ko vedigere dînîtiya xwe mîna seyek e ko vereşandiya xwe dike devê xwe.

¹² Heke te mirovek dît yê ko bawer dike eqilmend e; bizane ko mirov ji ehmeqekî dikare jê bêtir hêvidar be.

¹³ Tiral dibêje: li ser rê şêrek heye; di nav kûçe û kolanan de şêrek heye.

¹⁴ Her wekî derî li ser zerzînên xwe de diqeliqe, wilo jî mirovê tiral di textê xwe de ji alikî diqulipe alîkî.

¹⁵ Tiral destê xwe dadike firaxê, lê jê re zehmet tê ko pariyê bîne devê xwe.

¹⁶ Tiral bawar dike qey ji heft peyayên ko bi eqilmendî li pirsan vedigerînin hişyartir e.

¹⁷ Mirovê ko seba pevçûnekê ko wî pê ne bendewar e dixeyide: mîna peyayekî ye ko seyekî ji guhê wî digire.

¹⁸ Dînokekî ko tîr û agir û mirinê davêje çawa ye;

¹⁹ Mirovê ko xelkê dixapîne û di pişt re dibêje ma min yarî ne dikir! Welî ye.

²⁰ Ji tunebûna êzingan agir ditemire; di cihê ko tu kes paşgotiniyê na ke, pevçûn disekine.

²¹ Komir gurî, êzing agir û mirovê teşxelehebîn pevçûna germ dike.

²² Xeberên peyayên ko paşgotiniyê dikin mîna pariyine şîrîn in, diçin hindurê canî.

²³ Lêvine germ û dilekî sar û xirab, mîna şerbikeke zîv tamkirî.

²⁴ Dijmin bi gotinan xwe diguhêre; lê di dilê xwe de xirab e;

²⁵ Heke wî dengê xwe şîrîn kir, tu pê baweriya xwe mey ne;

²⁶ Heke kîna xwe bi hîlebazîyê veşartiye jî, di civatê de, ew ê xwe kifş bike.

²⁷ Yê ko çalek kola lê bikeve û kevir wê vegere ser peyayê ko ew gêr kiriye.

²⁸ Zimanê derewîn ji xesardîtiyên xwe dikerihe û devê ko bi derewan dipesinîne perîşaniyê pêk tîne.