Methelokên 22 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Navekî baş ji dewlemendiyeke mezin çêtir e; rûmet ji zîv û zêran hêjatir e.

² Dewlemend û belengaz divê tevlîhev bibin, her du jî Xwedê afirandine.

³ Eqilmend helaketê dibîne û xwe vedişêre; lê yê çavgirtî pêşve diçe û xesarê dibîne.

⁴ Hatinên pakdilî û tirsa Xwedê; jiyîn, serbilindahî û dewlemendî ne.

⁵ Stirî û kemîn di reya mirovên xirab de ne; lê yê ko ji canê xwe hez dike jê dûr diçe.

⁶ Zaroyan hêj di piçûkahiya wan de bidin ser reya rastiyê; ko ew pîr bû jî, jê dernakeve.

⁷ Dewlemend axatiya belengazan dikin û yê ko deyindar e; xulamê qerddayiyê xwe ye.

⁸ Yê ko tovê xirabiyê direşîne xirabiyê diçine û çoyê erna wî dişkê.

⁹ Mirovê ko nêrîna wî delal e digehe rehmê: ji ber ko ji nanê xwe dide belengazan.

¹⁰ Qeşmer û tevzekeran biqewirînin; pê pevçûn diqede; û lihevxistin û qedirşkênandin disekine.

¹¹ Hevalê mirovê ko ji dilpaqijiyê hez dike û li ser lêvên wî gotinine delal hene, Qral e.

¹² Çavên Xwedê zanînê dihemîne; lê gotinên bêbextan tevlîhev dike.

¹³ Tiral dibêje: ji ber ve şêr heye; ez di nav kûçe û kolanan de, wê bême kuştin.

¹⁴ Devê qehbikan çaleke kûr e; û yê ko Xwedê jê eniriye lê dikeve.

¹⁵ Dînîtî di dilê zaroyan de ye; lê çoya terbiyetê ewê jê dûr têxe.

¹⁶ Yê ko belengazan têşîne da ko dewlemend bibe; û ji bona piştxurtiya xwe jî, ji malê neheqiyê dide mezinan, dawî dikeve zîvariyê.

¹⁷ Guh bide, û gotinên eqilmendan bibihîse û zanîna min têxe dilê xwe.

¹⁸ Rind e ko ev tişt di dilê te de bimînin û li ser lêvên te de bisekinin.

¹⁹ Da ko tu pişta xwe bi Xwedê xurt bukî, min ev tişt bi te da zanîn.

²⁰ Ma min ji bona te pend û şîret ne da nivîsandin;

²¹ Ji bona ko tu hînî tiştine ewle û gotinine rast bibî û ta ko pê bikarî li yê ko tu rêkiriye bi peyivine rast vegerînî.

²² Malê belengazan, ji ber ko ew sist û bêçare ne mestîne; û feqîran di devê deriyê xwe de me êşîne;

²³ Ji ber ko Xwedê wê bibe dawadarê wan û canê yên ko malê belengazan standine wê bistîne.

²⁴ Meçe nik peyayên xeydê û bi zorkeran re me meşe;

²⁵ Da ko xirabiya di wî jê me girî û xerabiya wî me gehe canê te.

²⁶ Têkilî peyayên ko xwe bi gotinan girêdidin û kefiltiya xelkê dikin, me be.

²⁷ Heke te ev kir û ketiyî tengiyê, nivîna te jî, ji te dibin.

²⁸ Derbazî sînorên kevin yên ko bav û kalên te danîne me be.

²⁹ Heke te, di xebata xwe de mirovekî şehreza dît, bizane ko ew di tenişta Mîran de: wê bisekine; ne li ba mirovên hêkêr.