Methelokên 17 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Pariyeke nanê tisî bi rahetî; çêtir e ji xwarina xaniyekî tejî goşt î têrteşxele.

² Xulamekî zêrek li ser kurê malê ê tiral axatiyê dike û mîratê de dikeve nav biran û ji xwe re parek hiltîne.

³ Zîv di dîzikê de; zêr di êtûnê de têne ceribandin; lê yê ko dilê mirovan diceribîne Xwedê ye.

⁴ Mirovê xerab guh dide gotînen devê xerab; û derewker bala xwe dide zimanê mifsidan.

⁵ Yê ko henekê xwe bi bêçareyan tîne; qedrê yê ko, wî xuliqandiye dişkînîne; û yê ko bi perîşaniya yekî şa dibe bê ceza na mîne.

⁶ Nevî taca bapîran e; û bav serbilindahiya zaroya ye.

⁷ Gotinine hêja li sersemekî na yên û gotinine derewîn hêj bêtir li Mîra na yên.

⁸ Diyarî li ber çavê yên ko ew dibin weke gewherekî ye û diyarîdayî ber bi kîjan alî ve jî rûyê xwe bide aqil tête hesibandin.

⁹ Yê ko gunehên xelkê vedişêre li hevaltiyê digere; lê yê ko qala wan dike dostan dike dijmin.

¹⁰ Tekdîrek li bîrewerekî; ji sed çoyî ko mirov li ehmeqekî daye bêtir diêşîne.

¹¹ Mirovê xirab li pevçûnan digere: lê qasidekî xedar dê bête rêkirin pêşiya di wî.

¹² Çêtir e ko mirov rastî hirçekê bê ya ko kutikên xwe winda kiriye û ne ko dînekî di dînîtiya wî de.

¹³ Yê ko di pêşiya qenciyê de xirabiyê dike; xirabî dev ji mala wî bernade.

¹⁴ Destpêka pevçûnê mîna berdana aveke xurt e; beriya ko pevçûn destpêbike dev jê biqere.

¹⁵ Xwedê ji mirovên ko ji pakdilan re dibên xirab û ji xiraban re dibên pakdil dikerihe.

¹⁶ Ma sersemê ko di destê wî de pere û dike pê eqilmendiyê bikire, bikêrî çi tê; ma ji xwe ne sersemek e.

¹⁷ Hevalê qenc her hejî hevalê xwe dike û di tengasiyê de weke brayek e.

¹⁸ Mirovê bêhisab bi gotinan, xwe girêdide û dibe kefîlê xelkê.

¹⁹ Yê ko ji pevçûnê hez dike, hejî gunehan dike, û yê ko deriyê xwe bilind dike, li perîşaniyê digere.

²⁰ Yê ko dilxwar e tu cara qenciyê na bîne; û yê ko bi du zimana ye wê bikeve sefîliyê

²¹ Ya ko dînekî aniye dinê, serê wê dê biêşe, û bavê dînekî kêfxweş na be.

²² Dilekî şa dermanekî çak e; lê canekî xemxwar hestiyan ziwa dike.

²³ Mirovên xirab bi dizîka diyariya dibin û pê şîvereyên edaletê tevlîhev dikin.

²⁴ Eqilmendî di pêşiya mirovên hişyar de ye, lê çavê dîna li çep û rast dinêrin.

²⁵ Kurekî hêhiş şîna bavê xwe ye û diltehliya deya xwe, ya ko ew aniye dinê.

²⁶ Ne baş e ko ji salihan re hikmî cerîmê tête dayîn; û li camêran ji ber emelê wan ê rast bête xistin.

²⁷ Yekî bijîr di gotina xwe de nerm e, û mirovekî aqilmend sergiran e.

²⁸ Sersem bixwe heke devê xwe venekir aqil tête hesibandin, lê yê ko lêvên xwe digire mirovekî hişyar e.