Methelokên 15 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Bi bersîveke nerm erin disekine; lê bi gotineke hişk xeyid germtir dibe.

² Zimanê eqilmendiyê şîrîniyê dide zanînê; lê devê ehmeqan dînîtiyê belav dikin.

³ Çavê Xwedê li her derî ye, û Ew li mirovên qenc û neqenc dinêre.

⁴ Zimanekî şîrîn dara jiyînê ye; lê zimanê derewîn êşa dila ye.

⁵ Bodile rêz û rêzikên bavê xwe kêmî xwe dibîne; lê yê ko guh dide pend û tekdîran, wê bîrewer bibe.

⁶ Di mala dilpakan de boşiyeke mezin heye; lê karê neçeyan têr zehmet e.

⁷ Lêvên eqilmendan zanînê belav dikin; lê dilê dînokan nerast e.

⁸ Xwedê ji qurbana nerindan dikerihe; lê hêviya dilpakan li ber dilê Wî şirîn in.

⁹ Xwedê ji reya neçeyan dikerihe; lê hejî mirovan dike yên ko didin ser reya rastî û edaletê.

¹⁰ Yê ko ji rê derdikeve bi xurtî tête êşandin; lê yê ko pê qail na bin divê bimirin;

¹¹ Û ne dilê mirovan; lêbelê dojeh û kortala mirinê jê re vekirî ne.

¹² Tevzaker ji pend û tekdîran direve û nîzingî eqilmendan na be.

¹³ Bi dilekî şa rû ronak dibe; lê gava dil hiznî ye can dişkê.

¹⁴ Dilekî hişyar li zanînê digere; lê devê serseman ji bêeqliyê hez dikin.

¹⁵ Hemî rojên bextreşekî ne baş in; lê dilekî razî dewleteke payedar e.

¹⁶ Hindik, lê bi tirsa Xwedê; çêtir e ji xezîneyeke bi teq û req a mezin.

¹⁷ Çêtir e xwarina firaxeke giya bi dilpakî ji ya gayakî qelew, bi dexs û dilreşî.

¹⁸ Erno, rê dide pevçûnê; lê yê hêdixezeb xelkê li hev tîne.

¹⁹ Reya tiralan têr stirî ye; lê yê dilpakan rast û biservehatî ye.

²⁰ Kurikekî aqil şahiya dilê bavê xwe ye; û mirovekî nekes rûreşiya deya xwe ye.

²¹ Dînîtî ji bona ehmeqan şabûniyek e; lê mirovekî eqilmend dide ser reya rastiyê.

²² Li cihê ko şîret nî ne qesd û daxwaz pûç dibin; lê ko şîretker lê ne; qesd û dilxwaz diçin serî.

²³ Bersîveke xweş xwediyê xwe şa dike; û bi çi qasî hêja ye gotina ko di reya xwe de hatiye gotin.

²⁴ Ji bona eqilmendan reya jiyînê ber bi jor ve diçe; û ew pê ji erdê mirinê yê ko li jêr e, têne veqetandin.

²⁵ Xwedê mala nefismezinan dê hilweşîne; lê sînorên jinebiyan qaim dike.

²⁶ Xwedê ji fikr û ramanên xirab dikerihe; lê gotinên pak û delal jê re xweş tên.

²⁷ Çavbirçî mala xwe têxe teşxelan, lê yê ko ji diyariyan hez na ke; ew ê berxurdar bibe.

²⁸ Dilê bîreweran dide eqlê xwe, çi divê bêje; lê devê nekesan xirabiyê belav dikin.

²⁹ Xwedê dûrî nekesan dibe; lê guh dide dirût û diayê camêran.

³⁰ Bi tiştê ko çav diecibîne dil şa dibe: û bi xebereke xweş hestî zexim dibin.

³¹ Yê ko guh dide tenbî û tekdîrên jiyînê, di nav eqilmendan de wê rûne.

³² Yê ko guh na de pend û tekdîrên jiyînê: xwîniyê canê xwe ye; lê yê ko bala xwe dide wan dibe zêrek.

³³ Tirsa Xwedê hînî eqilmendiyê dike; û pey nefispiçûkabiyê mezinabî tê.