Methelokên 14 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

¹ Jinên bîrewer mala xwe ava dikin; lê jinên xirab xwe bi xwe mala xwe hildiweşînin.

² Yê ko li ser reya rastiyê dimeşe tirsiyarê Xudayê xwe ye; lê yê ko dikeve ser reya xwar Wî kêm dibîne.

³ Heçî dîn bi pozbilindî xeber didin; lê yê eqilmend devê xwe digirin.

⁴ Li cihê ko ga nî ne afir paqij dimîne; lê zadê baş bi xurtiya gê çêdibe.

⁵ Şahidê rast derewan na ke; lê şahidê zor derewine bêar dibêje.

⁶ Tevizker û qeşmer li eqilmendiyê digerin lê wê peyda na kin; ji bona bîreweran têgehiştin rahet e.

⁷ Ji bêhişan dûr bikeve; tu ji wan hînî tu tiştî na bî.

⁸ Şehrezayiya mirovekî zêrek ev e ko reya xwe rast dibijêre; lê dînîtiya serseman hîlebaziya wan e.

⁹ Dîn henekê xwe bi gunehan dikin; heçî qencî û keremkarî di nav eqilmendan de rûniştiye.

¹⁰ Dil xem û kederên xwe nas dike û biyaniyek ni kare têkilî şabûniya wî bibe.

¹¹ Mala nerindan dê bête hilweşandin; lê holikê pakdilan ava dibe.

¹² Carna reyek ji yekî re rast xuyanî dike; lê heye; ko ev reya mirinê ye.

¹³ Di nav kênînê de jî dil dikare brîndar bibe; û şabûnî dikare bigehe xem û kederan.

¹⁴ Dilê xapandî têrî reya xwe a şaş dibe; mirovê çak bi tiştê ko di wî de ye têr dibe.

¹⁵ Mirovê hişsivik bi her tiştê ko dibihîse baweriya xwe tîne; lê yê hişyar bala xwe dide gavên xwe.

¹⁶ Yekî eqilmend hisaban dike û ji xerabiyê xwe dide paş û heçî bêhiş pozbilind e û ji xwe razî ye.

¹⁷ Ye ko zû dienire bêeqlîtiyê dike; û ji hîlebazan xelk dixeyidin.

¹⁸ Dînîtî para ehmeqa ye; û mirovên bi tedbîr zanînê dikin zerzenga serê xwe.

¹⁹ Peyayên xirab di pêşiya mirovên baş de xwe nizm dikin; herwekî zelamên qesdxirab di pêşiya pakdilan de . . .

²⁰ Rûyê belengazekî ji hevalê wî re jî sar e; lê dostên dewlemendan zehf in.

²¹ Yê ko mirovên din kêmî xwe dibîne gunehekê dike; lê bextiyar e mirovê ko dilê wî xema belengazan dikişîne.

²² Ma yên ko xirabiyê didin eqlê xwe reya xwe şaş na kin? Lê yên ko qenciyê didin eqlê xwe rastî û dilovaniyê bibinin.

²³ Li cihê ko xebat heye qwît heye; lê gotinên beredayî digihînin zîvariyê.

²⁴ Dewlemendî ji bona eqilmendan tacek e; dînîtiya serseman her dînîtî ye.

²⁵ Şahidê rast canê xelkê xelas dike; lê şahidê zor wan dixapîne.

²⁶ Yê ko ji Xwedê ditirse di kelateke qaim de pal daye; û çêliyên di wî jî dê bêne hemandin.

²⁷ Tirsa Xwedê kaniyeke jiyînê ye; û ew xelkê ji daya mirinê dide zivirandin paş.

²⁸ Boşahiya miletekî serbilindahiya Mîr e; lê li welatê ko xelk lê kêm in Mîr perîşan dibe.

²⁹ Yê ko di xeyda xwe de nerm û giran e, şehreza ye; lê yê ko tê de xwe dilezîne, ehmeqiya xwe şanî xelke dide.

³⁰ Dilekî rast jiyîna bedenê ye; lê hesûdî di hestiyan de edabek e.

³¹ Mirovê ko belengazekî diêşîne, pê qedrê yê ko wî xuliqandiye dişkînîne; lê yê ko dilê feqîrekî xweş dike, pê qedrê Xwedê mezin digire.

³² Mirovê neçak bi destê xirabiya xwe tête xistin erdê; lê bihna yê dilpak di mirinê de jî vedibe.

³³ Di dilê bîreweran de eqilmendî pal dide: û tiştê ko di dilê netukesan de ye; xwe xuyanî dike.

³⁴ Edalet payeya nijadan bilind dike; lê guneh malxirabiya xelkê ye

³⁵ Qenciya Mîr digehe xulamê xwe ê bitevdîr û erna wî jî yên re; ko rê didin şermisariyê.