သီခ်င္း 2 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹ ကၽြန္မသည္ ရွာ႐ုန္လြင္ျပင္တြင္ေပါက္သည့္ ေတာပန္းပြင့္၊ ေတာင္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ေပါက္သည့္ ႏွင္းပြင့္မၽွသာျဖစ္ပါ၏။

အမ်ိဳးသားဆို

² ငါ၏ခ်စ္သူသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအလယ္တြင္ ဆူး​ေတာတြင္ေပါက္ေသာ ႏွင္းပန္းသဖြယ္ျဖစ္ပါ၏။

အမ်ိဳးသမီးဆို

³ ကၽြန္မ၏အခ်စ္ဆုံးေမာင္ေတာ္ကို အျခားအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက၊ သူသည္သစ္ေတာတြင္းသစ္ပင္မ်ားအလယ္တြင္ ေပါက္ေသာသစ္ေသာ့ပင္ႏွင့္တူပါ၏။ ကၽြန္မသည္ထိုသခင္၏အရိပ္နားတြင္နားေနရန္ ႏွစ္သက္ပါ၏။ ယင္း၏အသီးကိုစားရသည္မွာအရသာရွိပါ၏။

⁴ ေမာင္ေတာ္သည္မိမိစားေသာက္ပြဲခင္းက်င္းရာ၊ ခန္းမေဆာင္သို႔ကၽြန္မကိုေခၚ​ေဆာင္ကာ၊ ကၽြန္မအားအခ်စ္ေရာင္သန္းသည့္မ်က္စိမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေတာ္မူပါ၏။

⁵ ကၽြန္မသည္ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ႏြမ္းနယ္ေနပါ၏။ သူသည္ကၽြန္မအားစပ်စ္သီးေျခာက္မ်ားကို ေကၽြး၍အားျဖည့္ေပးပါ၏။ သစ္ေသာ့သီးမ်ားကိုေကၽြး၍လန္းဆန္းေစပါ၏။

⁶ သူသည္ မိမိ၏လက္ဝဲလက္ေပၚတြင္ ကၽြန္မကိုအိပ္စက္ေစလ်က္ လက္ယာလက္ျဖင့္ ဖက္လ်က္ေနေတာ္မူ၏။

⁷ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သူတို႔၊ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးပါဟုကတိျပဳၾကေလာ့။ လ်င္ျမန္သည့္သမင္ဒရယ္တို႔ကိုတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုၾက​ေလာ့။

ဒုတိယသီခ်င္း အမ်ိဳးသမီးဆို

⁸ ကၽြန္မသည္ ခ်စ္သူ၏အသံကိုၾကားပါ၏။ သူသည္ေတာင္ႀကီးေတာင္ငယ္မ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္ ေျပးလႊားကာ ကၽြန္မထံသို႔လာေနပါ၏။

⁹ ကၽြန္မ၏ခ်စ္သူသည္ သမင္ႏွင့္လည္းေကာင္း ဆတ္ထီးပ်ိဳႏွင့္လည္းေကာင္းတူေပသည္။ သူသည္နံရံအနီးတြင္ရပ္လ်က္ျပဴတင္းေပါက္မ်ား မွလည္းေကာင္း တ႐ုပ္ကပ္ၾကားမွလည္းေကာင္း၊ ကၽြန္မကို ၾကည့္ေနပါ၏။

¹⁰ ကၽြန္မ၏ခ်စ္သူသည္ ကၽြန္မအားေျပာဆိုသည္မွာ၊ ခ်စ္ႏွမလိုက္ခဲ့ပါေလာ့။ ငါ၏အသည္းစြဲခ်စ္သူ၊ ငါႏွင့္အတူလိုက္ခဲ့ပါေလာ့။

အမ်ိဳးသားဆို

¹¹ ေဆာင္းရာသီကုန္ဆုံးၿပီျဖစ္၍ မိုးလည္းမရြာေတာ့ပါ။

¹² ေျမျပင္တစ္ေလၽွာက္တြင္ ပန္းမ်ားပြင့္လ်က္ေနပါ၏။ ဤအခ်ိန္သည္ငွက္မ်ားျမည္တြန္ခ်ိန္ျဖစ္၍ လယ္ျပင္မ်ားတြင္ခ်ိဳးကူသံၾကားရပါ၏။

¹³ သေဘၤာသီးတို႔ မွည့္စျပဳၿပီ။ စပ်စ္ပြင့္မ်ား၏ရနံ့သည္လည္း ႀကိဳင္သင္းလ်က္ရွိပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍ခ်စ္ႏွမလာခဲ့ပါေလာ့။ ငါ၏အသည္းစြဲခ်စ္သူ၊ ငါႏွင့္အတူလိုက္ခဲ့ပါေလာ့။

¹⁴ သင္သည္ေက်ာက္ႀကိဳေက်ာက္ၾကားတြင္ ပုန္းလ်က္ေနေသာခ်ိဳးငွက္ႏွင့္တူပါ၏။ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းသည့္သင့္မ်က္ႏွာကိုျမင္ပါရေစ။ ခ်ိဳသာသည့္အသံကိုၾကားပါရေစ။

¹⁵ အပြင့္မ်ားျဖင့္ေဝဆာလ်က္ေနသည့္ငါတို႔ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကို ေျမေခြးမ်ား၊ ေျမေခြးငယ္ကေလးမ်ားမဖ်က္ဆီးမီ သူတို႔ကိုဖမ္းဆီးပါေလာ့။

^16-17 ကၽြန္မ၏ခ်စ္သူကိုကၽြန္မပိုင္၍၊ ကၽြန္မကိုလည္း ခ်စ္သူကပိုင္ပါ၏။ သူသည္နံနက္ေလေျပတိုက္ခတ္၍ ေမွာင္မိုက္ေပ်ာက္လြင့္သြားခ်ိန္တိုင္ေအာင္ မိမိ၏သိုးစုအား၊ ႏွင္းပန္းေတာတြင္ က်က္စားေစေတာ္မူ၏။ ကၽြန္မ၏အသဲစြဲခ်စ္သူအရွင္သခင္သည္ သမင္ဖိုကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ေဗသာေတာင္ရိုးမ်ားေပၚကဆတ္ထီးပ်ိဳ ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ျပန္ႂကြ​ေတာ္မူပါ။