ဆာလံက်မ္း 42 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

အ​တြဲ ၂ (ဆာလံ၊ ၄၂-၇၂) ျပည္​ႏွင္​ဒဏ္​သင့္​သူ​တစ္​ဦး​၏​ဆု​ေတာင္း​ပတၳ​နာ

¹ အို ဘု​ရား​သ​ခင္၊ သ​မင္​ဒ​ရယ္​သည္​ေအး​ျမ​ေသာ​စမ္း​ေရ​ကို ေတာင့္​တ​သ​ကဲ့​သို႔ ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​ကို​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​ေတာင့္​တ​ပါ​၏။

² အ​သက္​ရွင္​ေတာ္​မူ​သည့္​ဘု​ရား​တည္း​ဟူ​ေသာ ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​ကို​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​ေတာင့္​တ​ပါ​၏။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​သည္​အ​ဘယ္​အ​ခါ​မွ ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​ေမွာက္​သို႔​ခ်ဥ္း​ကပ္​၍ ဝတ္​ျပဳ​ကိုး​ကြယ္​နိုင္​ပါ​မည္​နည္း။

³ ငါ​သည္​ေန႔​ေရာ​ည​ပါ​ငို​ေႂကြး​ရ​သ​ျဖင့္ မ်က္​ရည္​မ်ား​သည္​ငါ​၏​အ​စား​အ​စာ​ျဖစ္ ေတာ့​၏။ ရန္​သူ​တို႔​က​ငါ့​အား``သင္​၏​ဘု​ရား​သည္ အ​ဘယ္​မွာ​ရွိ​သ​နည္း'' ဟု​အ​စဥ္​ပင္ ေမး​လ်က္​ေန​ၾက​၏။

⁴ ရႊင္​လန္း​စြာ​သီ​ခ်င္း​ဆို​ကာ​ဘု​ရား​သ​ခင္ အား ေထာ​မ​နာ​ျပဳ​လ်က္​အိမ္​ေတာ္​သို႔​သြား​သူ လူ​ပ​ရိ​သတ္​အား ငါ​သည္​ဦး​ေဆာင္​ခဲ့​ေၾကာင္း​ကို​သ​တိ​ရ​ေသာ အ​ခါ ငါ​၏​စိတ္​ႏွ​လုံး​သည္​ေၾက​ကြဲ​ပါ​၏။

⁵ ငါ​သည္​အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဤ​မၽွ​စိတ္​ညႇိုး​ငယ္ ရ​သ​နည္း။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ပူ​ပင္​ေသာ​က​ေရာက္​ရ​သ​နည္း။ ငါ​သည္​ဘု​ရား​သ​ခင္​အား​ေမၽွာ္​ကိုး​လ်က္ ေန​ပါ​မည္။ ငါ​၏​ကယ္​တင္​ရွင္၊ငါ​၏​ဘု​ရား​အား​တစ္​ဖန္ ေထာ​မ​နာ​ျပဳ​ပါ​မည္။

^6-7 ယ​ခု​ျပည္​ႏွင္​ဒဏ္​ငါ​ခံ​ေန​ရ​ခ်ိန္​၌​ငါ​၏ စိတ္​ႏွ​လုံး​သည္​ေၾက​ကြဲ​လ်က္​ရွိ​၏။ သို႔​ျဖစ္​၍​ငါ​သည္​ကိုယ္​ေတာ္​ကို ေအာက္​ေမ့​သ​တိ​ရ​ပါ​၏။ ကိုယ္​ေတာ္​သည္​ေဟ​ရ​မုန္​ေတာင္​ႏွင့္ မိ​ဇ​ရ​ေတာင္​မွ​ဝမ္း​နည္း​ျခင္း​လွိုင္း​လုံး​မ်ား​ကို ေစ​လႊတ္​ေတာ္​မူ​ၿပီး​လၽွင္ ေယာ္​ဒန္​ျမစ္​မွ​ေရ​တံ​ခြန္​စီး​ဆင္း​လာ​သ​ကဲ့​သို႔ အ​သံ​ဗ​လံ​ႏွင့္​ငါ့​ကို​လႊမ္း​မိုး​ေစ​ေတာ္​မူ​ပါ​၏။

⁸ ေန႔​အ​ခ်ိန္​၌​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္​မိ​မိ​၏ ခိုင္​ျမဲ​ေသာ ေမတၱာ​ေတာ္​ကို​ျပ​ေတာ္​မူ​ပါ​ေစ​ေသာ။ ထို​အ​ခါ​ည​အ​ခ်ိန္​၌​ငါ​သည္​သီ​ခ်င္း​ဆို​နိုင္​၍ ငါ​၏​အ​သက္​သ​ခင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​ထံ​ေတာ္​သို႔ ဆု​ေတာင္း​ပတၳ​နာ​ျပဳ​နိုင္​ပါ​မည္။

⁹ ``ကိုယ္​ေတာ္​သည္​အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​အား ေမ့​ေလ်ာ့​၍​ေန​ေတာ္​မူ​ပါ​သ​နည္း။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​သည္​ရန္​သူ​တို႔​၏ ရက္​စက္​ၾကမ္း​ၾကဳတ္​မွု​ဒဏ္​ကို​ခံ​လ်က္ ေန​ရ​ပါ​မည္​နည္း'' ဟု ငါ့​ကို​ကြယ္​ကာ​ေသာ​အ​ရွင္၊ဘု​ရား​သ​ခင္​အား ငါ​ေလၽွာက္​ထား​ပါ​၏။

¹⁰ ငါ့​ရန္​သူ​မ်ား​က``သင္​၏​ဘု​ရား​သည္ အ​ဘယ္​မွာ​နည္း''ဟု​ငါ့​အား​အ​ဖန္​တ​လဲ​လဲ ေမး​ျမန္း​သ​ျဖင့္ သူ​တို႔​၏​ေစာ္​ကား​မွု​ေၾကာင့္​ငါ​သည္​အ​လြန္​ပင္ စိတ္​ပ်က္​အား​ေလ်ာ့​ရ​ပါ​၏။

¹¹ ငါ​သည္​အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဤ​မၽွ​စိတ္​ညႇိုး​ငယ္​ရ​သ​နည္း။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ပူ​ပင္​ေသာ​က​ေရာက္​ရ​သ​နည္း။ ငါ​သည္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​အား​ေမၽွာ္​ကိုး​ပါ​မည္။ ငါ​၏​ကယ္​တင္​ရွင္၊ငါ​၏​ဘု​ရား​သခင္​အား တစ္​ဖန္​ေထာ​မ​နာ​ျပဳ​ပါ​မည္။