ျမည္​တမ္း​စ​ကား 5 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

က​႐ု​ဏာ​ထား​ေတာ္​မူ​ရန္​ဆု​ေတာင္း​ပတၳနာ

¹ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​အ​ဘယ္​သို႔​ေသာ အ​ျဖစ္​အ​ပ်က္​မ်ား​ႏွင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​ၾကဳံ​ေတြ႕​ရ​ၾက​သည္​ကို ေအာက္​ေမ့​သ​တိ​ရ​ေတာ္​မူ​ပါ။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အား​ၾကည့္​ေတာ္​မူ​ပါ​၏။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အ​သ​ေရ​ပ်က္​မွု​ကို ရွု​ျမင္​ေတာ္​မူ​ပါ။

² ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​ပစၥည္း​ဥစၥာ​မ်ား​သည္ သူ​စိမ္း​တစ္​ရံ​ဆံ​တို႔​၏​လက္​သို႔​ေရာက္​ရွိ​ေန​ပါ​ၿပီ။ လူ​မ်ိဳး​ျခား​မ်ား​သည္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​အိမ္​မ်ား​တြင္ ေန​ထိုင္​လ်က္​ရွိ​ၾက​ပါ​၏။

³ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​ဖ​ခင္​မ်ား​သည္​ရန္​သူ​၏ သတ္​ျဖတ္​မွု​ကို​ခံ​ရ​ၾက​လ်က္ မိ​ခင္​မ်ား​မွာ​မု​ဆိုး​မ​မ်ား ျဖစ္​ရ​ၾက​ပါ​၏။

⁴ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​မိ​မိ​တို႔​၏​ေသာက္​ေရ​အ​တြက္ အ​ဖိုး​ေငြ​ေပး​ရ​ၾက​ပါ​၏။ ထင္း​ကို​လည္း​ဝယ္​ယူ​ရ​ၾက​ပါ​၏။

⁵ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​ျမည္း​မ်ား၊ ကု​လား​အုတ္ မ်ား​ကဲ့​သို႔ ေနာက္​မွ​အ​ျပင္း​ေမာင္း​ႏွင္​ျခင္း​ခံ​ေန​ရ​ၾက​ပါ​၏။ ေမာ​ပန္း​ပါ​ေသာ္​လည္း​နား​ေန​ခြင့္​မ​ရ​ၾက​ပါ။

⁶ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​မိ​မိ​တို႔​အ​သက္​ရွင္​ေရး​အ​တြက္ အ​စား​အ​စာ​အ​လုံ​အ​ေလာက္​ရ​ရွိ​နိုင္​ရန္ အာ​ရွု​ရိ​ျပည္​ႏွင့္​အီ​ဂ်စ္​ျပည္​သို႔​သြား​၍ ေတာင္း​ရမ္း​ရ​ၾက​ပါ​၏။

⁷ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​ဘိုး​ေဘး​မ်ား​သည္​အ​ျပစ္ ကူး​ၿပီး​ေနာက္​ေသ​လြန္​သြား​ၾက​သ​ျဖင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​သူ​တို႔​၏​အ​ျပစ္​ဝန္​ကို ထမ္း​ရ​ၾက​ပါ​၏။

⁸ ကၽြန္​မ်ား​ႏွင့္​မ​ျခား​နား​သူ​တို႔​၏​အုပ္​စိုး ျခင္း​ကို ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​ခံ​ၾက​ရ​ေသာ္​လည္း အ​ဘယ္​သူ​မၽွ​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အား​ထို​သူ​တို႔​၏ လက္​မွ​မ​ကယ္​နိုင္​ပါ။

⁹ ေက်း​လက္​မ်ား​တြင္​လူ​သတ္​သ​မား​တို႔ လွည့္​လည္​သြား​လာ​လ်က္​ေန​သ​ျဖင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​အ​သက္​စြန႔္​၍ အ​စား​အ​စာ​ရွာ​ေဖြ​ရ​ၾက​ပါ​၏။

¹⁰ ဆာ​ေလာင္​မြတ္​သိပ္​မွု​ေၾကာင့္​အ​ဖ်ား​တက္​သ​ျဖင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​အ​သား​အ​ေရ​သည္ မုန႔္​ဖို​တ​မၽွ​ပူ​ေလာင္​ပါ​၏။

¹¹ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​ဇ​နီး​မ်ား​သည္ ဇိ​အုန္​ေတာင္​ေပၚ​၌​ပင္​လၽွင္ မု​ဒိမ္း​အ​က်င့္​ခံ​ရ​ၾက​ပါ​၏။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​သ​မီး​ပ်ိဳ​မ်ား​သည္ ယု​ဒ​ေက်း​ရြာ​မွန္​သ​မၽွ​၌ အ​နိုင္​အ​ထက္​မ​ေတာ္​မ​တ​ရား​ျပဳ​က်င့္​မွု​ကို ခံ​ရ​ၾက​ပါ​၏။

¹² ရန္​သူ​မ်ား​သည္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏ ေခါင္း​ေဆာင္​မ်ား​အား ဖမ္း​ဆီး​၍​စက္​တိုင္​တင္​ၾက​ပါ​၏။ သူ​တို႔​သည္​အ​သက္​ႀကီး​သူ​မ်ား​ကို​လည္း ရို​ေသ​ေလး​စား​မွု​မ​ျပဳ​ၾက​ပါ။

¹³ လူ​ငယ္​လူ​ရြယ္​မ်ား​သည္​ေက်း​ကၽြန္​သ​ဖြယ္ စ​ပါး​ႀကိတ္​ရ​ၾက​ပါ​၏။ လူ​ငယ္​တို႔​သည္​လည္း​ေလး​လံ​ေသာ ထင္း​စည္း​မ်ား​ကို​ယိမ္း​ယိုင္​ကာ​သယ္​ပို႔​ရ ၾက​ပါ​၏။

¹⁴ အ​သက္​ႀကီး​သူ​တို႔​သည္​ၿမိဳ႕​တံ​ခါး​အ​နီး​တြင္ မ​ထိုင္​ၾက​ေတာ့​ပါ။ လူ​ငယ္​လူ​ရြယ္​မ်ား​သည္​လည္း​သီ​ဆို​တီး​မွုတ္ မွု​ကို မ​ျပဳ​ၾက​ေတာ့​ပါ။

¹⁵ ဝမ္း​ေျမာက္​ရႊင္​လန္း​မွု​သည္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔ ၏​ဘ​ဝ​မွ ကြယ္​ေပ်ာက္​သြား​ပါ​ၿပီ။ က​ခုန္​မွု​မ်ား​သည္​ဝမ္း​နည္း​ေၾက​ကြဲ​မွု​မ်ား​သို႔ ေျပာင္း​လဲ​သြား​ပါ​ၿပီ။

¹⁶ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​တြင္​ဂုဏ္​ယူ​ဝါ​ႂကြား​စ​ရာ တစ္​ခု​မၽွ​မ​က်န္​ရွိ​ေတာ့​ပါ။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​အ​ျပစ္​ကူး​ၾက​သ​ျဖင့္ အ​မဂၤ​လာ​ရွိ​ၾက​ပါ​၏။

¹⁷ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​သည္​စိတ္​ပ်က္​၍ မ်က္​ရည္​မ်ား​ဝိုင္း​လ်က္​ေန​သ​ျဖင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​၏​မ်က္​စိ​မ်ား​သည္ ၾကည့္​၍​မ​ျမင္​နိုင္​ေတာ့​ပါ။

¹⁸ ဇိ​အုန္​ေတာင္​ေတာ္​သည္​လူ​သူ​ဆိတ္​ညံ​သ​ျဖင့္ ေခြး​အ​တို႔​က်က္​စား​ရာ​ျဖစ္​၍​ေန​ပါ​သည္။

¹⁹ သို႔​ရာ​တြင္ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​သည္ ထာ​ဝ​စဥ္​ဘု​ရင္​ျဖစ္​ေတာ္​မူ​ပါ​၏။ ရာ​ဇ​ပလႅင္​ေတာ္​သည္​နိစၥ​ထာ​ဝ​ရ​တည္ ပါ​လိမ့္​မည္။

²⁰ ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​သည္​အ​ဘယ္​ေၾကာင့္ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အား​အ​စဥ္​အ​ျမဲ​ေမ့​ေလ်ာ့​၍ ေန​ေတာ္​မူ​ပါ​သနည္း။ အ​ဘယ္​ေၾကာင့္​ဤ​မၽွ​ၾကာ​စြာ​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​ကို စြန႔္​ပစ္​၍​ထား​ေတာ္​မူ​ပါ​သ​နည္း။

²¹ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​အ​ထံ​ေတာ္​သို႔ ျပန္​လာ​ခြင့္​ျပဳ​ေတာ္​မူ​ပါ။ ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အား​ျပန္​လာ​ေစ​ေတာ္​မူ​ပါ။ ေရွး​ကာ​လ​မွာ​ကဲ့​သို႔​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး​တို႔​အား ဘုန္း​ႀကီး​ေစ​ေတာ္​မူ​ပါ။

²² သို႔​တည္း​မ​ဟုတ္​ကိုယ္​ေတာ္​သည္​ကၽြန္​ေတာ္​မ်ိဳး တို႔​အား ထာ​ဝ​စဥ္​စြန႔္​ပစ္​ထား​ေတာ္​မူ​ၿပီ​ေလာ။ ကိုယ္​ေတာ္​ရွင္​၏​အ​မ်က္​ေတာ္​ၿငိမ္း​မည့္ ကာ​လ​မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​တ​ကား။ ပ​ေရာ​ဖက္​ေယ​ရ​မိ​ျမည္​တမ္း​ေသာ စ​ကား​ၿပီး​၏။