ေယာဘဝတၳဳ 39 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹ သင္သည္ ေတာဆိတ္ေမြးရေသာကာလကို သိသေလာ။ သမင္ဒရယ္မ သားဘြားျခင္းေဝဒနာခံရ ေသာအခ်ိန္ကို မွတ္နိုင္သေလာ။

² ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရေသာေန႔လတို႔ကို ေရတြက္၍၊ ဘြားရေသာ အခ်ိန္ကာလကို သိသေလာ။

³ သူတို႔သည္ ေက်ာကိုင္း၍သားငယ္ကို ေမြးဘြား သျဖင့္ ေဝဒနာၿငိမ္းၾက၏။

⁴ သားငယ္တို႔သည္ က်န္းမာ၍၊ လြင္ျပင္၌ ႀကီးပြါး တတ္ၾက၏။ အျခားသို႔သြား၍ အမိထံသို႔ျပန္မလာဘဲ ေနတတ္ၾက၏။

⁵ ေတာျမည္းကိုအဆီးအတားမရွိေစျခင္းငွါ အဘယ္သူလႊတ္သနည္း။ ေတာျမင္း၌ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကို အဘယ္သူေျဖသနည္း။

⁶ ေတာကို သူ႔အိမ္ဘို႔၎၊ လြင္ျပင္ကိုသူ႔ေနရာဘို႔ ၎ ငါခန္႔ထားၿပီ။

⁷ ၿမိဳ႕၌ျဖစ္ေသာလူတို႔၏ အသံဗလံကို သူသည္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္၏။ ႏွင္ေသာသူေအာ္ဟစ္ႏွိုးေဆာ္သံကို မမွတ္တတ္။

⁸ ေတာင္ရိုး၌ က်က္စား၍၊ စိမ္းေသာ အပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရွာတတ္၏။

⁹ ႀကံ့သည္ သင္၏အမွုကိုေဆာင္ရြက္၍၊ သင္၏ တင္းကုပ္၌ ေနျခင္းငွါ အလိုရွိလိမ့္မည္ေလာ။

¹⁰ ႀကံကိုထြန္ေၾကာင္းသို႔ လိုက္ေစျခင္းငွါ ႀကိဳးႏွင့္ ခ်ည္နိုင္သေလာ။ သို႔မဟုတ္သင့္ေနာက္သို႔ လိုက္၍ခ်ိဳင့္၌ လယ္ထြန္လိမ့္မည္ေလာ။

¹¹ ႀကံ့သည္ အားႀကီးေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယုံမည္ ေလာ။ သင္လုပ္ရေသာ အလုပ္ကိုသူ၌ အပ္မည္ေလာ။

¹² သင္၏စပါးကို ေဆာင္ခဲ့၍ စပါးက်ီ၌ စုသိမ္းလိမ့္မည္ဟု ယုံသေလာ။

¹³ ကုလားအုပ္ငွက္သည္ အေတာင္ခတ္လ်က္ ေနတတ္၏။ ေတာငန္းသည္ အေမြးအေတာင္ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။

¹⁴ သို႔ေသာ္လည္း ေျမ၌ဥ၍ အဥတို႔ကို ေျမမွုန္႔၌ ေႏြးေစတတ္၏။

¹⁵ သူ႔ေျခသည္အဥတို႔ကို နင္းမိမည္၊ သားရဲခြဲလိမ့္ မည္ဟု မစိုးရိမ္။

¹⁶ သားငယ္တို႔ကို ကိုယ္သားကဲ့သို႔မမွတ္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳတတ္၏။ စိုးရိမ္ျခင္းမရွိ။ သားဘြားျခင္း ေဝဒနာကို အခ်ည္းႏွီးခံတတ္၏။

¹⁷ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ ပညာမဲ့ ေစျခင္းငွါ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဥာဏ္ကိုေပးေတာ္မမူ။

¹⁸ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ကို ခ်ီႂကြေသာအခါ၊ ျမင္းႏွင့္ျမင္းစီးေသာ သူကိုပင္ ရယ္တတ္၏။

¹⁹ သင္သည္ ျမင္းကိုခြန္အားႏွင့္ ျပည့္စုံေစသေလာ။ သူ၏လည္ပင္း၌ မိုဃ္းႀကိဳးလကၡဏာကို သြင္းသေလာ။

²⁰ က်ိဳင္းေကာင္ ခုန္သကဲ့သို႔ ခုန္တတ္ေစသေလာ။ သူ၏ႏွာေခါင္းျမည္သံသည္ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ျဖစ္၏။

²¹ လြင္ျပင္ကိုယက္၍၊ မိမိခြန္အား၌ ဝါႂကြားလ်က္၊ သူရဲမ်ားကို ေတြ႕အံ့ေသာငွါ သြားတတ္၏။

²² ေၾကာက္စရာအေၾကာင္းကို ကဲ့ရဲ့၍၊ ေၾကာက္ လန္႔ေသာသေဘာႏွင့္ ကင္းလြတ္သျဖင့္၊ ထားေဘးကို မေရွာင္တတ္။

²³ သူ႔တဘက္၌ ျမႇားေတာင့္လွုပ္သံျမည္၍၊ လွံႏွင့္ ဒိုင္းလႊားသည္ ေျပာင္လက္လ်က္ရွိ၏။

²⁴ မာနႀကီး၍ျပင္းထန္ေသာ စိတ္ႏွင့္ ေျမကို မ်ိဳတတ္၏။ တံပိုးသံကို ၾကားေသာအခါ၊ ၿငိမ္ဝပ္စြာ မေနနိုင္။

²⁵ တံပိုးမ်ား အလယ္သို႔ေရာက္၍ ေအ့ေဟ၊ ေအ့ေဟဟုဆိုတတ္၏။ ဗိုလ္ေျမေအာ္ဟစ္၍ အသံဗလံ ျပဳျခင္းႏွင့္တကြ၊ စစ္တိုက္ပြဲကို အေဝးက အနံ့ခံတတ္၏။

²⁶ သင္ေပးေသာ ဥာဏ္အားျဖင့္ သိမ္းငွက္သည္ အေတာင္ကို ျဖန္႔၍ ေတာင္မ်က္ႏွာသို႔ ပ်ံသြားတတ္ သေလာ။

²⁷ သင္စီရင္ေသာေၾကာင့္ ေရႊလင္းတသည္ အထက္သို႔တက္၍၊ ျမင့္ေသာအရပ္၌ အသိုက္ကို လုပ္တတ္သေလာ။

²⁸ သူသည္ ေက်ာက္ေပၚမွာေန၍ ေတာင္ထိပ္ႏွင့္ ေက်ာက္ငူေပၚမွာ ေနရာက်တတ္၏။

²⁹ ထိုအရပ္ကၾကည့္၍ ကိုက္စားစရာအေကာင္ကို အေဝးကပင္ ျမင္တတ္၏။

³⁰ သူ၏သားငယ္တို႔သည္ အေသြးကို ေသာက္တတ္၏။ အေသေကာင္ရွိရာအရပ္၌ ထိုငွက္ရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။