ေယာဘဝတၳဳ 29 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹ ေယာဘသည္ လကၤာစကားကို ဆက္၍ႁမြက္ဆို သည္ကား၊

² ငါသည္ လြန္ေလၿပီေသာႏွစ္၊လ၊ ဘုရားသခင္ ေစာင့္မေတာ္မူေသာ ေန႔ရက္၌ျဖစ္သကဲ့သို႔ တဖန္ျဖစ္ ပါေစ။

³ ထိုအခါ ဘုရားသခင္၏မီးခြက္သည္ ငါ့ေခါင္းေပၚမွာ ထြန္းလင္းသည္ျဖစ္၍၊ ထိုအလင္းကို ငါအမွီျပဳ လ်က္၊ မိုက္ေသာအရပ္၌ ေရွာက္သြားနိုင္၏။

⁴ ငါ့အသက္ပ်ိဳေသာကာလ၊ ငါ့အိမ္၌ဘုရားသခင္ ႏွင့္ မိႆဟာယဖြဲ႕ရေသာအခြင့္ရွိေသာကာလ၌၊ ငါျဖစ္ သကဲ့သို႔ တဖန္ျဖစ္ပါေစ။

⁵ ထိုအခါ အနႏၲတန္ခိုးရွင္သည္ ငါ့ဘက္၌ရွိေတာ္မူ၏။ ငါ့သားသမီးတို႔သည္လည္း ငါ့ကိုဝိုင္းလ်က္ ေနၾက၏။

⁶ ထိုအခါငါသြားေသာလမ္း၌ နို႔ရည္စီးေလ၏။ ေက်ာက္ခဲသည္လည္း ငါ့အဘို႔ဆီကိုသြန္းေလာင္းေလ၏။

⁷ ငါသည္ၿမိဳ႕အလယ္၌ ေရွာက္၍၊ ၿမိဳ႕တံခါးသို႔ သြားလ်က္၊ လမ္း၌ ထိုင္ရာကို ျပင္ဆင္လ်က္ေနစဥ္တြင္၊

⁸ လူပ်ိဳတို႔သည္ ငါ့ကိုျမင္သျဖင့္ ပုန္းေရွာင္၍ ေနၾက၏။ အသက္ႀကီးသူတို႔သည္လည္းထ၍ မတ္တတ္ ေနၾက၏။

⁹ မင္းသားတို႔သည္ စကားမေျပာဘဲေန၍၊ မိမိတို႔ ႏွုတ္ကို လက္ႏွင့္ ပိတ္ၾက၏။

¹⁰ မွူးမတ္တို႔သည္လည္း တိတ္ဆိတ္စြာေန၍၊ သူတို႔လၽွာသည္ အာေခါင္၌ကပ္ေလ၏။

¹¹ လူတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုၾကားေသာအခါ ေကာင္းႀကီးေပးၾက၏။ ငါ့ကိုျမင္ေသာအခါ ခ်ီးမြမ္းၾက၏။

¹² အေၾကာင္းမူကား၊ ငါသည္ဆင္းရဲေသာသူ၊ မိဘမရွိေသာသူ၊ ကိုးကြယ္ရာမရေသာ သူေအာ္ဟစ္ေသာ အခါ ကယ္တင္တတ္၏။

¹³ ပ်က္လုေသာသူေကာင္းႀကီးေပးျခင္းကို ငါခံရ၏။ မုတ္ဆိုးမစိတ္ႏွလုံးကို ရႊင္လန္းေစ၏။

¹⁴ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါရမီကို အဝတ္လုပ္၍ ငါဝတ္ ဆင္၏။ တရားသည္ ငါ့ဝတ္လုံငါ့ေပါင္းျဖစ္၏။

¹⁵ မ်က္စိကန္းေသာ သူတို႔အားငါသည္ မ်က္စိ ျဖစ္၏။ ေျခဆြံ့ေသာ သူတို႔အားေျချဖစ္၏။

¹⁶ ဆင္းရဲေသာသူတို႔၏ အဘျဖစ္၏။ အသိ အကၽြမ္းမရွိေသာ သူတို႔၏အမွုကို ငါနားေထာင္၏။

¹⁷ မတရားေသာသူ၏အစြယ္တို႔ကို ငါခ်ိဳး၍၊ သူ လုယူကိုက္စားေသာ အရာကိုႏွုတ္၏။

¹⁸ ငါသည္ ကိုယ္အသိုက္၌ ေသရေသာအခြင့္ ရွိလိမ့္မည္။ ငါ့အသက္ရွင္ေသာ ေန႔ရက္တို႔သည္ သဲလုံး ႏွင့္အမၽွ မ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ေအာက္ေမ့၏။

¹⁹ ငါ့အျမစ္သည္ ေရနားမွာ ျပန္႔ပြါး၏။ ဆီးႏွင္း သည္ တညဥ့္လုံး ငါ့အခက္အလက္၌က်၏။

²⁰ ငါ့ဘုန္းသည္ အစဥ္ပြင့္လန္းလ်က္၊ ငါေလးသည္ လည္း ငါ့လက္၌ အားျဖည့္လ်က္ရွိ၏။

²¹ သူတပါးတို႔သည္ ငါ့စကားကို နားေထာင္၍၊ ငါေပးေသာအႀကံကို ငံ့လင့္လ်က္ တိတ္ဆိတ္စြာေနၾက၏။

²² ငါေျပာၿပီးသည္ ေနာက္သူတို႔သည္ ျပန္၍ မေျပာ။ ငါ့စကားသည္ သူတို႔အေပၚမွာ ေရစက္ကဲ့သို႔ က်၏။

²³ မိုဃ္းေရကိုငံ့လင့္သကဲ့သို႔ငါ့ကိုငံ့လင့္လ်က္၊ ဗနာက္က်ေသာ မိုဃ္းေရကို ခံခ်င္သကဲ့သို႔၊ သူတို႔သည္ ပစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္လ်က္ေနၾက၏။

²⁴ ငါသည္ ျပဳံးလ်က္သူတို႔ကို ၾကည့္ရွုေသာအခါ၊ သူတို႔သည္ မယုံနိုင္ၾက။ ငါ့မ်က္ႏွာ၏အလင္းကိုလည္း မေပ်ာက္ေစၾက။

²⁵ ငါသည္ သူတို႔လမ္းကိုပဲ့ျပင္၍ အျမတ္ဆုံးေသာ ေနရာ၌ ထိုင္၏။ ဗိုလ္ေျမအလုံးအရင္းႏွင့္တကြ ရွင္ဘုရင္ ကဲ့သို႔၎၊ ညႇိုးငယ္ေသာ သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ေစေသာ သူကဲ့သို႔၎ ငါျဖစ္၏။