ေယာဘဝတၳဳ 10 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹ ငါ့ဝိညာဥ္သည္ အသက္ကိုၿငီးေငြ႕၏။ ျမည္တမ္း ေသာအျပစ္ကို ခံရမည္။ စိတ္အလြန္ညႇိုးငယ္၍ ေျပာရ မည္။

² ဘုရားသခင္ကို ေလၽွာက္ရေသာစကားဟူမူကား၊ အကၽြန္ုပ္ကို အျပစ္စီရင္ေတာ္ မမူပါႏွင့္။ အကၽြန္ုပ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳေတာ္မူမည္အေၾကာင္းကို ျပေတာ္မူပါ။

³ ကိုယ္ေတာ္သည္ညႇဥ္းဆဲေတာ္မူသင့္သေလာ။ ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းေသာအရာကို ရြံရွာ၍၊ လူဆိုးတို႔၏ အႀကံအစည္ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူသင့္သေလာ။

⁴ ကိုယ္ေတာ္သည္ ႐ူပမ်က္စိရွိေတာ္မူသေလာ။ လူျမင္သည္နည္း တူျမင္ေတာ္မူသေလာ။

⁵ ကိုယ္ေတာ္၏ေန႔ရက္တို႔သည္ လူေန႔ရက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသေလာ။ ကိုယ္ေတာ္၏ႏွစ္တို႔သည္ လူေယာက္်ား ေန႔ရက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသေလာ။

⁶ အကၽြန္ုပ္ျပဳေသာ ဒုစရိုက္ကိုစစ္၍ အျပစ္ကို ေတြ႕ျခင္းငွါ အဘယ္ေၾကာင့္ ရွာေတာ္မူသနည္း။

⁷ အကၽြန္ုပ္သည္ လူဆိုးမဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ လက္ေတာ္မွ အဘယ္သူမၽွမကယ္မႏွုတ္နိုင္ေၾကာင္းကို သိေတာ္မူ၏။

⁸ အကၽြန္ုပ္တကိုယ္လုံးကို လက္ေတာ္ႏွင့္ေစ့စပ္စြာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ယခုဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ ေလာ။

⁹ သရြတ္ကိုလုပ္သကဲ့သို႔ အကၽြန္ုပ္ကိုလုပ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူပါ။ တဖန္ေျမမွုန္႔ ျဖစ္ေစေတာ္မူမည္ေလာ။

¹⁰ အကၽြန္ုပ္ကိုနို႔ကဲ့သို႔ သြန္းေလာင္း၍၊ ဒိန္ခဲကဲ့သို႔ ခဲေစေတာ္မူၿပီ မဟုတ္ေလာ။

¹¹ အေရအသားျဖင့္ဖုံးလႊမ္း၍၊ အရိုးႏွင့္အေၾကာ တို႔ျဖင့္ ခိုင္ခံ့ေစေတာ္မူၿပီ။

¹² အသက္ရွင္ရေသာအေၾကာင္းႏွင့္တကြ ေက်းဇူးမ်ားကိုျပဳေတာ္မူၿပီ။ ၾကည့္ရွုျပဳစုျခင္း ေက်းဇူးေတာ္သည္ လည္း အကၽြန္ုပ္၏ဝိညာဥ္ကိုမစပါၿပီ။

¹³ ယခုေရာက္ေသာအမွုတို႔ကိုလည္း၊ ႏွလုံးေတာ္၌သိုထား၍ ႀကံစည္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ေရာက္ေၾကာင္း ကို အကၽြန္ုပ္သိပါ၏။

¹⁴ အကၽြန္ုပ္သည္ ျပစ္မွားလၽွင္၊ ကိုယ္ေတာ္ မွတ္ေတာ္မူ၏။ အကၽြန္ုပ္အျပစ္ကို လႊတ္ေတာ္မူမည္ မဟုတ္။

¹⁵ အကၽြန္ုပ္သည္ဆိုးညစ္လၽွင္ အမဂၤလာရွိပါ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ္လည္း ကိုယ္မ်က္ႏွာကိုမျပရ။ ကိုယ္ခံရေသာ ဒုကၡဆင္းရဲကို ဆင္ျခင္၍ မိန္းေမာေတြေဝလ်က္ ေနရ ပါ၏။

¹⁶ အကၽြန္ုပ္ထလၽွင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ အကၽြန္ုပ္အေပၚသို႔ ခုန္၍ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေသာ အျခင္းအရာတို႔ကို ျပေတာ္မူ၏။

¹⁷ အကၽြန္ုပ္တဘက္၌ သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္ မ်ားျပား၍၊ အမ်က္ေတာ္ကို တိုးပြါးေစျခင္းငွါ ျပဳေတာ္ မူသျဖင့္၊ အကၽြန္ုပ္တဘက္၌ ရန္စစ္တို႔သည္ အထပ္ ထပ္ထၾကပါ၏။

¹⁸ အကၽြန္ုပ္ကို အမိဝမ္းထဲက အဘယ္ေၾကာင့္ ေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူသနည္း။ ထိုသို႔ျပဳေတာ္မမူလၽွင္ အကၽြန္ုပ္ သည္အသက္မရွိ၊ အဘယ္သူမၽွ အကၽြန္ုပ္ကိုမျမင္ရပါ။

¹⁹ ထိုသို႔ အကၽြန္ုပ္သည္ မျဖစ္သကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ အကၽြန္ုပ္ကိုအမိဝမ္းထဲမွ သခၤ်ိဳင္းသို႔ ေဆာင္ပို႔ရၾက၏။

²⁰ အကၽြန္ုပ္ ေန႔ရက္တို႔သည္ နည္းပါးသည္ မဟုတ္ ေလာ။

²¹ ေမွာင္မိုက္ႏွင့္ေသျခင္း အရိပ္ဖုံးလႊမ္းေသာျပည္၊

²² ေသျခင္းအရပ္ျဖစ္ေစေသာ ညဥ့္ကဲ့သို႔တခဲနက္မိုက္သျဖင့္၊ အလင္းပင္ေမွာင္မိုက္သက္သက္ျဖစ္၍၊ ရွင္းလင္းျခင္းအလၽွင္၊ မရွိေသာျပည္၊ အကၽြန္ုပ္တခါေရာက္ၿပီးမွ တဖန္ျပန္၍ မလာရေသာျပည္သို႔ အကၽြန္ုပ္ သား၍မေရာက္မွီ၊ သက္သာျခင္း အနည္းငယ္ရွိပါမည္ အေၾကာင္းေနေတာ္မူပါ။ အကၽြန္ုပ္ကို တတ္တိုင္းရွိေစ ေတာ္မူပါဟု ႁမြတ္ဆို၏။