သူႀကီး 11 - Myanmar Common Language Zawgyi Version1 သူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္သူေယဖသသည္ ျပည့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္၏သားျဖစ္၏။ သူ၏ဖခင္ဂိလဒ္၌၊- 2 မယားႏွင့္ရေသာသားမ်ားလည္းရွိ၏။ ထို သူတို႔သည္ႀကီးျပင္းလာေသာအခါ ေယ ဖသအားေနအိမ္မွႏွင္ထုတ္လိုက္ၾက၏။ သူတို႔က``သင္သည္အျခားမိန္းမႏွင့္ရ ေသာသားျဖစ္သျဖင့္ ငါတို႔ဖခင္၏အေမြ ကိုခံရလိမ့္မည္မဟုတ္'' ဟုဆိုၾက၏။- 3 ေယဖသသည္လည္းမိမိ၏ညီအစ္ကိုမ်ား ထံမွထြက္ေျပး၍ ေတာဘျပည္၌ေနထိုင္ ေလသည္။ ထိုအရပ္၌သူသည္အေျခအေန မဲ့သူလူတစ္စု၏ေလးစားမွုကိုခံရ သျဖင့္ ထိုသူတို႔သည္သူ၏ေနာက္သို႔ လိုက္ၾကေလသည္။ 4 ထိုေနာက္ကာလအနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ဣသေရလအမ်ိဳး သားတို႔ႏွင့္စစ္ျဖစ္ၾက၏။- 5 ထိုအခါဂိလဒ္ျပည္၏ေခါင္းေဆာင္တို႔သည္ ေယဖသကိုေခၚယူရန္ေတာဘျပည္သို႔သြား၍၊- 6 သူ႔အား``အမၼဳန္အမ်ိဳးသားမ်ားကိုတိုက္ခိုက္ ရန္ ငါတို႔အားဦးေဆာင္ပါ'' ဟုေျပာၾကား ၾက၏။ 7 သို႔ရာတြင္ေယဖသက``သင္တို႔သည္ငါ့ကို အလြန္မုန္းသျဖင့္အဖအိမ္မွႏွင္ထုတ္ခဲ့ ၾက၏။ ယခုဒုကၡေရာက္ေသာအခါက်မွ အဘယ္ေၾကာင့္ငါ့ထံသို႔လာၾကပါသနည္း'' ဟုျပန္ေျပာေလသည္။ 8 သူတို႔သည္ေယဖသအား``ယခုသင့္ထံသို႔ ငါတို႔လာၾကသည္မွာအမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔ အား ငါတို႔ႏွင့္အတူသြားေရာက္တိုက္ခိုက္ရန္ ႏွင့္ဂိလဒ္ျပည္သားအေပါင္းတို႔အားေခါင္း ေဆာင္ေစရန္ျဖစ္ပါသည္'' ဟုဆိုၾက၏။ 9 ေယဖသက``အကယ္၍သင္တို႔သည္အမၼဳန္ အမ်ိဳးသားတို႔အား တိုက္ခိုက္ရန္ငါ့ကိုအိမ္ သို႔ျပန္လည္ေခၚေဆာင္သျဖင့္ ထာဝရဘုရား ကလည္းငါ့အားေအာင္ပြဲခံေစေတာ္မူသည္ ဆိုပါလၽွင္ ငါသည္သင္တို႔၏ဘုရင္ျဖစ္လာ ရမည္'' ဟုျပန္ေျပာေလသည္။ 10 ထိုသူတို႔ကလည္း``ငါတို႔သေဘာတူပါသည္။ ထာဝရဘုရားသည္ငါတို႔၏အသိသက္ေသ ပင္ျဖစ္ပါ၏'' ဟုေျဖၾကားၾက၏။- 11 ထို႔ေၾကာင့္ေယဖသသည္ဂိလဒ္ျပည္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားႏွင့္အတူလိုက္သြားေလသည္။ လူတို႔သည္ လည္းသူ႔အားမိမိတို႔၏ဘုရင္အျဖစ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ခ်ီးေျမႇာက္ၾက၏။ ေယဖသသည္မိဇပါၿမိဳ႕ ၌ထာဝရဘုရား၏ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ မိ မိေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကိုျပန္လည္ေဖာ္ ျပေလၽွာက္ထား၏။ 12 ထိုေနာက္သူသည္အမၼဳန္ဘုရင္ထံသို႔ေစတမန္ မ်ားကိုလႊတ္၍``သင္ႏွင့္ငါတို႔တြင္အဘယ္ ရန္စရွိပါသနည္း။ သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ ငါတို႔ျပည္သို႔ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္ရပါ သနည္း'' ဟုေမး၏။ 13 အမၼဳန္ဘုရင္က``ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ သည္အီဂ်စ္ျပည္မွထြက္ခြာလာေသာအခါ ငါ၏နယ္ေျမကိုအာႏုန္ျမစ္မွယဗၺဳတ္ျမစ္ ႏွင့္ေယာ္ဒန္ျမစ္တိုင္ေအာင္သိမ္းယူခဲ့ၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍သင္တို႔သည္ယခုအခါထိုနယ္ ေျမကို ငါ့အားၿငိမ္းခ်မ္းစြာျပန္လည္ေပး အပ္ရၾကမည္'' ဟုေစတမန္တို႔အားျပန္ ၾကားေစ၏။ 14-15 ေယဖသသည္အမၼဳန္ဘုရင္ထံသို႔ေစတမန္ မ်ားကိုျပန္လည္ေစလႊတ္ကာဤသို႔ေျဖ ၾကား၏။ ``ေမာဘျပည္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမၼဳန္ျပည္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔သိမ္းယူခဲ့ၾကသည္ဆိုသည္ မွာမဟုတ္မမွန္ပါ။- 16 အျဖစ္မွန္မွာဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ သည္ အီဂ်စ္ျပည္မွထြက္ခြာလာေသာအခါ ၌သူတို႔သည္သဲကႏၲာရကိုျဖတ္၍ အာက ဘာပင္လယ္ေကြ႕အနီးကာေဒရွၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိၾက၏။- 17 ထိုအခါသူတို႔သည္ဧဒုံဘုရင္ထံသို႔ေစ တမန္မ်ားကိုလႊတ္၍ ဧဒုံျပည္ကိုျဖတ္သြား ခြင့္ျပဳရန္ေလၽွာက္ထားၾက၏။ သို႔ရာတြင္ဧဒုံ ဘုရင္ကခြင့္ျပဳေတာ္မမူ။ သူတို႔သည္ေမာဘ ဘုရင္အားလည္းထိုနည္းတူေလၽွာက္ထားၾက ျပန္၏။ ထိုဘုရင္ကလည္းခြင့္မျပဳေခ်။ သို႔ ျဖစ္၍ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ကာ ေဒရွၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္ရၾက၏။- 18 ထိုေနာက္သူတို႔သည္ဧဒုံျပည္ႏွင့္ေမာဘ ျပည္တို႔ကိုပတ္၍သဲကႏၲာရကိုျဖတ္ၿပီး လၽွင္ ေမာဘျပည္၏အေရွ႕ဘက္၊ အာႏုန္ျမစ္ တစ္ဘက္ကမ္းသို႔ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ထိုအရပ္တြင္စခန္းခ်ၾက၏။ အာႏုန္ျမစ္ သည္ေမာဘျပည္၏နယ္နိမိတ္ျဖစ္သျဖင့္ ထိုျမစ္ကိုသူတို႔မကူးမျဖတ္ၾက။- 19 ထိုေနာက္ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕ရွိအာေမာရိလူမ်ိဳးတို႔၏ ဘုရင္၊ ရွိဟုန္ထံသို႔ေစလႊတ္ၿပီးလၽွင္သူ ၏ျပည္ကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ မိမိတို႔ျပည္သို႔ သြားေရာက္ခြင့္ျပဳရန္ပန္ၾကားေလၽွာက္ ထားၾက၏။- 20 သို႔ရာတြင္ရွိဟုန္မင္းကခြင့္မျပဳေခ်။ သူ သည္မိမိ၏တပ္မေတာ္တစ္ခုလုံးကိုစု႐ုံး ေစၿပီးလၽွင္ ယာဟတ္ၿမိဳ႕သို႔လာေရာက္စခန္း ခ်ကာဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔အား တိုက္ခိုက္ေလသည္။- 21 သို႔ရာတြင္ထာဝရဘုရားသည္ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔အား ရွိဟုန္မင္းႏွင့္တပ္မ ေတာ္ကိုႏွိမ္နင္းေအာင္ျမင္ခြင့္ေပးေတာ္မူ သျဖင့္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ထို ျပည္၌ေနထိုင္ေသာအာေမာရိအမ်ိဳးသား တို႔၏နယ္ေျမရွိသမၽွကိုသိမ္းယူၾက၏။- 22 သူတို႔သည္ေတာင္သို႔လားေသာ္အာႏုန္ျမစ္၊ ေျမာက္သို႔လားေသာ္ယဗၺဳတ္ျမစ္တိုင္ေအာင္ လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕သို႔လားေသာ္သဲကႏၲာရ၊ အေနာက္သို႔လားေသာ္ေယာ္ဒန္ျမစ္တိုင္ေအာင္ လည္းေကာင္းအာေမာရိနယ္ေျမရွိသမၽွ ကိုသိမ္းယူၾက၏။- 23 သို႔ျဖစ္၍ကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔အတြက္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသား တို႔အားႏွင္ထုတ္ေပးေတာ္မူေသာအရွင္မွာ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားေပတည္း။- 24 သင္သည္ထိုနယ္ေျမကိုျပန္လည္ရယူရန္ ႀကိဳးစားပါမည္ေလာ။ သင္၏ဘုရားေခမုရွ ေပးအပ္သမၽွနယ္ေျမကိုသင္သိမ္းပိုက္ထား နိုင္ပါ၏။ ငါတို႔အတြက္ငါတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသိမ္းယူေတာ္မူေသာနယ္ ေျမရွိသမၽွကိုငါတို႔သိမ္းပိုက္ထားမည္။- 25 သင္သည္မိမိကိုယ္ကိုေမာဘဘုရင္၊ ဇိေဖာ္ ၏သားဗာလက္ထက္ပိုမိုႀကီးျမတ္သည္ဟု ထင္မွတ္ပါသေလာ။ သူသည္ဣသေရလ လူမ်ိဳးကိုရန္ျပဳ၍တိုက္ခိုက္ဖူးပါသ ေလာ။- 26 ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ေဟရွဘုန္ ၿမိဳ႕ႏွင့္အာေရာ္ၿမိဳ႕တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုၿမိဳ႕ မ်ားအနီးတစ္ဝိုက္ရွိၿမိဳ႕တို႔ႏွင့္အာႏုန္ျမစ္ ကမ္းေပၚရွိၿမိဳ႕မွန္သမၽွကိုလည္းေကာင္း ႏွစ္ ေပါင္းသုံးရာတိုင္တိုင္သိမ္းပိုက္ထားစဥ္က သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ထိုၿမိဳ႕တို႔ကိုျပန္ လည္မသိမ္းမယူခဲ့ပါသနည္း။- 27 ငါသည္သင့္အားအဘယ္သို႔မၽွမျပစ္မွား။ သင္သာလၽွင္ငါ့အားစစ္တိုက္ျခင္းျဖင့္ အမွားကိုျပဳ၏။ ထာဝရဘုရားသည္တရား သူႀကီးျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ဣသ ေရလအမ်ိဳးသားႏွင့္အမၼဳန္အမ်ိဳးသား တို႔စပ္ၾကား၌ ယေန႔တရားစီရင္ဆုံး ျဖတ္ေတာ္မူပါလိမ့္မည္။-'' 28 သို႔ရာတြင္အမၼဳန္ဘုရင္သည္ေယဖသျပန္ လည္ေျဖၾကားေသာစကားကိုမည္သို႔မၽွ ပမာဏမျပဳေခ်။ 29 ထိုအခါထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္ သည္ ေယဖသအေပၚသို႔သက္ေရာက္ေတာ္ မူ၏။ ေယဖသသည္ဂိလဒ္ျပည္ႏွင့္မနာ ေရွျပည္တစ္ေလၽွာက္သို႔သြားၿပီးလၽွင္ ဂိလဒ္ ျပည္မိဇပါၿမိဳ႕သို႔ျပန္လာသည္။ ထို ေနာက္အမၼဳန္ျပည္သို႔ခ်ီတက္ေလ၏။- 30 သူသည္ထာဝရဘုရားအားဤသို႔သစၥာ ကတိျပဳ၏။ ``အကယ္၍ကိုယ္ေတာ္သည္ အကၽြန္ုပ္ကိုအမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔အေပၚ ၌ေအာင္ပြဲခံေစေတာ္မူမည္ဆိုပါက၊- 31 အကၽြန္ုပ္အားခရီးဦးႀကိဳျပဳရန္အိမ္မွ ဦးစြာပထမထြက္လာသူအား မီးရွို႔ရာ ယဇ္အျဖစ္ျဖင့္ကိုယ္ေတာ္အားပူေဇာ္ဆက္ သပါမည္။'' 32 သို႔ျဖစ္၍ေယဖသသည္ျမစ္ကိုကူးျဖတ္ ၿပီးလၽွင္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔အားတိုက္ခိုက္ ရာ ထာဝရဘုရားသည္သူ႔အားေအာင္ပြဲ ခံေစေတာ္မူ၏။- 33 သူသည္ရန္သူမ်ားကိုအာေရာ္ၿမိဳ႕မွအစျပဳ ၍ မိႏၷိတ္ၿမိဳ႕၏ပတ္ဝန္းက်င္ေဒသတစ္ေလၽွာက္ ရွိၿမိဳ႕ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အာေဗ လေခရမိမ္ၿမိဳ႕သို႔တိုင္ေအာင္လည္းေကာင္း လိုက္ လံတိုက္ခိုက္ရာလူသတ္ပြဲႀကီးျဖစ္ခဲ့၏။ သို႔ ျဖစ္၍အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္စစ္တိုက္ရာတြင္အေရး ရွုံးနိမ့္သြားေလ၏။ ေယဖသ၏သမီး 34 ေယဖသသည္မိဇပါၿမိဳ႕ေနအိမ္သို႔ျပန္လာ ေသာအခါ သမီးျဖစ္သူသည္ပတ္သာကိုတီး ၍ကခုန္လ်က္ သူ႔အားခရီးဦးႀကိဳျပဳရန္ ထြက္လာ၏။ သူသည္ကားတစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္သတည္း။- 35 ေယဖသသည္သူ႔ကိုျမင္ေသာအခါစိတ္ မခ်မ္းမသာျဖစ္လ်က္ မိမိအဝတ္ကိုဆြဲ ဆုတ္ကာ``အို ငါ့သမီး၊ သင္သည္ငါ၏စိတ္ႏွလုံး ကိုေၾကကြဲေစေလၿပီ။ ငါ့အားစိတ္ေဝဒနာ ခံစားေစသူမွာအဘယ္ေၾကာင့္သင္ျဖစ္ရ ပါသနည္း။ ငါသည္ထာဝရဘုရားအား ႀကီးေလးသည့္သစၥာကတိကိုျပန္လည္႐ုတ္ သိမ္း၍မရေတာ့ပါ'' ဟုေျပာ၏။- 36 သူငယ္မကလည္း``အကယ္၍ဖခင္သည္ ထာဝရ ဘုရားအားသစၥာကတိျပဳထားၿပီးၿပီဟုဆို လၽွင္ ထိုသစၥာကတိအတိုင္းကၽြန္မအားျပဳ ပါေလ။ ထာဝရဘုရားသည္ဖခင္အားမိမိ ၏ရန္သူတို႔အေပၚ၌လက္စားေခ်ခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါၿပီ။- 37 သို႔ရာတြင္ကၽြန္မတစ္ခုေတာင္းခံပါရေစ။ ကၽြန္မသည္အပ်ိဳစင္ဘဝျဖင့္အသက္ကုန္ ဆုံးရသည့္အတြက္ အေပါင္းအေဖာ္မ်ားႏွင့္ အတူေတာင္ရိုးေပၚတြင္လွည့္လည္၍ ငိုေႂကြး ျမည္တမ္းနိုင္ရန္ႏွစ္လမၽွကၽြန္မအား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခြင့္ျပဳပါ'' ဟုေတာင္း ပန္၏။- 38 ေယဖသသည္သမီးျဖစ္သူအားႏွစ္လမၽွ ခြင့္ျပဳ၍ ထြက္ခြာသြားေစေလသည္။ သူငယ္မ သည္အိမ္ေထာင္မက်၊ သားသမီးမရဘဲ ေသဆုံးရေတာ့မည္ျဖစ္၍ သူႏွင့္တကြသူ ၏အေပါင္းအေဖာ္တို႔သည္ေတာင္ရိုးေပၚ သို႔တက္၍ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကကုန္၏။- 39 ႏွစ္လမၽွၾကာေသာအခါသူသည္မိမိ၏ ဖခင္ထံသို႔ျပန္လာေလသည္။ ဖခင္သည္ လည္းထာဝရဘုရားအားမိမိသစၥာကတိ ျပဳထားသည့္အတိုင္းျပဳသျဖင့္ သူငယ္မ သည္အပ်ိဳစင္အျဖစ္ႏွင့္ပင္လၽွင္ဘဝ ဆုံးရေလေတာ့၏။ ဤအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္၊- 40 ဣသေရလျပည္ဂိလဒ္ၿမိဳ႕သားေယဖသ ၏သမီးအတြက္ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းေလးရက္မၽွ ဣသေရလအမ်ိဳးသမီးတို႔သည္ထြက္၍ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကသည့္႒ေလ့ထုံးစံရွိ သတည္း။ |
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar