ေဒ​သ​နာ 3 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹ ခပ္သိမ္းေသာ အမွုအရာတို႔သည္ မိမိတို႔အခ်ိန္ ရွိ၏။ မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ ႀကံစည္သမၽွ အသီးသီး တို့ကို ျပဳရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။

² ဘြားခ်ိန္ႏွင့္ေသခ်ိန္လည္းရွိ၏။ စိုက္ပ်ိဳးရေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးရေသာအရာကို ႏွုတ္ရေသအခ်ိန္ လည္း ရွိ၏။

³ သတ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ အနာေပ်ာက္ေစရေသာ အခ်ိန္လည္း ရွိ၏။ ၿဖိဳဖ်က္ရေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ တည္ ေဆာက္ရေသာ အခ်ိန္လည္း ရွိ၏။

⁴ ငိုရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ရယ္ရေသာအခ်ိန္လည္းရွိ၏။ ညည္းတြားရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ကခုန္ရေသာ အခ်ိန္လည္း ရွိ၏။

⁵ ေက်ာက္တို႔ကို ျဖန္႔ၾကဲရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ စုသိမ္းရ ေသာ အခ်ိန္လည္း ရွိ၏။ ဘက္ယမ္းရေသာအခ်ိန္ႏွင့္၊ မဘက္ယမ္းဘဲ ခြဲခြါ၍ ေနရေသာအခ်ိန္လည္း ရွိ၏။

⁶ ဆည္းဖူးရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ဥစၥာေပ်ာက္ရေသာ အခ်ိန္လည္းရွိ၏။ သိုထားရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ပစ္လိုက္ ရေသာအခ်ိန္လည္းရွိ၏။

⁷ အဝတ္ကို ဆုတ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ခ်ဳပ္ရေသာ အခ်ိန္လည္းရွိ၏။ တိတ္ဆိတ္စြာေနေသာအခ်ိန္ႏွင့္၊ စကားေျပာရေသာ အခ်ိန္လည္းရွိ၏။

⁸ ခ်စ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ မုန္းရေသာအခ်ိန္လည္း ရွိ၏။ စစ္တိုက္ေသာအခ်ိန္ႏွင့္ စစ္ၿငိမ္းရေသာအခ်ိန္ လည္း ရွိ၏။

⁹ လုပ္ကိုင္ေသာသူသည္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရာ တြင္၊ အဘယ္ေက်းဇူးရွိသနည္း။

¹⁰ လူသားတို႔ က်င္လည္ရာဘို႔ ဘုရားသခင္ ေပးေတာ္မူေသာ ပင္ပန္းျခင္းအမွုကို ငါၾကည့္ျမင္ၿပီ။

¹¹ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို မိမိတို႔အခ်ိန္တန္မွ၊ ေလ်ာက္ပတ္စြာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ လူစိတ္ႏုလုံးကို လည္း အနႏၲကာလ၌ စြဲလန္းေစေတာ္မူၿပီ။ သို႔ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္စီရင္ေတာ္မူေသာအမွုကို၊ အစမွအဆုံး တိုင္ေအာင္၊ လူသည္ စစ္၍မကုန္နိုင္။

¹² ရႊင္လန္းျခင္းအမွုႏွင့္ အသက္ရွင္စဥ္တြင္ ေက်းဇူး ျပဳျခင္း အမွုမွတပါး အျခားေသာ အမွုအရာတို႔၌၊ အက်ိဳး ေက်းဇူးမရွိသည္ကို ငါသိ၏။

¹³ လူတိုင္းစားေသာက္ျခင္းငွါ၎၊ မိမိႀကိဳးစား အားထုတ္သမၽွေသာအမွု၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းငွါ၎၊ ဘုရားသခင္ ၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္သာ အခြင့္ရွိ၏။

¹⁴ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမၽွေသာအမွုသည္ နိစၥ ထာဝရျဖစ္သည္ကို ငါသိ၏။ ထပ္၍မျပဳနိုင္ရာ။ ႏွုတ္၍ မယူနိုင္ရာ။ လူတို႔သည္ ေရွ႕ေတာ္၌ ေၾကာက္ရြံ့မည္ အေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူ၏။

¹⁵ ျဖစ္ဘူးေသာအရာသည္ ယခုျဖစ္ေသာအရာႏွင့္ တူ၏။ ျဖစ္လတံ့ေသာအရာသည္လည္း၊ ျဖစ္ဘူးေသာ အရာႏွင့္တူ။ လြန္ၿပီးေသာအရာတို႔ကိုလည္း ဘုရားသခင္ ေတာင္းျပန္ေတာ္မူ၏။

¹⁶ ထိုမွတပါး၊ ေနေအာက္မွာ တရားစီရင္ရာအရပ္ ၌ အဓမၼအမွုရွိသည္ကို၎၊ ေျဖာင့္မတ္ရာအရပ္၌ ဒုစရိုက္ ရွိသည္ကို၎ ငါျမင္ၿပီ။

¹⁷ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔၏အမွု ႏွင့္၊ မတရားေသာသူတို႔၏အမွုကို စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူ မည္ဟု ငါေအာက္ေမ့၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ခပ္သိမ္း ေသာအႀကံ၊ ခပ္သိမ္းေသာ အမွုတို႔ကို စစ္ေၾကာစီရင္ ရေသာ အခ်ိန္ရွိ၏။

¹⁸ လူသားတို႔ေနရာကို ရည္မွတ္၍ ငါေအာက္ေမ့ သည္ကား၊ လူတို႔ကို ဘုရားသခင္ စုံစမ္းေတာ္မူမည္ အေၾကာင္းႏွင့္၊ သူတို႔သည္ တိရစၧာန္ကဲ့သို႔ျဖစ္သည္ကို သူတို႔သိျမင္မည္အေၾကာင္း၊ ေနရာက်သတည္း၊

¹⁹ လူသားေတြ႕ၾကဳံေသာ အမွုကို တိရစၧာန္ ေတြ႕ၾကဳံတတ္၏။ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ တပါးတည္းေသာအမွုကို ေတြ႕ၾကဳံလ်က္၊ တဦးေသသကဲ့သို႔ တဦးေသတတ္၏။ အလုံးစုံတို႔သည္ အသက္တမ်ိဳးတည္းရွိၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍၊ လူသည္တိရစၧာန္ထက္ ထူးျမတ္ေသာ အေၾကာင္းမရွိ။ အလုံးစုံတို႔သည္ အနတၱျဖစ္ၾက၏။

²⁰ အလုံးစုံတို႔သည္ တခုတည္းေသာအရပ္သို႔ ေရာက္တတ္ၾက၏။ အလုံးစုံတို႔သည္ ေျမမွုန္႔ထဲကျဖစ္ သည္ႏွင့္အညီ၊ ေျမမွုန္႔ထဲသို႔ ျပန္သြားတတ္ၾက၏။

²¹ သို႔ရာတြင္၊ အထက္သို႔တက္ေသာ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို၎၊ ေအာက္အရပ္ေျမသို႔ဆင္းတတ္ေသာ တိရစၧာန္၏ဝိညာဥ္ကို၎၊ အဘယ္သူသည္ ပိုင္းျခား၍ သိသနည္း။

²² လူသည္မိမိျပဳမူရာ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းအမွုထက္ သာ၍ ေကာင္းေသာအမွုမရွိသည္ကို ငါသိျမင္၏။ ထိုအမွုသည္သူ၏ အဘို႔ျဖစ္၏။ သူသည္ မိမိေနာက္မွာ အဘယ္သို႔ျဖစ္လတံ့သည္ကို သိျမင္မည္အေၾကာင္း၊ အဘယ္သူေဆာင္ခဲ့လိမ့္မည္နည္း။