ဒံေယလ 4 - Myanmar Common Language Zawgyi Versionေနဗုခဒ္ေနဇာမင္း၏ဒုတိယအိပ္မက္ 1 ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းသည္ကမၻာေပၚရွိဘာသာ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျပာဆိုေသာလူမ်ိဳး အေပါင္းတို႔ထံသို႔ သဝဏ္လႊာတစ္ေစာင္ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေပးပို႔ေတာ္မူ၏။ ``သင္တို႔သည္ခ်မ္းေျမ့သာယာၾကပါေစ ေသာ။- 2 ငါ့အားအျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ ျပေတာ္မူေသာ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားအေၾကာင္းကိုနားေထာင္ၾက ေလာ့။ 3 ``ငါတို႔အားဘုရားသခင္ျပေတာ္မူေသာ အံၾသဖြယ္ရာတို႔သည္လြန္စြာႀကီးျမတ္ ပါသည္တကား။ ကိုယ္ေတာ္ျပေတာ္မူေသာနိမိတ္လကၡဏာ မ်ားသည္ လြန္စြာတန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ျပည့္စုံပါသည္တကား။ ဘုရားသခင္သည္ထာဝစဥ္ဘုရင္ျဖစ္ေတာ္ မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ေလာကကိုကာလအစဥ္ အုပ္စိုးေတာ္မူလိမ့္မည္။ 4 ``ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းသည္နန္းေတာ္တြင္ ခ်မ္းေျမ့စြာ စံျမန္းလ်က္ေနေတာ္မူစဥ္အိပ္ ေပ်ာ္ခ်ိန္၌၊- 5 ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာအိပ္မက္ကို ျမင္မက္၍ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ရာ႐ူပါ႐ုံမ်ား ကိုျမင္ရ၏။- 6 ငါသည္အိပ္မက္၏အနက္အ႒ိပၸါယ္ကိုမိမိ အားဖြင့္ျပရန္ အတိုင္ပင္ခံအရာရွိအေပါင္း တို႔ကိုဆင့္ေခၚခဲ့၏။- 7 ထိုအခါရွိရွိသမၽွေသာေဗဒင္ဆရာ၊ မ်က္ လွည့္ဆရာ၊ ေမွာ္ဆရာႏွင့္နကၡတ္ဆရာမ်ား သည္ေရွ႕ေတာ္သို႔ေရာက္ရွိလာၾက၏။ ငါသည္ သူတို႔အားငါ၏အိပ္မက္ကိုေျပာျပေသာ္ လည္း သူတို႔သည္ထိုအိပ္မက္၏အနက္ကို မေဖာ္ျပနိုင္ၾကပါ။- 8 ထိုေနာက္(ငါကိုးကြယ္ေသာဘုရား၏နာမည္ ျဖစ္သည့္ေဗလတရွာဇာဟုလည္းနာမည္ တြင္ေသာ) ဒံေယလသည္ငါ၏ေရွ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေလသည္။ သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္သည့္ ဘုရားတို႔၏ဝိညာဥ္သည္သူ၏အတြင္း၌ ကိန္းေအာင္းသျဖင့္ ငါသည္သူ႔အားငါအ ဘယ္သို႔အိပ္မက္ျမင္မက္သည္ကိုေျပာ ျပ၏။- 9 ငါကသူ႔အား``ေဗဒင္ဆရာတို႔၏အႀကီး အမွူးျဖစ္ေသာေဗလတရွာဇာ၊ သင့္အတြင္း ၌သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္သည့္ဘုရားတို႔၏ဝိညာဥ္ ကိန္းေအာင္းေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ လၽွို႔ဝွက္ ခက္ခဲသည့္အရာခပ္သိမ္းကိုသင္နားလည္ ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္းငါသိ၏။ အိပ္မက္ တြင္ငါေတြ႕ျမင္ရသည့္႐ူပါ႐ုံအေၾကာင္း ကိုနားေထာင္၍အနက္ကိုငါ့အားေျပာ ၾကားပါေလာ့။ 10 ``ငါသည္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနစဥ္ကမၻာေျမ ျပင္၏အထက္ဗဟို၌ရွိေသာသစ္ပင္ ျမင့္ႀကီးတစ္ပင္ကိုအိပ္မက္ျမင္မက္၏။- 11 ထိုသစ္ပင္သည္ကမၻာေျမေပၚတြင္ရွိသမၽွ ေသာလူအေပါင္းတို႔ျမင္ရၾကသည္တိုင္ ေအာင္ မိုးေကာင္းကင္အထိျမင့္မားလာ ေလသည္။- 12 ထိုသစ္ပင္၏အကိုင္းအခက္တို႔သည္လွပ ေဝဆာလ်က္ အသီးလည္းေပါမ်ားသျဖင့္ တစ္ကမၻာလုံးစားသုံးနိုင္၏။ ေတာတိရစၧာန္ တို႔သည္ထိုအပင္၏အရိပ္တြင္နားေနၾက၏။ ငွက္တို႔သည္အကိုင္းအခက္မ်ားတြင္အသိုက္ လုပ္ၾက၏။ သက္ရွိသတၱဝါအေပါင္းတို႔သည္ ထိုအပင္၏အသီးကိုစားၾက၏။ 13 ``ငါသည္ထိုဗ်ာဒိတ္႐ူပါ႐ုံတြင္ေတြ႕ျမင္ ရပုံကိုစဥ္းစားဆင္ျခင္လ်က္ေနစဥ္ နိုး ၾကားေစာင့္ၾကည့္သူေကာင္းကင္တမန္တစ္ ပါးဆင္းသက္လာသည္ကိုျမင္ရ၏။- 14 ေကာင္းကင္တမန္က`ဤသစ္ပင္ကိုခုတ္ခ် ၍အကိုင္းတို႔ကိုျဖတ္ေတာက္ပစ္ေလာ့။ အရြက္ တို႔ကိုေခၽြ၍အသီးတို႔ကိုၾကဲျဖန႔္ပစ္ေလာ့။ တိရစၧာန္တို႔ကိုထိုသစ္ပင္ရိပ္မွလည္းေကာင္း၊ ငွက္တို႔ကိုအကိုင္းအခက္မ်ားမွလည္း ေကာင္းေမာင္းထုတ္ေလာ့။- 15 သို႔ရာတြင္ေျမတြင္ရွိသည့္သစ္ငုပ္ကိုမူ သံႀကိဳး၊ ေၾကးဝါႀကိဳးတို႔ျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ ၍ကြင္းထဲ၌ျမက္ေတာတြင္ထားခဲ့ေလာ့။ ` ``ထိုသူအားဆီးႏွင္းထဲတြင္တိရစၧာန္မ်ား၊ အပင္ငယ္မ်ားႏွင့္အတူေနေစေလာ့။- 16 သူသည္လူစိတ္ေပ်ာက္လ်က္ခုနစ္ႏွစ္တိုင္ တိုင္ တိရစၧာန္စိတ္ေပါက္၍ေနလိမ့္မည္။- 17 ဤကားနိုးၾကားေစာင့္ၾကည့္သူေကာင္းကင္ တမန္မ်ား၏စီရင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္တည္း။ သို႔ ျဖစ္၍အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ သည္ ေလာကီနိုင္ငံမ်ားအေပၚသို႔တန္ခိုး အာဏာလႊမ္းမိုးေတာ္မူနိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္အသိမ္ငယ္ဆုံးေသာ သူကိုပင္လၽွင္ေရြးခ်ယ္၍မင္းေျမႇာက္ေတာ္ မူနိုင္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း အရပ္တကာ ရွိလူအေပါင္းတို႔သိရွိၾကေစ' ဟုအသံ က်ယ္စြာေႂကြးေၾကာ္၏။ 18 ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းက``ဤကားငါျမင္မက္ သည့္အိပ္မက္ျဖစ္၏။ အခ်င္းေဗလတရွာဇာ၊ ယခုငါ့အားထိုအိပ္မက္၏အနက္ကိုေဖာ္ ျပပါေလာ့။ ယင္းကိုငါ၏အတိုင္ပင္ခံ အရာရွိတစ္ေယာက္မၽွမေဖာ္ျပနိုင္ပါ။ သို႔ရာတြင္သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္သည့္ဘုရားတို႔ ၏ဝိညာဥ္သည္သင့္၏အထဲ၌ကိန္းေအာင္း သည္ျဖစ္၍သင္သည္ထိုအိပ္မက္၏အနက္ ကိုေဖာ္ျပနိုင္ပါ၏'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။ အိပ္မက္၏အနက္ကိုဒံေယလေဖာ္ျပျခင္း 19 ထိုအခါေဗလတရွာဇာဟုလည္းနာမည္ တြင္ေသာဒံေယလသည္ အလြန္ထိတ္လန႔္ သြားသျဖင့္စကားပင္မေျပာနိုင္ဘဲေန ၏။ မင္းႀကီးက``အခ်င္းေဗလတရွာဇာ၊ အိပ္မက္ႏွင့္အိပ္မက္၏အနက္ေၾကာင့္ထိတ္ လန႔္ျခင္းမရွိႏွင့္'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူလၽွင္၊ ေဗလတရွာဇာက``အရွင္မင္းႀကီး၊ ထိုအိပ္ မက္ႏွင့္အနက္သည္အရွင္၏အတြက္မဟုတ္ ဘဲအရွင္၏ရန္သူမ်ားအတြက္ျဖစ္ပါေစ ေသာ။- 20 ျမင့္မားထြားႀကိဳင္းသည့္သစ္ပင္သည္မိုး ေကာင္းကင္အထိေရာက္ရွိ၍ ကမၻာေပၚရွိလူ အေပါင္းတို႔သည္ထိုအပင္ကိုျမင္ၾက၏။- 21 ထိုအပင္၏အကိုင္းအခက္မ်ားသည္လွပ ေဝဆာလ်က္ အသီးလည္းေပါမ်ားသျဖင့္ ကမၻာတစ္ဝန္းလုံးစားသုံးနိုင္၏။ ထိုအပင္ ေအာက္တြင္ေတာတိရစၧာန္မ်ားနားေနၾက၏။ အကိုင္းအခက္မ်ားတြင္ငွက္တို႔အသိုက္လုပ္ ၾက၏။ 22 ``အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင္ကားထိုသစ္ပင္ႀကီး ပင္ျဖစ္ပါ၏။ အရွင္သည္မိုးေကာင္းကင္တိုင္ ေအာင္ျမင့္မားႀကီးျမတ္ေတာ္မူလ်က္တန္ ခိုးေတာ္သည္ကမၻာတစ္ဝန္းလုံးကိုလႊမ္းမိုး ပါ၏။- 23 အရွင္မင္းႀကီးၾကည့္လ်က္ေနေတာ္မူစဥ္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါး သည္သက္ဆင္းလာကာ`ထိုသစ္ပင္ကိုခုတ္လွဲ ဖ်က္ဆီးပစ္ေလာ့။ သို႔ရာတြင္သစ္ငုတ္ကိုမူ ကားေျမတြင္ခ်န္ထားေလာ့။ ထိုငုတ္ကိုသံ ႀကိဳး၊ ေၾကးဝါႀကိဳးႏွင့္ခ်ည္ေႏွာင္၍ကြင္းထဲ ၌ျမက္ေတာတြင္ထားခဲ့ေလာ့။ ထိုသူအား ဆီးႏွင္းမ်ားျဖင့္စိုစြတ္ေစလ်က္ခုနစ္ႏွစ္ တိုင္တိုင္တိရစၧာန္မ်ားႏွင့္အတူေနေစေလာ့' ဟုႁမြက္ဆိုခဲ့ပါ၏။ 24 ``အရွင္မင္းႀကီး၊ အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဘုရားသခင္က အရွင္မင္းႀကီးမည္သို႔မည္ပုံျဖစ္ ပ်က္ရမည္ကိုမိန႔္ႁမြက္ေဖာ္ျပေတာ္မူေလ ၿပီ။ အိပ္မက္၏အနက္ကားဤသို႔တည္း။- 25 အရွင္သည္လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွႏွင္ ထုတ္ျခင္းကိုခံရ၍ ေတာတိရစၧာန္မ်ားႏွင့္ အတူေနရလိမ့္မည္။ ႏြားကဲ့သို႔ျမက္ကို စားလ်က္ခုနစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္ဆီးႏွင္းမ်ား ျဖင့္စိုစြတ္ကာ အမိုးအကာမရွိသည့္ အရပ္တြင္အိပ္စက္ရလိမ့္မည္။ ထိုေနာက္ အျမင့္ျမတ္ဆုံးေသာဘုရားသခင္သည္ ေလာကီနိုင္ငံမ်ားကိုအစိုးရေတာ္မူ၍ မိမိအလိုရွိသူမည္သူကိုမဆိုမင္း ေျမႇာက္ေတာ္မူနိုင္ေၾကာင္းကိုအရွင္ ဝန္ခံပါလိမ့္မည္။- 26 ေကာင္းကင္တမန္မ်ားသည္သစ္ငုတ္ကို ေျမတြင္ ခ်န္ထားခဲ့ရန္အမိန႔္ေပးသည္ႏွင့္ အညီအရွင္သည္ ကမၻာကိုဘုရားသခင္ အစိုးရေၾကာင္းသိမွတ္ဝန္ခံေသာအခါ အရွင္၏ထီးနန္းကိုျပန္လည္ရရွိပါ လိမ့္မည္။- 27 ထိုေၾကာင့္အရွင္မင္းႀကီး၊ အကၽြန္ုပ္ေပး သည့္အႀကံကိုနာယူေတာ္မူပါ။ အျပစ္ ကူးမွုကိုရပ္စဲ၍တရားေသာအမွုကို ျပဳေတာ္မူပါ။ ဆင္းရဲသူတို႔အားက႐ု ဏာထားေတာ္မူပါ။ ယင္းသို႔ျပဳပါလၽွင္ အရွင္သည္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာတိုးပြား ေတာ္မူပါလိမ့္မည္'' ဟုေလၽွာက္၏။ 28 ဤသို႔ေလၽွာက္ထားသည္အတိုင္းျဖစ္ပ်က္ လာေလသည္။- 29 တစ္ဆယ့္ႏွစ္လမၽွၾကာေသာ္မင္းႀကီးသည္ ဗာဗုလုန္နန္းေတာ္ေပၚတြင္စႀကႍႂကြေနစဥ္၊- 30 ``ငါ၏ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ထင္ရွားေစ ရန္ေနျပည္ေတာ္အျဖစ္ျဖင့္ ငါတည္ေထာင္ခဲ့ ေသာဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕သည္လြန္စြာႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားလွပါသည္တကား'' ဟုႁမြက္ဆို၏။ 31 ဤသို႔ႁမြက္ဆို၍စကားမဆုံးမီပင္လၽွင္``အို ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္း၊ ငါေျပာသည္ကိုနား ေထာင္ေလာ့။ သင့္နိုင္ငံကိုသင္၏လက္မွ ယခု႐ုပ္သိမ္းလိုက္ေလၿပီ။- 32 သင္သည္လူအသိုင္းအဝိုင္းမွအႏွင္ခံရ ၍ေတာတိရစၧာန္မ်ားႏွင့္အတူေနရလတၱံ့။ ခုနစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္ႏြားကဲ့သို႔ျမက္ကိုစား ရလတၱံ့။ ထိုအခါဘုရားသခင္သည္ေလာ ကီနိုင္ငံမ်ားကိုအစိုးရေတာ္မူ၍ ယင္း တို႔ကိုမိမိအလိုရွိသူအားေပးပိုင္ ေၾကာင္းကိုသင္ဝန္ခံလိမ့္မည္'' ဟုေကာင္း ကင္မွအသံထြက္ေပၚလာေလသည္။ 33 ထိုဗ်ာဒိတ္စကားအတိုင္းခ်က္ခ်င္းပင္ ျဖစ္ပ်က္လာ၏။ ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းသည္ လူအသိုင္းအဝိုင္းမွ အႏွင္ခံရ၍ႏြားကဲ့ သို႔ျမက္ကိုစားရ၏။ သူ၏ကိုယ္ခႏၶာအေပၚ သို႔လည္းဆီးႏွင္းမ်ားက်လာေလသည္။ သူ ၏ဆံပင္သည္လင္းယုန္၏အေမြးအေတာင္ ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ သူ၏လက္သည္းေျခ သည္းတို႔သည္လည္းငွက္ေျခသည္းမ်ား ကဲ့သို႔လည္းေကာင္းရွည္လာေလသည္။ ဘုရားသခင္အားေနဗုခဒ္ေနဇာမင္း ေထာမနာျပဳျခင္း 34 မင္းႀကီးက``ငါသည္ခုနစ္ႏွစ္ကာလကုန္ ဆုံးသြားေသာအခါ မိုးေကာင္းကင္သို႔ေျမာ္ ၾကည့္လိုက္ရာလူ႔စိတ္ျပန္ရသျဖင့္ အျမင့္ ျမတ္ဆုံးေသာဘုရားသခင္အားေထာမနာ ျပဳ၍ ထာဝရကာလပတ္လုံးအသက္ရွင္ ေတာ္မူေသာဘုရား၏ဂုဏ္ေတာ္၊ ဘုန္း အသေရေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းပါ၏။ ``ကိုယ္ေတာ္သည္ေလာကကိုထာဝစဥ္ အုပ္စိုးေတာ္မူလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္၏နိုင္ငံေတာ္သည္ကာလ အစဥ္အဆက္တည္လိမ့္မည္။ 35 ကမၻာသူကမၻာသားအေပါင္းတို႔သည္ေရွ႕ ေတာ္၌ အမွုမထားေလာက္သကဲ့သို႔ျဖစ္ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ကမၻာေျမေပၚရွိလူတို႔ကိုလည္းေကာင္း စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူပါ၏။ အဘယ္သူမၽွကိုယ္ေတာ္၏အလိုေတာ္ကို မဆန႔္က်င္နိုင္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္အဘယ္သို႔ျပဳေတာ္မူသည္ကို လည္း မစစ္ေဆးမေမးျမန္းနိုင္ပါ။ 36 ``ငါသည္လူ႔စိတ္ကိုျပန္၍ရရွိလာေသာ အခါ ငါ့နိုင္ငံ၏ဘုန္းအသေရကိုလည္း ေကာင္း၊ ငါ့ဂုဏ္အသေရႏွင့္ဘုန္းအာႏု ေဘာ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း ျပန္၍ရရွိလာ ေလသည္။ ငါ၏အတိုင္ပင္ခံအရာရွိမ်ား ႏွင့္မွူးမတ္တို႔သည္လည္း ငါ့အားျပန္၍ လက္ခံၾကပါ၏။ ယခင္အခါကထက္ ပင္ႀကီးျမတ္သည့္ဂုဏ္အသေရႏွင့္တကြ ငါ့အားရာဇအာဏာကိုျပန္လည္ေပး အပ္ၾကေပသည္။ 37 ``သို႔ျဖစ္၍ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္ဘုရင္မင္းအားေထာမနာ ျပဳပါ၏။ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ဘုန္းအသေရေတာ္ ကိုလည္းခ်ီးမြမ္းပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေလ သမၽွေသာအမွုတို႔သည္မွန္ကန္ပါေပ သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္အစဥ္ပင္တရားမၽွ တေတာ္မူ၍မာန္မာနေထာင္လႊားသူတို႔ အားနိမ့္က်ေစေတာ္မူပါ၏'' ဟုေရး သားေဖာ္ျပေတာ္မူေလသည္။ |
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
Bible Society of Myanmar