အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

တမန္ေတာ္ 19 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

ဧဖက္ၿမိဳ႕သို႔ေပါလုေရာက္ရွိျခင္း

¹ ေကာရိႏ္သဳၿမိဳ႕တြင္အာေပါလုရွိေနစဥ္ေပါလု သည္ အထက္ပါေဒသတစ္ေလၽွာက္သို႔လွည့္လည္ ၿပီးေနာက္ ဧဖက္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရွိလာ၏။ ထိုၿမိဳ႕တြင္ တပည့္ေတာ္အခ်ိဳ႕တို႔ကိုေတြ႕၍၊-

² ``သင္တို႔သည္ယုံၾကည္သူမ်ားျဖစ္လာၾက ေသာအခါ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကိုခံ ယူရၾကပါ၏ေလာ'' ဟုေမး၏။ ထိုသူတို႔က ``သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရွိ ေတာ္မူေၾကာင္းကိုပင္ ကၽြန္ုပ္တို႔မၾကားဘူး ပါ'' ဟုဆိုၾက၏။

³ ေပါလုက ``ဤသို႔ျဖစ္ပါမူသင္တို႔သည္ အဘယ္မည္ေသာဗတၱိဇံမဂၤလာကိုခံခဲ့ ၾကပါသနည္း'' ဟုေမး၏။ သူတို႔က ``ေယာဟန္၏ဗတၱိဇံမဂၤလာကို ခံခဲ့ပါသည္'' ဟုဆိုၾက၏။

⁴ ေပါလုက ``ေယာဟန္၏ဗတၱိဇံမဂၤလာသည္ ေနာင္တရသူတို႔အဖို႔ျဖစ္၏။ ေယာဟန္သည္ မိမိ၏ေနာက္တြင္ႂကြလာေတာ္မူမည့္အရွင္ ကိုယုံၾကည္ရမည္ဟု ဣသေရလအမ်ိဳးသား တို႔အားေဟာေျပာခဲ့၏။ ထိုအရွင္ကားသခင္ ေယရွုေပတည္း'' ဟုဆို၏။

⁵ ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္သူတို႔သည္ သခင္ ေယရွု၏နာမေတာ္ကိုအမွီျပဳ၍ဗတၱိဇံ မဂၤလာခံၾက၏။-

⁶ ေပါလုသည္သူတို႔၏ဦးေခါင္းအေပၚမွာ လက္ကိုတင္လိုက္ေသာအခါ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ ေတာ္သည္သူတို႔၏အေပၚသို႔သက္ေရာက္ေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါသူတို႔သည္ထူးဆန္းေသာဘာ သာစကားမ်ားကိုေျပာၾက၏။ ဘုရားသခင္ ၏တရားေတာ္ကိုလည္းေဟာေျပာေၾကညာ ၾက၏။-

⁷ သူတို႔အေရအတြက္မွာတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ မၽွရွိသတည္း။-

⁸ ေပါလုသည္သုံးလတိုင္တိုင္တရားဇရပ္တြင္ အေခ်အတင္ေဆြးေႏြးကာဘုရားသခင္၏ နိုင္ငံေတာ္အေၾကာင္း လူတို႔နားလည္သေဘာ ေပါက္လာေစရန္မေၾကာက္မရြံ့ဘဲေဟာ ေျပာ၏။-

⁹ သို႔ရာတြင္လူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ေခါင္းမာ၍မယုံ ၾကည္သျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔ေရွ႕တြင္သခင္ဘုရား ၏လမ္းစဥ္ေတာ္ကိုရွုတ္ခ်ေျပာဆိုၾက၏။ သို႔ ျဖစ္၍ေပါလုသည္တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ ၍ ထိုသူတို႔ထံမွထြက္ခြာၿပီးလၽွင္ တုရႏၷဳ ၏စာသင္ခန္းမေဆာင္တြင္ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကိုက်င္းပ၏။-

¹⁰ ဤသို႔ႏွစ္ႏွစ္တိုင္တိုင္က်င္းပရာအာရွျပည္ တြင္ ေနထိုင္သူယုဒအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ဂရိ အမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္ သခင္ဘုရား ၏ႏွုတ္ကပတ္တရားေတာ္ကိုၾကားနာရ ၾက၏။

သေကဝ၏သားမ်ား

¹¹ ဘုရားသခင္သည္ေပါလုအားျဖင့္ အလြန္ ထူးကဲေသာနိမိတ္လကၡဏာမ်ားကိုျပလ်က္ ေနေတာ္မူ၏။-

¹² လူတို႔သည္ေပါလုကိုင္တြယ္အသုံးျပဳသည့္ ပဝါ၊ အဝတ္အထည္စသည္တို႔ကိုပင္သူနာ မ်ားႏွင့္နတ္မိစၧာပူးဝင္သူမ်ားထံေဆာင္ယူ သြားသျဖင့္ သူနာတို႔သည္ေရာဂါမ်ားေပ်ာက္ ကင္း၍နတ္မိစၧာတို႔သည္ မိမိတို႔ပူးဝင္သူထံ မွထြက္ခြာသြားၾက၏။-

¹³ ယုဒအမ်ိဳးသားနယ္လွည့္ပေယာဂဆရာ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ သခင္ေယရွု၏နာမေတာ္အား ျဖင့္နတ္မိစၧာမ်ားကိုႏွင္ထုတ္ရန္ႀကိဳးစားၾက ၏။ သူတို႔က ``ေပါလုေဟာေျပာေသာေယရွု၏ နာမကိုတိုင္တည္၍သင့္ကိုငါႏွင္ထုတ္၏'' ဟုလူကိုပူးဝင္ေနေသာနတ္မိစၧာအားဆို ၾက၏။-

¹⁴ ဤပေယာဂဆရာတို႔ကားယဇ္ပုေရာဟိတ္ ႀကီးသေကဝ၏သားခုနစ္ေယာက္ျဖစ္သတည္း။

¹⁵ သို႔ရာတြင္နတ္မိစၧာက ``ေယရွုကိုငါသိ၏။ ေပါလုကိုလည္းငါသိ၏။ သို႔ေသာ္သင္တို႔ကား မည္သူမ်ားနည္း'' ဟုသူတို႔အားေမးေလ၏။

¹⁶ ထိုေနာက္နတ္မိစၧာပူးဝင္ေနသူသည္ သူတို႔ အားအျပင္းအထန္သတ္ပုတ္တိုက္ခိုက္ရာ သူတို႔သည္အေရးရွုံးနိမ့္လ်က္အနာတရ ျဖစ္ၿပီးလၽွင္အဝတ္မ်ားစုတ္ျပဲ၍ ထိုအိမ္ မွထြက္ေျပးရၾကေလသည္။-

¹⁷ ထိုအျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္းကိုဧဖက္ၿမိဳ႕ တြင္ေနထိုင္သူ ယုဒအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ဂရိအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ၾကားသိၾက ၏။ သူတို႔သည္ထိတ္လန႔္တုန္လွုပ္လ်က္ သခင္ ေယရွု၏ဂုဏ္ေတာ္ကိုခ်ီးကူးၾကကုန္၏။-

¹⁸ ယုံၾကည္သူအမ်ားပင္လာေရာက္၍ မိမိ တို႔သည္ေမွာ္အတတ္ကိုအသုံးျပဳမိခဲ့ ေၾကာင္း ပြင့္လင္းစြာေဖာ္ျပဝန္ခံၾက၏။-

¹⁹ ေမွာ္အတတ္ကိုအသုံးျပဳခဲ့သူအမ်ားပင္ မိမိတို႔၏က်မ္းေစာင္မ်ားကိုစုသိမ္းယူေဆာင္ လာ၍ လူပုံအလယ္တြင္မီးရွို႔ၾက၏။ ထိုစာအုပ္ မ်ား၏တန္ဖိုးကိုတြက္ခ်က္ၾကည့္ေသာအခါ ေငြအသျပာငါးေသာင္းမၽွရွိေၾကာင္းေတြ႕ ရွိၾက၏။-

²⁰ သို႔ျဖစ္၍သခင္ဘုရား၏တန္ခိုးေတာ္အား ျဖင့္ သာသနာေတာ္သည္ႀကီးပြားတိုးတက္ လ်က္ေန၏။

ဧဖက္ၿမိဳ႕တြင္႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ျခင္း

²¹ ဤအမွုအရာမ်ားျဖစ္ပ်က္ၿပီးေနာက္ ေပါလု သည္မာေကေဒါနိျပည္ႏွင့္အခါယျပည္မွ တစ္ဆင့္ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔သြားရန္စိတ္ပိုင္း ျဖတ္၏။ သူက ``ထိုၿမိဳ႕သို႔ငါသြားၿပီးေနာက္ ေရာမၿမိဳ႕သို႔လည္းသြားရမည္'' ဟုဆို၏။-

²² သူသည္မိမိ၏လက္ေထာက္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ သည့္တိေမာေသႏွင့္ဧရတၱဳတို႔ကိုမာေက ေဒါနိျပည္သို႔ေစလႊတ္လိုက္၏။ မိမိမူကား အာရွျပည္တြင္ကာလအနည္းငယ္ေန၏။

²³ ထိုအခ်ိန္၌သခင္ဘုရားလမ္းစဥ္ေတာ္၏ အတြက္ေၾကာင့္ ဧဖက္ၿမိဳ႕တြင္ဆူပူလွုပ္ရွား မွုႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚလာ၏။-

²⁴ ေဒေမတရိနာမည္ရွိေသာေငြပန္းထိမ္ဆရာ သည္ အာေတမိနတ္သမီး၏ေငြနတ္ကြန္းပုံတူ ကေလးမ်ားကိုျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ လက္မွု ပညာသည္မ်ားအားမ်ားစြာေငြဝင္လမ္းေျဖာင့္ ေစခဲ့၏။-

²⁵ သူသည္ထိုလုပ္ငန္းဆိုင္ရာအလုပ္သမားမ်ား ႏွင့္အလားတူ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာအျခားအလုပ္ သမားမ်ားကိုစု႐ုံးေစၿပီးလၽွင္ ``အခ်င္းလူ တို႔၊ ဤလုပ္ငန္းျဖင့္ ငါတို႔စီးပြားလမ္းေျဖာင့္ခဲ့ ေၾကာင္းကိုသင္တို႔သိၾက၏။-

²⁶ ဤေပါလုဆိုသူသည္ဧဖက္ၿမိဳ႕တြင္သာမက အာရွျပည္တစ္ခုလုံးလိုလို၌ပင္ `လူ႔လက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည့္ဘုရားမ်ားသည္ဘုရားလုံးဝ မဟုတ္' ဟုဆို၍လူအေျမာက္အျမားကို ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ကာ ေမွာက္မွားလမ္းလြဲ ေစသည္ကိုသင္တို႔ကိုယ္တိုင္ၾကားနိုင္ျမင္ နိုင္ၾက၏။-

²⁷ လူတို႔သည္ငါတို႔၏အတတ္ကိုကဲ့ရဲ့ေျပာဆို မည္သာမကအာရွျပည္ႏွင့္တကြ ကမၻာတစ္ဝန္း လုံးကိုးကြယ္သည့္အာေတမိနတ္သမီးႀကီး၏ ဂုဏ္အသေရညႇိုးႏြမ္းလ်က္ သူ၏နတ္ကြန္းသည္ လည္းမေရမရာျဖစ္ရေတာ့မည့္ေဘးႏွင့္ရင္ ဆိုင္ေနရ၏'' ဟုေျပာ၏။

²⁸ ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္လက္မွုပညာသည္ တို႔သည္ ေဒါသအမ်က္ထြက္ကာ ``ဧဖက္ၿမိဳ႕၏ အာေတမိနတ္သမီးသည္ႀကီးျမတ္ေပ၏'' ဟုေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။-

²⁹ တစ္ၿမိဳ႕လုံးဆူဆူညံညံျဖစ္လ်က္လူတို႔ သည္ ေပါလု၏ခရီးသြားေဖာ္မ်ားျဖစ္သည့္ မာေကေဒါနိျပည္သားဂါယုႏွင့္အာရိတၱာခု တို႔ကိုဖမ္းဆီး၍ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမႀကီးသို႔ အလ်င္အျမန္ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။-

³⁰ ေပါလုသည္မိမိကိုယ္တိုင္ထိုလူပရိသတ္ ႏွင့္ရင္ဆိုင္လို၏။ သို႔ေသာ္တပည့္ေတာ္တို႔က ထိုသို႔မျပဳရန္ဆီးတားၾက၏။-

³¹ ေပါလု၏အေဆြျဖစ္ေသာနယ္အာဏာပိုင္ အခ်ိဳ႕တို႔ကလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမႀကီးထဲ သို႔မဝင္ရန္လူလႊတ္၍ေတာင္းပန္ၾက၏။-

³² ဤအေတာအတြင္း၌လူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဟစ္ေအာ္ၾကလ်က္အုတ္အုတ္သဲသဲျဖစ္၍ ေန၏။-

³³ လူမ်ားစုသည္မိမိတို႔အဘယ္ေၾကာင့္စုေဝး လ်က္ေနၾကသည္ကိုမသိၾက။ ယုဒအမ်ိဳး သားတို႔သည္အာေလဇျႏၵဳကိုလူပရိသတ္ေရွ႕ သို႔သြားေစသျဖင့္ လူထုအထဲမွလူအခ်ိဳ႕ တို႔ကထိုသူသည္ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိသည့္အေရး အခင္းႏွင့္ပတ္သက္သူျဖစ္မည္ဟုယူဆ ၾက၏။ အာေလဇျႏၵဳသည္ပရိသတ္အား ဆိတ္ၿငိမ္ရန္လက္ရိပ္ျပ၏။ ေခ်ပေျပာဆို ရန္ႀကိဳးစား၏။-

³⁴ သို႔ရာတြင္သူသည္ယုဒအမ်ိဳးသားျဖစ္သည္ ကို လူတို႔သိၾကေသာအခါ ``ဧဖက္ၿမိဳ႕၏ အာေတမိနတ္သမီးသည္ႀကီးျမတ္ေပ၏'' ဟု ႏွစ္နာရီၾကာမၽွသံၿပိဳင္ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။

³⁵ ေနာက္ဆုံး၌ၿမိဳ႕စာေရးသည္လူပရိသတ္တို႔ အား ဆိတ္ဆိတ္ေနေစၿပီးလၽွင္ ``ဧဖက္ၿမိဳ႕သား တို႔၊ ဧဖက္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ႀကီးျမတ္သည့္အာ ေတမိနတ္သမီး၏နတ္ကြန္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ ဘုံမွက်လာသည့္႐ုပ္တုေတာ္တည္ရွိရာ ဌာနေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလူတိုင္းသိ၏။-

³⁶ ဤအခ်က္ကိုအဘယ္သူမၽွမျငင္းဆိုနိုင္။ သို႔ျဖစ္၍သင္တို႔သည္ဆိတ္ဆိတ္ေနသင့္ၾက၏။ မဆင္ျခင္ဘဲအဘယ္အမွုကိုမၽွမျပဳသင့္။-

³⁷ သင္တို႔သည္ထိုသူတို႔ကို ဤေနရာသို႔ေခၚေဆာင္ ခဲ့ၾက၏။ သူတို႔သည္ငါတို႔၏ဗိမာန္ေတာ္ထဲဝင္ ၍လုယက္ျခင္းမျပဳ။ ငါတို႔၏နတ္သမီးကို ေစာ္ကားေသာစကားကိုလည္းမေျပာ။-

³⁸ သို႔ျဖစ္၍ေဒေမတရိႏွင့္အေပါင္းပါလက္မွု ပညာသည္မ်ားသည္ လူတစ္စုံတစ္ေယာက္အား တရားစြဲဆိုလိုလၽွင္ တရား႐ုံးဖြင့္ရက္မ်ား ႏွင့္အာဏာပိုင္မ်ားရွိသျဖင့္ ႐ုံးေတာ္တြင္ တရားစြဲဆိုနိုင္ပါ၏။-

³⁹ သို႔ရာတြင္သင္တို႔မွာအျခားအမွုကိစၥရွိ ပါက တရားဝင္အစည္းအေဝး၌စီရင္ ဆုံးျဖတ္ရမည္။-

⁴⁰ ယေန႔႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ျခင္းသည္ ငါတို႔ ေၾကာင့္ျဖစ္ရသည္ဟုအစြပ္အစြဲခံရစရာ ရွိ၏။ ဤသို႔႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္စရာအေၾကာင္း မရွိ။ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ရသည္ကို ငါတို႔ခိုင္ လုံသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးနိုင္ၾကမည္ မဟုတ္'' ဟုဆို၏။-

⁴¹ ဤသို႔ဆိုၿပီးလၽွင္ၿမိဳ႕စာေရးသည္လူပရိ သတ္တို႔အား ထိုေနရာမွထြက္ခြာသြားေစ ေလသည္။

« အရင်

နောက်တစ်ခု »

Bible Society of Myanmar

ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ပံ့ပိုးပေးထားသော လင့်ခ်များ

ကြော်ငြာတွေ