၃ ဓမၼ​ရာဇဝင္ 18 - Myanmar Common Language Zawgyi Version

ဧ​လိ​ယ​ႏွင့္​ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​မ်ား

¹ ထို႔​ေနာက္​ကာ​လ​အ​တန္​ၾကာ​၍ မိုး​ေခါင္​ခ်ိန္ သုံး​ႏွစ္​မၽွ​ရွိ​ေသာ​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ဧ​လိ​ယ​အား``သင္​သည္​သြား​၍​အာ​ဟပ္​မင္း ၏​ေရွ႕​ေတာ္​သို႔​ဝင္​ေလာ့။ ငါ​သည္​မိုး​ကို​ရြာ ေစ​ေတာ္​မူ​မည္'' ဟု​မိန႔္​ေတာ္​မူ​သည့္​အ​တိုင္း၊-

² ဧ​လိ​ယ​သည္​လည္း​သြား​ေလ​၏။ ထို​အ​ခ်ိန္​အ​ခါ​၌ ရွ​မာ​ရိ​ျပည္​မိုး​ေခါင္​မွု သည္ အ​ဆိုး​ဆုံး​အ​ေျခ​အ​ေန​သို႔​ေရာက္ လ်က္​ရွိ​၏။-

³ ထို႔​ေၾကာင့္​အာ​ဟပ္​သည္​နန္း​ေတာ္​အုပ္​ၾသ​ဗ​ဒိ ကို​ေခၚ​ေတာ္​မူ​၏။ (ၾသ​ဗ​ဒိ​သည္​ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​အား​အ​လြန္​ၾကည္​ညိဳ​ေလး​ျမတ္​သူ ျဖစ္​သ​ျဖင့္၊-

⁴ ထာ​ဝ​ရ​ဘုရား​၏​ပ​ေရာ​ဖက္​မ်ား​ကို​ေယ​ဇ​ေဗ​လ သတ္​ျဖတ္​ေန​ခ်ိန္​၌ ပ​ေရာ​ဖက္​တစ္​ရာ​ကို​ငါး ဆယ္​စီ​ႏွစ္​စု​ခြဲ​၍​ဂူ​မ်ား​တြင္​ဝွက္​ထား​ၿပီး​လၽွင္ အ​စာ​ေရ​စာ​ေကၽြး​ေမြး​ခဲ့​၏။-)

⁵ အာ​ဟပ္​သည္​ၾသ​ဗ​ဒိ​အား``ျမင္း​ႏွင့္​လား​မ်ား မ​ေသ​ေစ​ျခင္း​ငွာ ျမက္​ေတာ​ေတြ႕​ေကာင္း​ေတြ႕​နိုင္ ရန္​တစ္​ျပည္​လုံး​ရွိ​စမ္း​ေရ​တြင္း​ႏွင့္​ေခ်ာင္း​မ်ား ရွိ​ရာ​အ​ရပ္​ရပ္​သို႔ ငါ​တို႔​သြား​၍​ၾကည့္​ရွု​ၾက ကုန္​အံ့။'' ဟု​ဆို​၏။-

⁶ သူ​တို႔​ႏွစ္​ဦး​သြား​ေရာက္​ၾကည့္​ရ​မည့္​အ​ရပ္ မ်ား​ကို​သ​ေဘာ​တူ​ၾက​ၿပီး​လၽွင္ တစ္​ေယာက္ တစ္​လမ္း​စီ​ထြက္​သြား​ၾက​၏။

⁷ ယင္း​သို႔​ထြက္​ခြာ​သြား​စဥ္​ၾသ​ဗ​ဒိ​သည္ ဧ​လိ​ယ ႏွင့္​႐ုတ္​တ​ရက္​ေတြ႕​ဆုံ​မိ​ေလ​သည္။ သူ​သည္ ဧ​လိ​ယ​ကို​မွတ္​မိ​သ​ျဖင့္​ဦး​ညႊတ္​ပ်ပ္​ဝပ္ ၍``အ​ရွင္​သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​သ​ခင္​ဧ​လိ​ယ​ပါ ေလာ'' ဟု​ေမး​၏။

⁸ ဧ​လိ​ယ​က​လည္း``ဟုတ္​ပါ​သည္။ သင္​သည္​သင္ ၏​အ​ရွင္​ဘု​ရင္​မင္း​ျမတ္​ထံ​သို႔​သြား​၍ ဤ​အ​ရပ္ တြင္​ငါ​ရွိ​ေၾကာင္း​ေလၽွာက္​ထား​ေလာ့'' ဟု​ဆို​၏။

⁹ ၾသ​ဗ​ဒိ​က``အ​ကၽြန္ုပ္​သည္​အ​ဘယ္​အ​မွု​ကို​ျပဳ မိ​သည့္​အ​တြက္ အ​ရွင္​သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​အား​အာ​ဟပ္ မင္း​၏​လက္​တြင္​အ​သတ္​ခံ​ရ​ေစ​ရန္ ဤ​သို႔​ခိုင္း ေစ​ေတာ္​မူ​လို​ပါ​သ​နည္း။-

¹⁰ မင္း​ႀကီး​သည္​အ​ရွင့္​အား​ကမၻာ​ေပၚ​ရွိ​နိုင္​ငံ​တ​ကာ တြင္​ရွာ​ေဖြ​ေစ​ေၾကာင္း​ကို အ​သက္​ရွင္​ေတာ္​မူ​ေသာ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​တည္း​ဟူ​ေသာ​အ​ရွင္​၏​ဘု​ရား​သ​ခင္​ကို​တိုင္​တည္​၍​အ​ကၽြန္ုပ္​က်ိန္​ဆို​ပါ​၏။ ဤ မည္​ေသာ​နိုင္​ငံ​တြင္​ဧ​လိ​ယ​မ​ရွိ​ပါ​ဟု​ဆို​ေသာ မင္း​အား မင္း​ႀကီး​က​အ​ကယ္​ပင္​ရွာ​၍​မ​ေတြ႕ ေၾကာင္း​ကို​သစၥာ​ဆို​ေစ​ပါ​၏။-

¹¹ ယ​ခု​အ​ရွင္​သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​အား​အာ​ဟပ္​မင္း ထံ​သို႔​သြား​၍ ဤ​အ​ရပ္​တြင္​အ​ရွင္​ရွိ​ေန ေၾကာင္း​ေလၽွာက္​ထား​ေစ​ပါ​၏။-

¹² အ​ကယ္​၍​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​ဝိ​ညာဥ္​ေတာ္ သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​ထြက္​ခြာ​သြား​သည္​ႏွင့္​တစ္​ၿပိဳင္ နက္ အ​ရွင့္​အား​အ​ကၽြန္ုပ္​မ​သိ​သည့္​အ​ရပ္​သို႔ ေခၚ​ေဆာင္​သြား​ခဲ့​ေသာ္ အ​ကၽြန္ုပ္​အ​ဘယ္​သို႔ ျပဳ​ရ​ပါ​မည္​နည္း။ ဤ​အ​ရပ္​တြင္​အ​ရွင္​ရွိ ေန​ေၾကာင္း​မင္း​ႀကီး​အား​အကၽြန္ုပ္​ေလၽွာက္​ထား ၿပီး​ေနာက္ မင္း​ႀကီး​သည္​အ​ရွင္​အား​မ​ေတြ႕ ရ​ပါ​က​အ​ကၽြန္ုပ္​ကို​သတ္​ပါ​လိမ့္​မည္။ အ​ကၽြန္ုပ္​သည္​သူ​ငယ္​အ​ရြယ္​မွ​အ​စ​ျပဳ ၍​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​အား​အ​လြန္​ၾကည္​ညိဳ ေလး​ျမတ္​ခဲ့​သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ေအာက္​ေမ့ သ​တိ​ရ​ေတာ္​မူ​ပါ။-

¹³ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​ပ​ေရာ​ဖက္​မ်ား​ကို​ေယ​ဇ ေဗ​လ​သတ္​ေန​ေသာ​အ​ခါ​၌ အ​ကၽြန္ုပ္​သည္ ပ​ေရာ​ဖက္​တစ္​ရာ​ကို​ငါး​ဆယ္​စီ​ႏွစ္​စု​ခြဲ​၍ ဂူ​မ်ား​တြင္​ဝွက္​ထား​ကာ အ​စာ​ေရ​စာ​ေကၽြး ေမြး​ခဲ့​ေၾကာင္း​ကို​အ​ရွင္​ၾကား​ေတာ္​မ​မူ​ပါ သ​ေလာ။-

¹⁴ သို႔​ျဖစ္​၍​အ​ရွင္​သည္​အ​ဘယ္​သို႔​လၽွင္ အ​ကၽြန္ုပ္ အား​မင္း​ႀကီး​ထံ​သို႔​ေစ​လႊတ္​၍ ဤ​အ​ရပ္​တြင္ အ​ရွင္​ရွိ​ေတာ္​မူ​ေၾကာင္း​ေလၽွာက္​ထား​ေစ​နိုင္ ပါ​မည္​နည္း။ သူ​သည္​အ​ကၽြန္ုပ္​အား​သတ္ ပါ​လိမ့္​မည္'' ဟု​ဆို​၏။

¹⁵ ဧ​လိ​ယ​က``ငါ​သည္​ယ​ေန႔​မင္း​ႀကီး​၏​ေရွ႕​ေတာ္ သို႔​ဝင္​မည္​ျဖစ္​ေၾကာင္း ငါ​ကိုး​ကြယ္​ေသာ​အ​နႏၲ တန္​ခိုး​ရွင္​ထာ​ဝရ​ဘု​ရား​ကို​တိုင္​တည္​၍ က​တိ​ျပဳ​ပါ​၏'' ဟု​ဆို​၏။

¹⁶ ထို႔​ေၾကာင့္​ၾသ​ဗ​ဒိ​သည္ အာ​ဟပ္​မင္း​ထံ​သို႔​သြား​၍ ေလၽွာက္​ထား​ရာ အာ​ဟပ္​သည္​ဧ​လိ​ယ​ႏွင့္​ေတြ႕​ဆုံ ရန္​ႂကြ​လာ​ေတာ္​မူ​၏။-

¹⁷ ဧ​လိ​ယ​ကို​ျမင္​ေသာ​အ​ခါ​အာ​ဟပ္​က``ဣ​သ ေရ​လ​ျပည္​တြင္​ဒုကၡ​ေပး​သူ​ကို​ယ​ခု​ငါ​ေတြ႕ ၿပီ'' ဟု​ဆို​၏။

¹⁸ ဧ​လိ​ယ​က``ဒုကၡ​ေပး​သူ​မွာ​ငါ​မ​ဟုတ္။ ဒုကၡ​ေပး သူ​မ်ား​မွာ​သင္​ႏွင့္​သင္​၏​ခ​မည္း​ေတာ္​သာ​လၽွင္ ျဖစ္​ပါ​သည္။ သင္​သည္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​ပ​ညတ္ ေတာ္​တို႔​ကို​လြန္​ဆန္​၍ ဗာ​လ​ဘု​ရား​၏​႐ုပ္​တု မ်ား​ကို​ရွိ​ခိုး​ဝတ္​ျပဳ​လ်က္​ေန​ေပ​သည္။-

¹⁹ ဣ​သ​ေရ​လ​ျပည္​သူ​အ​ေပါင္း​တို႔​အား​က​ရ ေမ​လ​ေတာင္​ထိပ္​တြင္​ငါ​ႏွင့္​ေတြ႕​ဆုံ​ၾက​ရန္ အ​မိန႔္​ေပး​ပါ​ေလာ့။ ေယ​ဇ​ေဗ​လ​မိ​ဖု​ရား ေထာက္​ပံ့​ေကၽြး​ေမြး​ထား​သည့္​ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္ ေလး​ရာ့​ငါး​ဆယ္​ႏွင့္​အာ​ရွ​ရ​ဘု​ရား​မ​၏ ပ​ေရာ​ဖက္​ေလး​ရာ​တို႔​ကို​လည္း​ေခၚ​ဖိတ္​ပါ ေလာ့'' ဟု​ျပန္​ေျပာ​၏။

²⁰ သို႔​ျဖစ္​၍​အာ​ဟပ္​သည္​ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး သား​အ​ေပါင္း​ႏွင့္ ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​တို႔​ကို က​ရ​ေမ​လ​ေတာင္​ထိပ္​သို႔​စု​႐ုံး​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။-

²¹ ဧ​လိ​ယ​သည္​ထို​လူ​တို႔​ထံ​သို႔​ခ်ဥ္း​ကပ္​၍``သင္ တို႔​သည္​အ​ဘယ္​မၽွ​ၾကာ​ေအာင္​စိတ္​ဇ​ေဝ​ဇ​ဝါ ရွိ​ေန​ၾက​ပါ​မည္​နည္း။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္ ဘု​ရား​အ​မွန္​ျဖစ္​လၽွင္ ကိုယ္​ေတာ္​အား​ဝတ္​ျပဳ ကိုး​ကြယ္​ၾက​ေလာ့။ ဗာ​လ​သည္​ဘု​ရား​အ​မွန္ ျဖစ္​လၽွင္​မူ​ကား​သူ႔​အား​ဝတ္​ျပဳ​ကိုး​ကြယ္ ၾက​ေလာ့'' ဟု​ဆို​၏။ သို႔​ရာ​တြင္​လူ​တို႔​သည္ မည္​သို႔​မၽွ​ျပန္​၍​မ​ေျပာ​ၾက။-

²² ထို​အ​ခါ​ဧ​လိ​ယ​က``ထာ​ဝရ​ဘု​ရား​၏ ပ​ေရာ​ဖက္​မ်ား​အ​နက္ ငါ​တစ္​ဦး​တည္း​က်န္ ရွိ​ေန​၏။ ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​မ်ား​မူ​ကား​ေလး ရာ​ငါး​ဆယ္​ရွိ​ေပ​သည္။-

²³ ႏြား​လား​ဥ​သ​ဘ​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​ယူ​ၿပီး​လၽွင္ တစ္​ေကာင္​ကို​ထို​သူ​တို႔​အား​ေပး​ၾက​ေလာ့။ သူ​တို႔​သည္​ထို​ႏြား​ကို​သတ္​၍​အ​ပိုင္း​ပိုင္း ခုတ္​ၿပီး​လၽွင္​ထင္း​မ်ား​အ​ေပၚ​တြင္​တင္​ထား ၾက​ပါ​ေစ။ သို႔​ရာ​တြင္​မီး​မ​ညႇိ​ေစ​ၾက​ႏွင့္။ ငါ​သည္​အ​ျခား​ႏြား​တစ္​ေကာင္​ကို​ထို​နည္း တူ​ျပဳ​မည္။-

²⁴ ထို႔​ေနာက္​ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​တို႔​သည္​မိ​မိ​တို႔ ဘု​ရား​ထံ​သို႔​ဆု​ေတာင္း​ၾက​ေစ။ ငါ​သည္​လည္း ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ထံ​ေတာ္​သို႔​ဆု​ေတာင္း​မည္။ ငါ​တို႔​အ​သီး​သီး​ျပဳ​သည့္​ဆု​ေတာင္း​ပတၳ​နာ ကို​နား​ေညာင္း​ေတာ္​မူ​၍ မီး​ကို​ခ်​ေပး​ေတာ္ မူ​ေသာ​အ​ရွင္​သည္​ဘု​ရား​အ​မွန္​ျဖစ္​၏'' ဟု ဆို​ေလ​သည္။ လူ​အ​ေပါင္း​တို႔​သည္ ဧ​လိ​ယ​၏​ေျပာ​ၾကား ခ်က္​ကို​သ​ေဘာ​တူ​ေၾကာင္း​ဟစ္​ေအာ္​၍ ေဖာ္​ျပ​ၾက​၏။

²⁵ ထို​အ​ခါ​ဧ​လိ​ယ​သည္ ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​တို႔ အား``သင္​တို႔​က​အ​ေရ​အ​တြက္​အား​ျဖင့္​မ်ား သည္​ျဖစ္​ေသာ​ေၾကာင့္ ႏြား​တစ္​ေကာင္​ကို​ဦး​စြာ ယူ​၍​ျပင္​ဆင္​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​၏​ဘု​ရား​ထံ သို႔​ဆု​ေတာင္း​ပတၳနာ​ျပဳ​ၾက​ေလာ့။ ထင္း​မ်ား ကို​မူ​မီး​မ​ညႇိ​ၾက​ႏွင့္'' ဟု​ဆို​၏။

²⁶ သူ​တို႔​သည္​လည္း​မိ​မိ​တို႔​ထံ​သို႔​ယူ​ေဆာင္ လာ​ေသာ​ႏြား​ကို​ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​ရန္​အ​တြက္ ျပင္ ဆင္​ၾက​ၿပီး​လၽွင္​ဗာ​လ​ဘု​ရား​ထံ​သို႔​မြန္း တည့္​ခ်ိန္​တိုင္​ေအာင္​ဆု​ေတာင္း​ပတၳ​နာ​ျပဳ ၾက​၏။ သူ​တို႔​က``အို ဗာ​လ​ဘု​ရား၊ အ​ကၽြန္ုပ္ တို႔​၏​ဆု​ေတာင္း​ပတၳ​နာ​ကို​နား​ေညာင္း​ေတာ္​မူ ပါ'' ဟု​ဟစ္​ေအာ္​ၾက​ၿပီး​လၽွင္ မိ​မိ​တို႔​တည္ ေဆာက္​ထား​သည့္​ယဇ္​ပလႅင္​၏​ပတ္​လည္​တြင္ က​လ်က္​ေန​ၾက​၏။ သို႔​ရာ​တြင္​ဗာ​လ​ဘု​ရား ထံ​မွ​မည္​သို႔​မၽွ​အ​ေျဖ​မ​ရ​ၾက။

²⁷ မြန္း​တည့္​ခ်ိန္​၌​ဧ​လိ​ယ​သည္​သူ​တို႔​အား``သင္ တို႔​သည္​ပို​၍​အ​သံ​က်ယ္​စြာ​ဆု​ေတာင္း​ၾက ေလာ့။ ဗာ​လ​ကား​ဘု​ရား​ေပ​တည္း။ သူ​သည္​ဆင္ ျခင္​စဥ္​စား​လ်က္​ေသာ္​လည္း​ေကာင္း၊ တ​ပို​တ​ပါး သြား​လ်က္​ေသာ္​လည္း​ေကာင္း၊ ခ​ရီး​လြန္​၍​ေသာ္ လည္း​ေကာင္း​ေန​ေပ​မည္။ ထို​သို႔​မ​ဟုတ္​လၽွင္​လည္း အိပ္​လ်က္​ေန​ေကာင္း​ေန​မည္​ျဖစ္​၍​သူ႔​အား ႏွိုး​ရ​ၾက​မည္'' ဟု​ျပက္​ရယ္​ျပဳ​၍​ဆို​၏။-

²⁸ သို႔​ျဖစ္​၍​ဗာ​လ​ပေရာ​ဖက္​တို႔​သည္​ပို​၍​အ​သံ က်ယ္​စြာ​ဆု​ေတာင္း​လ်က္ ႒​ေလ့​ထုံး​စံ​ရွိ​သည့္ အ​တိုင္း​ဓား​ႏွင့္​ဓား​ေျမႇာင္​မ်ား​ျဖင့္​ေသြး​ယို စီး​လာ​သည့္​တိုင္​ေအာင္​ကိုယ္​ကို​ရွ​ေစ​ၾက ေလ​သည္။-

²⁹ သူ​တို႔​သည္​ည​ေန​ေစာင္း​တိုင္​ေအာင္​က်ယ္​ေလာင္ စြာ​ဟစ္​ေအာ္​ၾက​ေသာ္​လည္း​အ​ေျဖ​မ​ရ​ၾက။ မည္​သည့္​အ​သံ​ကို​လည္း​မ​ၾကား​ရ​ၾက။

³⁰ ထို႔​ေနာက္​ဧ​လိ​ယ​က​လူ​တို႔​အား``ငါ့​အ​နီး သို႔​လာ​ၾက​ေလာ့'' ဟု​ဆို​သ​ျဖင့္ လူ​တို႔​သည္ သူ​၏​ပတ္​လည္​သို႔​လာ​ေရာက္​စု​႐ုံး​ၾက​ေသာ အ​ခါ ဧ​လိ​ယ​သည္​ၿဖိဳ​ခ်​ထား​သည့္​ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​၏​ယဇ္​ပလႅင္​ကို​ျပန္​၍​ျပဳ​ျပင္​၏။-

³¹ သူ​သည္​ဣ​သ​ေရ​လ​ဟူ​ေသာ​နာ​မည္​ျဖင့္ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သ​မုတ္​ေတာ္​မူ​သူ ယာ​ကုပ္​မွ ဆင္း​သက္​လာ​ေသာ​တစ္​ဆယ့္​ႏွစ္​ႏြယ္​ကို​ရည္ စူး​၍​ေက်ာက္​ဆယ့္​ႏွစ္​လုံး​ကို​ယူ​ၿပီး​လၽွင္၊-

³² ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကို​ကိုး​ကြယ္​ဝတ္​ျပဳ​ရန္​ယဇ္ ပလႅင္​ကို​တည္​ေလ​သည္။ ထို​ယဇ္​ပလႅင္​၏​ပတ္​လည္ ၌​ေရ​ေလး​ဂါ​လံ​ခန႔္​ဝင္​သည့္​ေျမာင္း​ကို​တူး​၏။-

³³ ထို႔​ေနာက္​ထင္း​ကို​ယဇ္​ပလႅင္​ေပၚ​တြင္​စီ​၍​တင္ ၿပီး​ေနာက္ ႏြား​ကို​အ​ပိုင္း​ပိုင္း​ခုတ္​၍​ထင္း​ေပၚ​တြင္ တင္​ထား​ေလ​သည္။ သူ​က``အိုး​ေလး​လုံး​ကို​ေရ အ​ျပည့္​ခပ္​၍​ပူ​ေဇာ္​သကာ​ႏွင့္​ထင္း​ေပၚ​သို႔ ေလာင္း​ေလာ့'' ဟု​ဆို​သည့္​အ​တိုင္း​လူ​တို႔ ေလာင္း​ၿပီး​ေသာ​အ​ခါ၊-

³⁴ ဧ​လိ​ယ​က``တစ္​ဖန္​ေလာင္း​ဦး​ေလာ့'' ဟု​ဆို​၏။ လူ​တို႔​သည္​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ေလာင္း​ၿပီး​ေသာ​အ​ခါ ဧ​လိ​ယ​က``ထပ္​မံ​၍​ေလာင္း​ဦး​ေလာ့'' ဟု​ဆို ျပန္​၏။ လူ​တို႔​သည္​လည္း​ထပ္​မံ​၍​ေလာင္း​ၾက သ​ျဖင့္၊-

³⁵ ေရ​သည္​ယဇ္​ပလႅင္​ပတ္​လည္​သို႔​စီး​၍​ေျမာင္း သည္​ေရ​ျပည့္​ေလ​၏။

³⁶ ညဥ့္​ဦး​ယံ​ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​ခ်ိန္​ေရာက္​ေသာ​အ​ခါ ပ​ေရာ​ဖက္​ဧ​လိ​ယ​သည္​ယဇ္​ပလႅင္​အ​နီး​သို႔ ခ်ဥ္း​ကပ္​၍``အို အာ​ျဗ​ဟံ၊ ဣ​ဇာက္၊ ယာ​ကုပ္​တို႔ ၏​ဘု​ရား​သ​ခင္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ ကိုယ္​ေတာ္ သည္​ဣ​သ​ေရ​လ​အ​မ်ိဳး​သား​တို႔​၏​ဘု​ရား ျဖစ္​ေတာ္​မူ​ေၾကာင္း​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ အ​ကၽြန္ုပ္ သည္​ကိုယ္​ေတာ္​၏​အ​ေစ​ခံ​ျဖစ္​၍​ဤ​အ​မွု အ​ရာ​အ​လုံး​စုံ​ကို ကိုယ္​ေတာ္​၏​အ​မိန႔္​ေတာ္ အ​ရ​ျပဳ​ေၾကာင္း​ကို​လည္း​ေကာင္း​ယ​ေန႔​သိ ၾက​ပါ​ေစ​ေသာ။-

³⁷ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ ကိုယ္​ေတာ္​ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္ သည္ ဘု​ရား​အ​မွန္​ပင္​ျဖစ္​ေတာ္​မူ​ေၾကာင္း​ကို လည္း​ေကာင္း၊ ဤ​သူ​တို႔​အား​အ​ထံ​ေတာ္​သို႔​ျပန္ လည္​ေခၚ​ယူ​လ်က္​ေန​ေတာ္​မူ​ေၾကာင္း​ကို​လည္း ေကာင္း ဤ​လူ​တို႔​သိ​ေစ​ျခင္း​ငွာ​အ​ကၽြန္ုပ္​အား ေျဖ​ၾကား​ေတာ္​မူ​ပါ။ ေျဖ​ၾကား​ေတာ္​မူ​ပါ'' ဟု ဆု​ေတာင္း​ေလ​၏။

³⁸ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္​မီး​ကို​ခ်​ေပး​ေတာ္​မူ​သ​ျဖင့္ ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​သကာ​ႏွင့္​တ​ကြ​ထင္း​ႏွင့္​ေက်ာက္​တုံး​မ်ား ပါ​ကၽြမ္း​ေလာင္​သြား​သည့္​အ​ျပင္ ေျမ​ႀကီး​သည္​လည္း မီး​ကၽြမ္း​၍​ေျမာင္း​ထဲ​ရွိ​ေရ​ကို​ခန္း​ေျခာက္​ေစ​၏။-

³⁹ ဤ​အ​ျခင္း​အ​ရာ​ကို​ျမင္​ေသာ​အ​ခါ လူ​တို႔​သည္ မိ​မိ​တို႔​ကိုယ္​ကို​ေျမ​ေပၚ​တြင္​လွဲ​ခ်​ကာ``ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​သည္​ဘု​ရား​အ​မွန္​ပင္​ျဖစ္​ေပ​သည္။ ထာ​ဝ​ရ ဘု​ရား​တစ္​ပါး​တည္း​သာ​လၽွင္​ဘု​ရား​အ​မွန္​ျဖစ္ ပါ​သည္​တ​ကား'' ဟု​ေႂကြး​ေၾကာ္​ၾက​ကုန္​၏။

⁴⁰ ဧ​လိ​ယ​က``ဗာ​လ​ပ​ေရာ​ဖက္​တို႔​ကို​ဖမ္း​ဆီး​ၾက ေလာ့။ တစ္​ေယာက္​မၽွ​ထြက္​မ​ေျပး​ေစ​ၾက​ႏွင့္'' ဟု အ​မိန႔္​ေပး​၏။ လူ​တို႔​သည္​ပ​ေရာ​ဖက္​အား​လုံး​ကို ဖမ္း​ဆီး​၍​ေပး​သ​ျဖင့္ ဧ​လိ​ယ​သည္​သူ​တို႔​အား ကိ​ရွုန္​ေခ်ာင္း​သို႔​ထုတ္​သြား​ၿပီး​လၽွင္​ကြပ္​မ်က္ ေလ​၏။

မိုး​ေခါင္​ခ်ိန္​ကုန္​ဆုံး​သြား​ျခင္း

⁴¹ ထို႔​ေနာက္​ဧ​လိ​ယ​သည္ အာ​ဟပ္​မင္း​အား``ယ​ခု သင္​သြား​၍​အ​စား​အ​စာ​ကို​စား​ေသာက္​ပါ​ေလာ့။ မိုး​လာ​ေန​သည့္​အ​သံ​ကို​ငါ​ၾကား​၏'' ဟု​ဆို သ​ျဖင့္၊-

⁴² အာ​ဟပ္​သည္​စား​ေသာက္​ရန္​ထြက္​ခြာ​သြား​စဥ္ ဧ​လိ​ယ​သည္​က​ရ​ေမ​လ​ေတာင္​ထိပ္​သို႔​တက္ ၿပီး​လၽွင္ မိ​မိ​၏​ဒူး​ႏွစ္​ခု​အ​ၾကား​တြင္​ေျမ သို႔​တိုင္​ေအာင္​ဦး​ညႊတ္​ပ်ပ္​ဝပ္​လ်က္၊-

⁴³ မိ​မိ​၏​အ​ေစ​ခံ​အား``သင္​သြား​၍​ပင္​လယ္​သို႔ ေမၽွာ္​ၾကည့္​ေလာ့'' ဟု​ဆို​၏။ အ​ေစ​ခံ​သည္​သြား​၍​ၾကည့္​ရာ​မွ​ျပန္​လာ​ၿပီး ေနာက္``အ​ဘယ္​အ​ရာ​ကို​မၽွ​ကၽြန္​ေတာ္​မ​ျမင္ ပါ'' ဟု​ေျပာ​၏။ ဧ​လိ​ယ​သည္​မိ​မိ​၏​အ​ေစ​ခံ အား ဤ​နည္း​အ​တိုင္း​ခု​နစ္​ႀကိမ္​တိုင္​တိုင္​သြား ၍​ၾကည့္​ေစ​၏။-

⁴⁴ သတၱ​မ​အ​ႀကိမ္​၌​အ​ေစ​ခံ​သည္​ယင္း​သို႔​သြား ၍​ၾကည့္​ရာ​မွ​ျပန္​လာ​ကာ``လူ​၏​လက္​သ​ဖြယ္ ေသး​ငယ္​ေသာ​မိုး​တိမ္​ကို​ကၽြန္​ေတာ္​ျမင္​ပါ​သည္'' ဟု​ေလၽွာက္​၏။ ဧ​လိ​ယ​က​မိ​မိ​၏​အ​ေစ​ခံ​အား``သင္​သည္ အာ​ဟပ္​မင္း​ထံ​သို႔​သြား​ၿပီး​လၽွင္​မိုး​မ​ဆီး တား​မီ​ရ​ထား​ေပၚ​သို႔​တက္​၍ နန္း​ေတာ္​သို႔ ျပန္​ေတာ္​မူ​ရန္​ေလၽွာက္​ထား​ေလာ့'' ဟု​အ​မိန႔္ ေပး​၏။

⁴⁵ အ​ခ်ိန္​အ​နည္း​ငယ္​အ​တြင္း​၌​ပင္​ေကာင္း​ကင္ ျပင္​တြင္ တိမ္​မည္း​မ်ား​အုပ္​ဆိုင္း​လာ​ၿပီး​လၽွင္ ေလ​တိုက္​လ်က္​မိုး​သည္း​ထန္​စြာ​ရြာ​သြန္း​ေလ​၏။ အာ​ဟပ္​သည္​လည္း​ရ​ထား​ေပၚ​သို႔​တက္​၍ ေယ​ဇ​ေရ​လ​ၿမိဳ႕​သို႔​ထြက္​ခြာ​သြား​၏။-

⁴⁶ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​၏​တန္​ခိုး​ေတာ္​သည္​ဧ​လိ​ယ အ​ေပၚ​သို႔​သက္​ေရာက္​သ​ျဖင့္ သူ​သည္​မိ​မိ​၏ ဝတ္​လုံ​ကို​ခါး​တြင္​စည္း​၍​ေယ​ဇ​ေရ​လ​ၿမိဳ႕ သို႔​ေရာက္​သည့္​တိုင္​ေအာင္​အာ​ဟပ္​၏​ေရွ႕​က ေျပး​ေလ​၏။