അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 12 - പുതുവൻ ചേതിപത്തിരോശെ ഇരുട്ടറേൽ ഇടുകേക്ക് അതികാരമെ കൊടുക്കിനെ 1 അക്കാലത്തിൽ കെരോതാ രാശാവ് ശവേൽ വന്തവേരാളിൽ ചിലവേരാക്ക് തണ്ടനയെ കൊടുത്തു തുടയ്‌ങ്കെ. 2 അവൻ ഓകന്നാനിലെ ഉടപ്പുറപ്പ് ആക്കോവെ വാളാൽ വെട്ടി കൊലപ്പടുത്തിയെ. 3 അത് എകൂതാ ചാതീലവേരാളെ പിരിയമായ്‌ക്കെ ഒൺ കണ്ട് പത്തിരോശാം പുടിച്ചെടുത്തെ. അമ്പോളെ പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ പെരുനാളായിരുക്കുമെ. 4 അവനെ പുടിച്ചാപ്പിലെ പെശകായോഞ്ച് മാനടവനുക്ക് മില്ലോട് കൂട്ടമിടുവെ നുറുത്താം ഒണ്ണാലെ ഇരുട്ടറേല് അടച്ചിട്ടെ; അവനെ നോക്കുവച്ചൂട്ടി നാല് പടയാളികെ വീതം ഇരുക്കിനെ നാല് കൂട്ടത്തുക്ക് കൊടുത്തെ. 5 ഇകനെ പത്തിരോശെ ഇരുട്ടറേല് ഇട്ടിരുന്തവോളെ ശവെ അവനുക്കുചൂട്ടി മനം നൊന്ത് കെവുനമാ തെയ്‌വത്തുകാൽ വായാതികിട്ട് ഇരുന്തെ. തെയ്‌വ തൂതൻ പത്തിരോശെ ഇരുട്ടറേല് ഇരുന്ത് പുറത്തുക്ക് കുടക്കിനെ 6 കെരോതാവ് പത്തിരോശെ മാനടവനുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തുവെ നിനച്ചെ തലേനാ റാവ് പത്തിരോശ് ഇരണ്ടു പടയാളികേക്ക് നടുവെ കിടന്ത് ഉറങ്കുമെ; അന്നേരം അവനെ ഇരണ്ടു ചങ്കിലീൽ താൻ കെട്ടി ഇട്ടിരുക്കുമത്; വാതലുക്ക് മില്ലോട് കാവലാളിക ഇരുട്ടറേക്ക് കാവലായും നുണ്ണെ. 7 പെട്ടൊൺ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവുടെ വെളിവായ് അറേൽ വെട്ടമായെ. തൂതൻ പത്തിരോശ് മുതുവെ തൊട്ട് വേമാ എന്തൊണ്ണോൺ അവനെ അയപ്പിയെ; അപ്പണേ അവൻ കയ്യെ കെട്ടിയിരുന്തെ ചങ്കിലി അവൻ കയ്യിൽ ഇരുന്ത് പൂഞ്ച് ബൂന്തേയെ. 8 തൂതൻ അവൻകാക്ക് അരേലെ വേട്ടിയെ വാറിൽ കെട്ടിയാലെ ചെരുപ്പെ ഇട് ഒണ്ണെ. പത്തിരോശ് അകനയേ ചെയ്യെ; നിൻകാലെ തുണിയെ ചൂടി എനക്ക് പുറകോടേ വര് ഒണ്ണെ. 9 തൂതനുക്ക് പുറകോടേ പത്തിരോശ് പോയെ; തൂതൻനാലെ തനക്ക് എന്താനതൊൺ തിക്കിനാതെ കനാവെ താൻ കാണതൊൺ പത്തിരോശ് നിനച്ചെ. 10 അവറെ ഒണ്ണാം കാവലാം ഇരണ്ടാം കാവലാം കടന്ത് പട്ടണത്തുക്ക് പോനാനിലെ ഇരുമ്പു വാതലുകാൽ വന്തെ. അത് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി തൻബാട്ടിലേ തുറന്ത് ഇരുക്കുമെ; അവറെ പുറത്തിൽ ഉറയ്‌ങ്കി ഒരു തെരുവെ കടന്തെ; അപ്പണേ തൂതൻ അവനെ വുട്ട് പെട്ടൊൺ മാഞ്ചേയെ. 11 പത്തിരോശുക്ക് പോതം ബൂന്തതും, കരുത്താവുനാലതാൻ തൂതനവുട്ട് കെരോതാവ് രാശാവ് കയ്യിലിരുന്തും എകൂതാ ചാതീലെ വലിയോരുകാട് നിനച്ച് കൂട്ടിയത്തിൽ ഇരുന്തും എനക്ക് വുടുതലയെ തന്തതൊൺ എനക്ക് മെച്ചക്കമാ തിക്കിലൊള്ളെ ഒൺ ഉടയാളേ ചൊല്ലിയെ. 12 ഇകനെ നിനച്ചോഞ്ചതും അവൻ മരുക്കോശ് ഒൺ വോറേ പേര് ഇരുക്കിനെ ഓകന്നാൻ തള്ളെ മറിയാ കൂരേക്ക് പോയെ. അവുടെ കനേം ആളുകെ കൂടി വന്ത് മൊത്തമാ വായാതികിട്ട് ഇരുക്കുമെ. 13 പത്തിരോശ് പുറത്തോളെ വാതലുകാൽ വന്ത് വാതലുക്ക് അടിച്ചതും രോതാ ഒണ്ണെ ഉളന്താരിച്ചിയാനെ ഏവൽക്കാറത്തി പെൺപുള്ളെ വായകോപ്പേക്ക് വാതലുകാക്ക് പോയെ. 14 പത്തിരോശ് ചത്തം അപ്പണേ അവേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതും പിരിയമോറിയാലെ വാതലെ തുറകാതയേ അകത്തുക്ക് ഓടി പോയാലെ, പത്തിരോശ് വാതലുകാൽ വന്ത് നിക്കിനെ ഒൺ അവെ വെളിയേത്തിയ. 15 അവറെ അവേകാക്ക്, “നിനക്കുനേ കിരുക്കുതാൻ” ഒണ്ണെ; അത്തുക്ക് അവെ ഇല്ലെ, നരി നാത്തെ മെച്ചക്കമാതാൻ ഒൺ കട്ടായമാ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവറെ അവൻ തൂതൻ താൻ ഒണ്ണെ. 16 പത്തിരോശ് വാതലുക്ക് അടിച്ചുകിട്ടേ ഇരുന്തനാലെ അവറെ വാതലെ തുറന്തതും പത്തിരോശെ കണ്ട് മതെ ഒത്തേ അരണ്ട് പറന്തേയെ. 17 ബുറീനെ ഇരുപ്പെ അവറകാക്ക് കയ്യില് പാശേ കാട്ടി, കരുത്താവ് തനക്ക് ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് വുടുതലയെ കൊടുത്തതെ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഇതെ ആക്കോവുകാലും കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാകാലും ചൊൽകേക്ക് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അവറളെ വുട്ട് വോറേ ഇടത്തുക്ക് അവൻ പോയെ. 18 വാനം ബുടിഞ്ചതും പത്തിരോശ് ഏടെ മണ്ടിയേയെ ഒൺ നിനച്ച് കാവലാളികേക്ക് ചരിയാനത്തിൽ അരളി പുടിച്ച് തറു തറുപ്പായെ. 19 കെരോതാ രാശാവ് പത്തിരോശെ തേടുവെ കൽപ്പനയ ഇട്ടെ; ഒണ്ണാ പത്തിരോശെ കണ്ടെടുപ്പ അവറനാലെ ആയതില്ല; അതുനാലെ കാവലാളികളെ വിശാരണയിട്ട് കൊണ്ണാകേക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ. പിന്നെ കെരോതാ രാശാവ് എകൂതിയാവിലിരുന്ത് കയ്‌ശരിയാവില് പോയ് ഇരുന്തെ. കെരോതാവു ചാനെ 20 കെരോതാ രാശാവും ശോരിലേം ശീതോനിലേം ആളുകളും മത്തും വുറോതമായിരുന്തെ. ഒണ്ണാ അവറാത്തുക്ക് രാശാവിലെ തേശത്തിൽ തീൻ കിടയ്‌ക്കുമതുനാലെ അവറെ ഒത്തുമയാ രാശാവുകാക്ക് പോയ്, രാശകൊട്ടാരത്തിലെ മേൽനോട്ടക്കാറൻ ബെലുത്തോശ് ഒണ്ണാളെ കൂട്ടത്തിലായ്‌ക്കി ഒത്തു തീര്‌പ്പുക്ക് കങ്കണം കെട്ടിയെ. 21 ചൊല്ലി കൂട്ടിയനാ കെരോതാ രാശാവ് രാശാക്കൻമാരുകാട് ഇടിനെ ഉടനടയെ ഇട്ട് കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് മാനടവൻകാക്ക് കുരവുട്ടെ. 22 “ഇത് മനിശൻ കുരൾ ഇല്ലെ ഒരു തേവാതി കുരൾ താൻ” ഒൺ അങ്ക് വന്തെ മാനടവൻകാട് വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. 23 അവൻ തെയ്‌വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടാതെ ഇരുന്തനാലെ പെട്ടൊൺ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവനെ അടിച്ചിട്ടെ; അകനെ അവൻ പുശുവരിച്ച് ചത്ത് ഉശിരെ വുട്ടെ. 24 ഒണ്ണാ തെയ്‌വ വശനം കനേം ഇടത്തുക്ക് പരന്തുകിട്ടേയിരുന്തെ. 25 ബർന്നബാശും ശവുലും എരുശലേമിൽ തങ്കെ ചെയ്യിളെ തെയ്‌വ വേലയെ ചെയ്യോഞ്ച് മരുക്കോശ് ഒണ്ണെ ഓകന്നാനാം കൂട്ടിയെടുത്ത് തിരുമ്പി പോയെ. |
@New Life Literature (NLL)