मर्कुस 6 - माझीनासरतनाइ येसुलाइ बिस्वास बइगर्लाइ ( मति १३:५३-५८ ; लुका ४:१६-३० ) 1 ह्व ठउँ छाडिके येसु आफि हुर्किल सहर नासरतनाइ फर्किले। येसुराइ चेलालत पुनि सँगिन जाइला। 2 बिस्राम-दिननाइ येसुन सभाघरनाइ सिछ्या देइ लाग्ले। येसुकर सिछ्या सुनिके धेराइ मान्छेलत छक्क पर्तिन इत्तिके बाजइ लाग्ला, “ह्य मानुसिन इन्खा कुरो कछ्यान सिक्ले? हेइनिन पाइल बुद्दि किन्खा हो? किनिखे इन्खा अचम्मकर काम हेइनिन गरइ सक्छइ? 3 ह्य होइ मरियमकर बेटाक काठे कर्मि बया र? केति ह्य याकुब, योसेफ, यहुदा र सिमोनकर दाजेक बया र? हेक्रि बइनेकलत पुनि ता हाइसिन ने आछत!” इत्तिके होल्किन येसुलाइ तुच्छ ठान्ला। 4 अनि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“अगमबक्ताकाइ आफ्ने गाउँ, आफन्त र परिवारकिन बाएक सेब्बे ठउँकराइ मान्छेल्किन आदर गर्छत।” 5 उछिराइ मान्छेल्को बिस्वास बइहक्ल हुदान येसुन उछिका केइ बिरामिल्काइ मात्र आफ्ने हात धरिके बिसेक पार्नार काम बाएक आने कुनइ अचम्मकर काम गरइ बइसक्ले। 6 होल्किन बिस्वास बइगर्ल देखिके येसु छक्क पर्ले। अनि येसु गाउँ-गाउँनाइ जाइके मान्छेल्काइ सिकाइतिन हिन्ले। येसुन बार चेलाल्काइ पर्चार गरइ पाठाइल ( मति १०:५-१५ ; लुका ९:१-६ ) 7 येसुन आफिन छान्लाइ बार चेलाल्काइ बालाइके भुत आत्मा निकाल्नार सक्ति र अधिकार दिके होल्काइ दुइ-दुइटाइ गरिके पाठाइल्याक। 8 अनि येसुन होल्काइ आग्या दिल्याक,“बाटकर लागि टेक्नार लउरि बाएक आने केइ जुनबोको, न ता खाइनार कुरो, न ता झोला, न ता पट्कानाइ पइसा किछुनि जुनबोको। 9 जुत्ता लाओ, तर आने फेर्नार लुगा जुनबोको।” 10 येसुन होल्काइ अजइ बल्-ल्याक,“कुनइ गाउँनाइ पुग्तिन तोरा जुन घरनाइ पोस्छो, ह्व गाउँ नछाडुन्जेलसम्म होइ घरनाइ ने बसइ। 11 यदि कुनइ ठउँनाइ पुग्तिन मान्छेल्किन तोराल्काइ स्वागत बइगर्ला र तोराल्को कुरो सुनइ बइमान्ला भने, ह्व मान्छेल्काइ परमेसोरिन गर्नार न्यायकर दिननाइ साछि देइलाइ पइतलाकर धुलो टकटकाइकइ ह्व गाउँलाइ छाड्देइ।” 12 ह्व पछि चेलालत जाइला अनि मान्छेल्काइ, “आ-आफ्ने पाप मानिलिके छाडो” बाजिके पर्चार गर्ला। 13 होल्किन धेराइ मान्छेल्कोबान भुत निकाल्ला र धेराइ बिरामिल्काइ तेल लाइके बिसेक पार्ला। बप्तिस्मा दिनार युहन्नाकर मिर्त्यु ( मति १४:१-१२ ; लुका ९:७-९ ) 14 येसुकर चर्चा चारेदिस फइलिल हुदान हेरोद राजान पुनि येसुकर बारेनाइ सुन्ले। कत्ताल्किन बाज्तेला, “बप्तिस्मा दिनार युहन्ना मर्लबान जिउँते हक्लसइ, होइहुदान हेइनिन सक्तिसालि कामलत गर्छइ।” 15 तर आनेल्किन बाज्ला, “ह्य ता एलिया हो।” र अजइ आनेल्किन बाज्ला, “ह्य ता उइलेकर अगमबक्तालत जिन्खाए एक अगमबक्ता हो।” 16 ह्य कुरो सुन्ल पछि हेरोदिन बाज्ले, “ह्य ता युहन्ना ने हो। हेक्र कापाल ता मुइनिन काटइ लाइल हो, तर ह्य मर्लबान फेरि जिउँतिलसइ!” 17 हेरोदिन आफ्ने भाएक फिलिपकरि बोहेक हेरोदियासलाइ ब्याहा गर्ल रइल। होइनिन हेरोदियासकर कारनिन युहन्नालाइ आठाइके झ्यालखन्डनाइ थुन्ल रइल। 18 किनारइभने युहन्नान हेरोदलाइ बलि धर्तेल्ति, “परमेसोरकर नियम अन्सार आफ्ने भाएरकरि बोहेक धरइ मजार बया।” 19 होइहुदान हेरोदियासिन युहन्ना उप्रान इख धर्लि रइलि, र होलाइ मारइ चाइतेलि, तर होइनिन सक्लि बइरइलि। 20 किनारइभने युहन्ना धर्माति र पबित्र मानुस हो बाजिके हेरोदलाइ था रल्ति, अनि हेरोद डाराइतेल होइहुदान युहन्नालाइ सुरछित धर्ल रइल। युहन्नाकर सिछ्या सुन्तिन हेरोदकर मननाइ छट्पटि हक्तेल्ति, ता पुनि खुसि हकिके सुन्तेल। 21 एक दिन हेरोदिन आफ्ने जन्म दिननाइ बड्खो भोज लाइल रइल, ह्व भोजनाइ मन्तिरिलत, सेनापतिलत र गालिल पर्देसकराइ मुख्य-मुख्य मान्छेल्काइ बालाइल रइल। ह्य समय हेरोदियासलाइ बदला लिनार मउका मिलल्ते, 22 जब हेरोदियासकरि आफ्ने बेटेक भित्र आइके नाच्लि। तब होक्र नाच देखिके हेरोद र होक्र सेब्बाइ पाउनालत खुसि हक्ला। होइहुदान राजान होलाइ बलल्ते, “तुइलाइ जे इछ्या लाग्स्यास ह्व माग मुइ तुइलाइ दिनारआछु।” 23 राजान कसम खाइतिन बाज्ले, “तुइनिन मोर आदा राज्य माङ्तिन पुनि मुइ तुइलाइ दिनारआछु।” 24 अनि होइनिन बाइर निस्किके आमेकलाइ सोद्लि, “आमा मुइ केति मागु?” आमेकिन बलल्ते, “बप्तिस्मा दिनार युहन्नाकर कापाल माग।” 25 ह्व झ्वाट्टइ राजा हक्लनाइ जाइके बाज्लि, “मुइ चाइछु, अखय ने बप्तिस्मा दिनार युहन्नाकर कापाल काटिके थालनाइ देउ।” 26 ह्य सुनिके राजा एकदम दुखित हक्ले, तर राजान भोजनाइ आइलाइ पाउनाल्को अगाडि कसम खाइके दिछु बल्ल कुरो बइदिउ बाजइ बइसक्ले। 27 होइहुदान राजान झ्वाट्टइ एउटो सिपाइलाइ युहन्नाकर कापाल काटिके आन्नार हुकुम गर्ले। अनि होइनिन झ्यालखन्डनाइ जाइके युहन्नाकर कापाल काट्ले, 28 तब कापाल थालनाइ धरिके छुनेनिलाइ दिल्ते, र छुनेनिन लाकाइके आफ्ने आमेकलाइ दिल्ते। 29 जब युहन्नाराइ चेलाकिन ह्य कुरो सुन्ला अनि होलत आइके युहन्नाकर लास लाकाइके चिहाननाइ गड्काइला। येसुन पाँच हजारकाइ ख्वाइल ( मति १४:१३-२१ ; लुका ९:१०-१७ ; युहन्ना ६:५-१३ ) 30 बार पेरितलत फर्किके आइल पछि येसु हक्लनाइ जम्मा हकिके आफिन गर्ल र सिकाइल सेब्बे कुरो येसुलाइ सुनाइला। 31 अनि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“हाइ एकान्त ठउँनाइ जाइके केइ समय थाकाइ मारु।” किनारइभने उछिका धेराइ मान्छेलत आइनार जाइनार गर्तेला, होइहुदान होल्किन मजसिन खाइसम्म फुर्सद बइपाइला। 32 होइहुदान होलत लाउनाइ चडिके सुटुक्क एकान्त ठउँनाइ जाइला। 33 तर धेराइ मान्छेल्किन होलत जाइधर्ल देखिके धेराकिन चिन्ला, अनि सेब्बे सहरबान मान्छेलत होलत जाइलाग्ल ठउँनाइ कुत्तिन जाइला र होलत भन्दा अगाडि ने उछि पुग्ला। 34 जब येसु लाउबान झर्ले उछिका येसुन मान्छेल्को बड्खो भिड देख्ले, र येसुकर मन दयान भरल्ते। किनारइभने होलत गोठ्ला बिनाकर भेडि जिन्खाए रइला। तब येसुन होल्काइ धेरइ कुरो सिकाइ थाल्ले। 35 जब घाम अस्ताइ लाग्ल रल्ति तब चेलालत येसु हक्लनाइ आइके बाज्ला, “ह्य एकान्त ठउँ आछि, र साँझ परइ लागि सकल्ते। 36 हेल्काइ बिदा दिखन, र होलत नजिककर गाउँनाइ जाइके केइ किनिकइ खाइदिखन।” 37 तर येसुन चेलाल्काइ बल्-ल्याक,“तोराल्किन ने हेल्काइ केइ खाइ दिखन।” तर चेलाल्किन येसुलाइ बल्ला, “केति हाइनिन दुइ सय चाँदिर सिक्काकर पिठो किनिकइ हेल्काइ खाइ दिनार र?” 38 येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“तोराल्कोसिन कइटो पिठो आछि? जाइके हेरो।” हेरि सक्ल पछि आइके होल्किन बाज्ला, “पाँचुटो पिठो र दुइटि माछ।” 39 अनि येसुन मान्छेल्काइ हरियो चउरनाइ समुह-समुहनाइ बस्नार आग्या दिल्याक। 40 अनि होलत सय-सय र पचास-पचासकर समुहनाइ बस्ला। 41 जब येसुन पाँचुटो पिठो र दुइटि माछ लिके स्वर्गदिस हेर्तिन परमेसोरलाइ धन्नेबाद दिल्ते र ह्व पिठोलाइ भाचिके टुक्रा पार्ले, तब होल्काइ बाड्दिखन बाजिके चेलाल्काइ दिल्याक र ह्व दुइटि माछ पुनि येसुन सेब्बाल्काइ बाड्दिल्याक। 42 अनि सेब्बाल्किन आघाउन्जेल खाइला। 43 चेलाल्किन उघ्रिल माछ र पिठोकर टुक्रालत जम्मा गर्तिन बार डालो उठाइला। 44 उछिका पिठो खाइनाराइ अडेलत मात्र पाँच हजार रइला। येसु पानि उप्रान हिन्ल ( मति १४:२२-३३ ; युहन्ना ६:१६-२१ ) 45 अनि येसुन तुरुन्तइ चेलाल्काइ लाउनाइ चडाइकइ आफि भन्दा अगाडि तालकर पारपटि बेथसेदा पाठाइल्याक। आफिचाइ भिडकाइ बिदा देइलाइ उछि बस्ले। 46 होल्काइ बिदा दिसक्ल पछि येसु पार्थना गरइ डाँरानाइ जाइले। 47 रात पर्तिन लाउ तालकर माजनाइ रल्ति। येसुचाइ एक्ले तालकर छेउनाइ रइल। 48 चेलाल्काइ लाउ ख्याइलाइ गारो हकिधर्ल येसुन देख्ले, किनारइभने बातास होल्को बिपरित दिसाबान चल्ल रल्ति। ब्यान तिन बजेदिस येसु पानि उप्रान हिन्तिन होलत हक्लदिस आइले र होल्काइ उछनिकइ जाइ आँट्तिन 49 चेलाल्किन येसुलाइ पानिउप्रान हिन्ल देखिके भुत आइले बाजिके चिच्याइ लाग्ला। 50 किनारइभने होलत सेब्बाइ येसुलाइ देखिके डाराइलाइ रइला। तुरुन्तइ येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“जुनडाराओ! मुइ हो, आँट गरो।” 51 अनि येसु होल्को लाउनाइ चड्ले र बातास पुनि रोकिहालल्ते। ह्य देखिके चेलालत एकदम छक्क पर्ला। 52 येसुन पाँच हजारकाइ पिठो ख्वाइल देखिके पुनि होल्किन बुजइ सक्लाइ बइरइला, किनारइभने होल्को मन कठोर रल्ति। गनेसरेतनाइ येसुन बिरामिल्काइ बिसेक पार्ल ( मति १४:३४-३६ ) 53 होलत तालकर पारपटि गनेसरेतनाइ पुग्ल पछि लाउलाइ छेउ लाइला। 54 अनि होलत लाउबान निस्किला उत्तिने खेर मान्छेल्किन येसुलाइ चिनिहाल्ला, 55 होइहुदान होलत वरिपोरिकर गाउँनाइ कुत्तिन जाइके येसु आइल खबर फइलाइला। अनि मान्छेल्किन बिरामिल्काइ ओछ्याने सुदा बोकिके येसु हक्लनाइ आनइ लाग्ला। 56 गाउँ, सहर, बस्तिनाइ जछि-जछि येसु जाइतेल उछि-उछि ने मान्छेल्किन बिरामिल्काइ लाकाइतेला। अनि बिरामिल्किन येसुकर लुगाकर फुर्का मात्र हक्तिन पुनि छुइ पाउ बाजिके बिन्ति गर्ला र जत्ताल्किन छुइला होलत सेब्बाइ बिसेक हकिहाल्तेला। |
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Wycliffe Bible Translators, Inc.