Zebûr 52 - Kurmanji Încîl

Zebûr 52

Piştî Doegê Edomî hat ba Sawil û jê re got: «Dawid hatiye mala Avîmelek.»

¹ Bo çi tu bi xerabiyê pesnê xwe didî, ey zordar? Kerema Xwedê her û her e.

² Ji zimanê te fesadî tê der Wek dûzana tûj hîlekar e.

³ Tu ji qenciyê bêtir xerabiyê, Ji rastiyê bêtir ji derewan hez dikî.

⁴ Tu, ey zimanê hîlekar! Tu hez dikî ji her gotina xerakar.

⁵ Belê wê Xwedê, te her û her hilweşîne, Wê bi te bigire û te ji konê te derîne, Ji diyarê jiyanê koka te bişkivîne.

⁶ Wê yên rast, vê bibînin û bitirsin, Pê bikenin û weha bêjin:

⁷ «Vî zilamê ha, xwe nespart Xwedê, Bi pirrbûna serweta xwe ewle bû, Û xwe spart dewlemendiyê!»

⁸ Belê ez, li mala Xwedê wek dara zeytûnê ya şîn im, Hergav û her û her bi kerema Xwedê ewle me.

⁹ Ez hergav ji te re spasdar im, çimkî te ev kir, Li pêş evdên te yên dilsoz, bi navê te hêvîdar im, Çimkî ew qenc e.