Samûêl I, 26 - Kurmanji Încîl

Dawid careke din Şawûlê Padîşah nakuje

¹ Zîfî çûn Gîvayê ba Şawûl. Wan got: “Dawid li girê Haxîlaya ku li pêşberî Yeşîmonê ye xwe vedişêre.”

² Li ser vê yekê Şawûl bi sê hezar leşkerên bijare yên Îsraêlî re, çû Beriya Zîfê ji bo ku li Dawid bigere.

³ Li kêleka riya girê Haxîlaya pêşberî Yeşîmonê, artêşgeh danî. Dawid li beriyê bû. Dema fêm kir ku Şawûl ketiye pey wî,

⁴ çavdêr şandin. Bi vî awayî hîn bû ku Şawûl nêzîk e.

⁵ Li ser vê yekê Dawid çû cihê ku Şawûl artêşgeh lê daniye û dît ku Şawûl û fermandarê artêşa wî Avnêrê kurê Nêr radizin. Şawûl li nava artêşgehê, leşker jî li dora wî radizan.

⁶ Ahîmelekê Hîtîtî û Avîşayê birayê Yoav kurên Serûyayê bûn. Dawid ji wan re got: “Wê kî bi min re bê artêşgehê ba Şawûl?” Avîşay got: “Ezê bi te re bêm.”

⁷ Dawid û Avîşay wê şevê ketin artêşgehê. Şawûl rima wî li ber serê wî di axê de daçikandî li navenda artêşgehê radiza. Avnêr û leşker jî li derdora wî radizan.

⁸ Avîşay ji Dawid re got: “Îro Xwedê dijminê te da destê te. Bihêle ez bi rima wî bi yekcarî wî bimîxînim. Cara diduyan êdî ne lazim e ez lê bixim.”

⁹ Lê Dawid got: “Wî nekuje. Kî destê xwe dirêjî kifşkiriyê Xudan bike, wê sûcdar be.

¹⁰ Ez bi navê Xudanê Jîndar sond dixwim ku wê Xudan bi xwe lê bixe. Wê roja wî bê û bimire, yan jî wê di şer de bê kuştin.

¹¹ Lê bila Xudan nehêle ku ez destê xwe dirêjî kifşkiriyê Xudan bikim. De ka rima li ber serê Şawûl û şerbikê wî yê avê hilde ku em herin.”

¹² Bi vî awayî Dawid rimê li ber serê Şawûl û şerbikê avê hilda û çûn. Kesî ew nedîtin. Haya kesî ji wan nebû. Kesek jî hişyar nebû. Çimkî Xudan xeweke giran xistibû çavên wan.

¹³ Dawid derbasî aliyê din bû. Li serê girekî sekinî. Ew ji hev gelekî dûr bûn.

¹⁴ Dawid gazî leşkeran û Avnêrê kurê Nêr kir û got: “Ho Avnêro! Dengê min tê te?” Avnêr lê vegerand: “Tu kê yî ku gazî padîşah dikî?”

¹⁵ Dawid got: “Ma tu ne mêrxas î? Ma di nava gelê Îsraêl de kesekî wekî te heye? Te xweyê xwe, padîşahê xwe neparast. Ji bo ku wî bikuje, kesek hat û ket artêşgehê.

¹⁶ Te karê xwe nîvco hişt. Bi navê Xudanê Jîndar mirin heqê we hemûyan e! Çimkî we xweyê xwe, kifşkiriyê Xudan neparast. Ka here binêre, rima li ber serê padîşah û şerbikê wî ya avê li ku ye?”

¹⁷ Şawûl ev deng nas kir û got: “Dawid, lawo ev tu yî?” Dawid got: “Belê ezbenî, padîşahê min, ez im.

¹⁸ Ezbenî, tu çima berdidî min, berdidî xulamê xwe? Min çi kiriye? Sûcê min çi ye?

¹⁹ Lava dikim guhdariya xulamê xwe bike. Heke yê tu li dijî min rakirî Xudan e, bila qurbanekê qebûl bike. Lê heke ew kes mirov bin, bila nifriyên Xudan li wan bin! Çimkî got: ‘Here ji îlahan re xulamiyê bike!’ û min ji para Xudan dûr kirin.

²⁰ Bila xwîna min li axa dûrî Xudan nerije. Padîşahê gelê Îsraêl wekî nêçîrvanê kewan çûye nêçîra kêçekê dike!”

²¹ Li ser vê yekê Şawûl got: “Min guneh kir. Kurê min Dawid vegere. Ez êdî xerabiyê li te nakim. Çimkî te îro qîmet da min. Bi rastî jî min bêaqilî kir, min şaşiyeke pir mezin kir.”

²² Dawid got: “Va ye rima padîşah! Bila zilamekî te were û hilde.

²³ Xudan her kesî li gorî rastbûn û dilsoziya wî xelat dike. Îro Xudan tu dayî destê min, lê min nexwest destê xwe dirêjî kifşkiriyê Xudan bikim.

²⁴ Îro min çawa qedir dabe te, bila Xudan jî qedir bide min û min ji her tengasiyê serbest bike.”

²⁵ Şawûl got: “Kurê min Dawid, bila Xudan te pîroz bike! Tê karên mezin bikî û bi ser bikevî.” Paşê Dawid da rê çû, Şawûl jî vegeriya mala xwe.