Padîşah II, 9 - Kurmanji Încîl

Yêhû dibe Padîşahê Îsraêla Bakur

¹ Êlîşayê Pêxember gazî yekî ji koma pêxemberan kir û got: “Pişta xwe girê bide, rahêje vê qafikê rûn û here Ramot-Gîladê.

² Gava tu gihîştî wir, Yêhûyê kurê Yehoşafatê kurê Nîmşî bibîne. Here wî ji nav birayên wî rake û bibe odeyeke hundir.

³ Rahêje qafikê rûn, bi serê wî de birijîne û bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Min tu kifş kirî û li ser Îsraêlê kirî padîşah.’ Paşê derî veke û bireve, nesekine.”

⁴ Xulamê pêxember çû Ramot-Gîladê.

⁵ Gihîşt wê derê û dît ku fermandar rûniştî ne. Wî got: “Ya fermandar, gotineke min li te heye.” Yêhû got: “Ji nav me ji kê re ye?” Xulam got: “Ji te re ya fermandar.”

⁶ Yêhû rabû ket hundir. Xulam rûn bi serê wî de rijand û got: “Xwedayê Îsraêl Xudan wiha dibêje: ‘Min tu kifş kirî û li ser Îsraêla gelê Xudan kirî padîşah.’

⁷ Tê li Mala Ahavê xweyê xwe bixî, ji bo xwîna xulamên min ên pêxember û ji bo tevahiya xwîna xulamên Xudan, ezê ji Îzabelê heyfa xwe bistînim.

⁸ Wê tevahiya Mala Ahav tune bibe û li Îsraêlê, ji Mala Ahav çi ciwan çi jî kal, ezê koka hemû mêran rakim.

⁹ Ezê Mala Ahav bikim wek Mala Yarovamê kurê Nevat û Mala Baeşayê kurê Ahiya.

¹⁰ Li erdên Yîzreyêlê, wê kûçik Îzabelê bixwin û wê kesekî wê veşêre jî tunebe.” Xulam derî vekir û reviya.

¹¹ Yêhû derket derve, ba xulamên xweyê xwe. Yekî jê re got: “Te xêr e? Ev dîn çima hat ba te?” Wî ji wan re got: “Hûn wî zilamî nas dikin û gotinên wî yên beredayî jî dizanin.”

¹² Gotin: “Ev derew e, niha ji me re bêje.” Wî got: “Ji min re wiha got: ‘Xudan wiha dibêje: Min tu kifş kirî û li ser gelê Îsraêl kirî padîşah.’”

¹³ Her kesî bi lez rahişt kincên xwe û li bin Yêhû raxistin ku li ser derenceyan bû. Li boriyê xistin û gotin: “Yêhû bû padîşah!”

Yêhû Yoramê Padîşahê Îsraêla Bakur dikuje

¹⁴ Yêhûyê kurê Yehoşafatê kurê Nîmşî, li dijî Yoram fen kir. Wê demê Yoram û tevahiya gelê Îsraêl, li dijî Hazaêlê Padîşahê Aramê, Ramot-Gîladê diparast.

¹⁵ Lê Yoramê Padîşah, gava li dijî Padîşahê Aram şer kiribû, ji ber birînên ku Aramiyên lê kirin baş bibe, vegeriyabû Yîzreyêlê. Yêhû got: “Heke bi ya we jî rast be, destûrê nedin ku kesek bi dizî ji bajêr derkeve û li Yîzreyêlê xeberê bide.”

¹⁶ Yêhû li erebeyê siwar bû û çû Yîzreyêlê. Çimkî Yoram li wê derê nexweş bû. Padîşahê Cihûdayê Ahazya, ji bo Yoram bibîne çûbû wê derê.

¹⁷ Li Yîzreyêlê li ser bircê çavdêrek hebû. Gava wî dît ku artêşa Yêhû tê, got: “Ez qelebalixekê dibînim.” Yoram got: “Siwarekî bişîne pêşiya wan, bila ji wan bipirse: ‘We xêr e?’”

¹⁸ Siwar çû pêşiya wî û got: “Padîşah dipirse: ‘We xêr e?’” Yêhû got: “Ma te çi ji xêrê ye? Bide pey min.” Çavdêr ragihand û got: “Qasid çû ba wan, lê venagere.”

¹⁹ Wî siwarekî din şand. Siwar hat ba wan û got: “Padîşah dipirse: ‘We xêr e?’” Yêhû got: “Ma te çi ji xêrê ye? Bide pey min.”

²⁰ Çavdêr rewşê ji padîşah re got: “Qasid gihîşt ba wan, lê ew venagere. Ajotin, dişibe ajotina Yêhûyê kurê Nîmşî. Çimkî wek dînan dajo.”

²¹ Yoram got: “Erebeya min amade bikin.” Erebeya wî amade kirin. Yoram Padîşahê Îsraêlê û Padîşahê Cihûdayê Ahazya, her yek ji wan, li erebeyên xwe siwar bûn û çûn pêşiya Yêhû. Di nav erdê Navotê Yîzreyêlî de rastî wî hatin.

²² Gava Yoram Yêhû dît, pirsî: “Te xêr e Yêhû?” Yêhû got: “Sêrbazî û zinakariya diya te Îzabelê ewqasî zêde bin, wê çawa xêr be?”

²³ Yoram hefsar zivirand, baz da û ji Ahazya re got: “Ev xiyanet e, Ahazya!”

²⁴ Yêhû bi tevahiya hêza xwe, kevanê xwe tikand û li nava herdu polên Yoram xist. Tîr, di nav dilê wî re derbas bû. Yoram, li nav erebeya xwe ket xwarê.

²⁵ Yêhû ji fermandarê xwe Bîdqar re got: “Rahêje cendekê wî û bavêje nav erdê Navotê Yîzreyêlî. Bîne bîra xwe, gava ez û te em li cem hev, li pey bavê wî Ahav bi siwarî diçûn şer, Xudan ev peyam ji bo wî gotibû:

²⁶ ‘Duh min xwîna Navot û xwîna kurên wî dît.’ Ev e gotina Xudan. ‘Ezê li nav vî erdî cezayê wî bidim te.’ Niha li gorî gotina Xudan, cendekê Yoram rake û bavêje nav erdê Navot.”

Kuştina Ahazyayê Padîşahê Cihûdayê

²⁷ Gava Ahazyayê Padîşahê Cihûdayê ev yek dît, ber bi riya Bêthagganê ve reviya. Yêhû da pey wî û got: “Wî jî bikujin.” Li nêzîkî Yîvleamê, di hevrazê Gûrê de, di erebeyê de lê xistin. Bi birîndarî heta Megîddoyê reviya û li wê derê mir.

²⁸ Xulamên wî bi erebeyê ew birin Orşelîmê. Wan li Bajarê Dawid, li ba bav û kalên wî, di gora wî de veşartin.

²⁹ Di yanzdeh saliya padîşahiya Yoramê kurê Ahav de Ahazya li ser Cihûdayê bû padîşah.

Kuştina Îzabelê

³⁰ Paşê Yêhû hat Yîzreyêlê. Gava Îzabel bi vê hesiya, çavên xwe kil kirin, porê xwe şe kir û ji pencereyê mêze kir.

³¹ Gava Yêhû derket dergehê bajêr, Îzabelê got: “Te xêr e, Zîmriyê ku xweyê xwe kuşt?!”

³² Yêhû berê xwe da pencereyê û got: “Kî bi min re ye?” Du sê nemêran lê mêze kirin.

³³ Yêhû got: “Wê bavêjin jêr!” Wan ew avêtin jêr. Peşkên xwîna wê pijiqî ser sûran û hespên ku ew perçiqandin.

³⁴ Yêhû ket hundir, xwar û vexwar. Paşê got: “Niha li vê jinika naletî binêrin û wê veşêrin. Çimkî ew keça padîşah e.”

³⁵ Rabûn çûn ku wê veşêrin. Lê ji bilî ser, dest û piyên wê tiştek jê nedîtin.

³⁶ Vegeriyan û behsa rewşê ji Yêhû re kirin. Yêhû ji wan re got: “Gotina Xudan ku bi riya xulamê xwe Êlyasê Tîşbeyî got, ev e: ‘Wê di nav erdên Yîzreyêlê de kûçik goştê Îzabelê bixwin.

³⁷ Wê cendekê Îzabelê li nav erdên Yîzreyêlê, li ser rûyê erdê bibe zibil ku kesek nebêje: Ev Îzabel e.’”