Helbesta Helbestan 8 - Kurmanji Încîl

¹ Xwezî tu birayê min bûyayî, Ji pêsîrên diya min şîr vexwarîbûyayî. Gava li derve min tu bidîta, minê tu ramûsayî Û tu kesan ez kêm nedidîtim.

² Minê bida pêşiya te Û te bibira mala diya xwe, Diya min a ku ez hîn kirime. Minê şeraba bi biharat û avhinara xwe Bi te bida vexwarin.

³ Bila destê wî yê çepê di bin serê min de be, Bi destê rastê jî min hembêz bike.

⁴ Ya keçên Orşelîmê! Ez bi we sond didim xwarin, Hezkirinê hişyar nekin û ranekin, Heta ew bixwaze.

Hevalên Keçikê

⁵ Ev kî ye ji çolê tê? Ev kî ye xwe spartiye evîndarê xwe? Min li bin dara sêvê tu hişyar kirî, Li wir diya te êşa te kişand, Li wir jina ku te anî dinyayê êş kişand.

Keçik

⁶ Tu min wekî morekî deyne ser dilê xwe, Wekî morekî deyne ser zendê xwe. Çimkî hezkirin wekî mirinê hêzdar e, Dilketin wekî diyarê miriyan dijwar e. Pêta wê wekî pêta êgir Dişewitîne û diqedîne.

⁷ Ava boş nikare hezkirinê bitefîne, Ne jî lehî dikare wê bi xwe re bibe. Mirovek hemû hebûna xwe ji bo hezkirinê bide, Wê dîsa jî kêm bê dîtin.

Hevalên Keçikê

⁸ Xwişkeke me ya biçûk heye, Hê memikên wê tunene. Roja ku wê bixwazin, Emê ji bo wê çi bikin?

⁹ Heke ew sûrek bûya, Meyê li ser wê birceke zîvîn ava bikira. Heke ew deriyek bûya, Meyê bi textikên dara sedrê ew binixamta.

Keçik

¹⁰ Ez dîwar im, Memikên min jî bircên wê ne. Loma li ber çavê wî Ez bûm ya ku rihetiyê tîne.

¹¹ Li Baal-Hamonê rezê Silêman hebû, Wî rezê xwe da kirê. Di ber berê wî de, her kirêdarekî hezar zîvan dida.

¹² Lê rezê min ê xumalî, Tenê ji bo min e. Bila hezar zîv ji te re bin, ya Silêman! Du sed zîv jî bila ji kirêdarên te re bin.

Lawik

¹³ Ya tu, jina ku li nav bexçeyan rûdine, Hevalên min guhdariya dengê te dikin. Bi min jî bide bihîstin.

Keçik

¹⁴ Delalê min, bibe wekî xezal û bilezîne! Mîna karê pezkoviyên li ser çiyayên bêhnxweş were!