Helbesta Helbestan 6 - Kurmanji Încîl

Hevalên Keçikê

¹ Jina herî delal, Evîndarê te bi ku ve çû? Evîndarê te bi kîjan aliyê ve çû? Em jî bi te re lê bigerin.

Keçik

² Evîndarê min çûye bexçeyê xwe, Mişara kulîlkên bêhnxweş Ku pez biçêrîne û sosinan bicivîne.

³ Ez ya evîndarê xwe me, Ew jî yê min e. Li nav sosinan pez diçêrîne.

Lawik

⁴ Yara min, tu wekî Tîrsayê delal î, Wekî Orşelîmê xweşik î. Wekî artêşa ala xwe vekiriye, biheybet î.

⁵ Tu çavên xwe ji ser min bide alî, Wan ez têk birim. Keziyên te, wekî keriyê bizinan e Ku ji pala Gîladê tên xwarê.

⁶ Diranên te, wekî keriyê miyan in Ku nû hatine şûştin. Hemû jî cêwî ne, Yek ji wan jî neketiye.

⁷ Dêmên te di pişt xêliyê de, Wek şeqê hinarê ne.

⁸ Dibe ku li wir şêst şahbanû, Heştê carî û bêhejmar keçik hebin,

⁹ Lê kevoka min a bêqisûr, yekta ye. Ew yektaya diya xwe ye, Bîbika çavê dayika xwe ye. Keçikên ew dît, got: “Xwezî bi wê.” Şahbanû û cariyeyên ew dît û pesnê wê da.

Hevalên Keçikê

¹⁰ Ev jin kê ye? Nêrînên wê wekî seherê, Wekî heyvê delal e, Wekî rojê dibiriqe, Wekî artêşa ala xwe vekirî ye, biheybet e.

Keçik

¹¹ Ez çûm bexçeyê gûzan Ku bibînim şaxên şîn ên newalan. Ka bibînim mêw gupik dane? Ka bibînim kulîlkên hinaran pişkivîne?

¹² Bêhemdê xwe, Daxwaza min ez li erebeyên şer ên gelê min siwar kirim.

Hevalên Keçikê

¹³ Vegere, vegere keça Şûlamî! Vegere, vegere em li te binêrin. Çawa ku kes li govenda Mahanayîmê dinêrin, Çima hûn li keçika Şûlamî dinêrin?