Dadger 15 - Kurmanji Încîl

Şîmşonê kurê Manoah tola xwe distîne

¹ Piştî demekê, di dema rakirina genim de Şîmşon karikek hilda û çû serdana jina xwe. Wî got: “Ez dixwazim herim ba jina xwe.” Lê bavê keçikê nehişt ew here odeyê.

² Bavê wê got: “Bi rastî min got qey tu jê nefret dikî. Loma min ew da hevalê te. Ma xwişka wê ya biçûk jê ne xweşiktir e? Di şûna wê de xwişka wê ji xwe re bîne.”

³ Li ser vê yekê Şîmşon got: “Vê carê ez xerabiyê bi Filîstiyan jî bikim, wê kes min sûcdar nebîne.”

⁴ Şîmşon çû û sêsed rovî girtin. Wî cot bi cot, rovî bi dûvên hev ve girê dan. Piştre di nav dûvên hemû cotan de xetîreyek bi cih kir.

⁵ Wî xetîre pêxistin û rovî berdan nav zeviyên dexlê Filîstiyan. Simbil, genim, rez û zeytûnên wan şewitîn.

⁶ Îcar Filîstiyan got: “Kê ev yek kir? Hebe nebe ev karê Şîmşonê zavayê Tîmnayî ye. Çimkî Tîmnayî, jina wî jê stand û da hevalê wî.” Li ser vê yekê ew çûn, wan jinik û bavê wê şewitandin.

⁷ Şîmşon ji wan re got: “Madem we wiha kir, heta ku ez tola xwe ji we nestînim, ez nasekinim.”

⁸ Şîmşon ji serî heta binî, bi dijwarî êrîşî wan kir û gelek kes kuştin. Piştre ew çû Zinarê Êtamê û li şikefteke zinaran ma.

⁹ Filîstî çûn Cihûdayê, artêşgehek ava kir û li herêma Lehiyê belav bûn.

¹⁰ Cihûdayiyan got: “Hûn çima bi ser me de hatin?” Filîstiyan got: “Em hatin ku Şîmşon bigirin û ya ku wî bi me kiriye, pê bikin.”

¹¹ Sê hezar Cihûdayî çûn şikefta li zinarê Êtamê û ji Şîmşon re got: “Ma tu nizanî ku Filîstî serwerên me ne? Ev çi bû te anî serê me?” Wî got: “Wan çi bi min kiribe, min jî ew bi wan kir.”

¹² Wan got: “Em hatin ku te bigirin û bidin destê Filîstiyan.” Şîmşon got: “Sond bixwin ku hûnê min nekujin.”

¹³ Wan got: “Baş e. Emê te girê bidin û bidin destê wan. Emê te nekujin.” Wan ew bi du werîsên nû girê da û ji şikefta zinêr derxist.

¹⁴ Gava Şîmşon nêzîkî Lehiyê bû, Filîstî qîriyan û ber bi wî ve çûn. Ruhê Xudan bi hêzeke mezin hat ser Şîmşon û werîsên li ser milên wî wekî kitanê ser êgir ji hev belav bûn û girêkên li ser destê wî ketin.

¹⁵ Şîmşon hestiyê erçena kerekî dît ku nû mirar bûye. Destê xwe dirêj kir, ew hilda û pê hezar kes kuştin.

¹⁶ Piştre wiha got: “Bi erçena kerekî, min lod bi lod mirovan, Bi erçena kerekî, min kuşt hezar kesan!”

¹⁷ Gava wî ev got, erçena kerê ji destê xwe avêt. Ji wê derê re Ramat-Lehî hat gotin.

¹⁸ Şîmşon gelek tî bûbû. Gazî Xudan kir û got: “Te bi destê xulamê xwe rizgariya mezin anî. Ma ezê niha ji tîbûnê bimirim û bikevim destê bêsinetan?!”

¹⁹ Xwedê çala Lehiyê qelaşt û av jê derket. Şîmşon av vexwar, ruh û canê wî teze bû. Bi vî awayî ji vê derê re Eyn-Haqqoreyê hat gotin. Kanî îro jî li Lehiyê ye.

²⁰ Şîmşon di rojên Filîstiyan de bîst salan serweriya gelê Îsraêl kir.