Îbranî 10 - Peymana Nû (Încîl)

Qurbanbûna Mesîh ser qurbanêd Qanûna Mûsarʼa ye

¹ Qanûn sîya wan tiştêd qenc e, kʼîjane ku tên, lê ne xût mîna wan yeka ye. Bona vê yekê Qanûn pê wan qurbanêd ku her sal peyhev-peyhev têne dayînê nikare wan kʼamil bike, yêd ku bi qurbandayînê nêzîkî Xwedê dibin.

² Heger paqij bûna, wana wê dest ji qurbandayînê bikʼişanda, çimkî bi carekê yêd xweyîqurban wê bihatana paqijkirinê, ji wir şûnda bona guna îsafa wan wê li wan hilnehata.

³ Lê ew qurban her sal gunêd wan tînine bîra wan.

⁴ Çimkî xûna canega û nêrîya tʼu car nikare guna rʼesît ke.

⁵ Lema jî, gava Mesîh wê bihata vê dinê, got: «Te qurban û hʼedî nexwestin, lê Te bona Min qalibek hazir kir.

⁶ Dîyarîyêd tʼevayîşewatê û qurbanêd ji ber gunava Te xweş nehatin.

⁷ Hingê Min got: ‹Va me ya Xwedê, Ez hatim eʼmirê Te bînime sêrî, çawa bona Min kʼitêbêda nivîsar e›».

⁸ Pêşîyê dibêje: «Qurban û hʼedî, dîyarîyêd tʼevayîşewatê û qurbanêd ji ber gunava Te nexwestin û ew li Te xweş nehatin» (lê ew anegorî Qanûnê têne dayînê).

⁹ Paşê dibêje: «Va me ya Xwedê, Ez hatim ku eʼmirê Te bînime sêrî». Ya pêşin, Mesîh wêda davêje, ku ya duda tʼestîq ke.

¹⁰ Bi vî awayî Îsa Mesîh eʼmirê Xwedê anî sêrî, carekê bona her tʼim bedena Xwe kire qurban, bi vê yekê em paqij kirin.

¹¹ Her kʼahînek, her rʼoj nava xizmetkʼarîya xweda ye û gelek cara xût wan qurbana dide, kʼîjanêd ku tʼu car nikarin guna rʼesît kin.

¹² Lê Evî kʼahînî tʼenê carekê bona guna qurban da û peyrʼa hʼeta-hʼetayê kʼêleka Xwedêye rʼastê rʼûnişt

¹³ û ji wir şûnda hîvîyê ye, hʼeta ku dijminêd Wî bin pʼîyêd Wîda bêne danînê.

¹⁴ Bi qurbanekê Ewî yêd ku paqij dibin hʼeta-hʼetayê kʼamil kirin.

¹⁵ Rʼuhʼê Pîroz jî şeʼdetîyê dide me. Pêşîyê dibêje:

¹⁶ «Ev e ew peyman, ya ku Ezê tʼevî wan girêdim, pey wan rʼojarʼa, Xudan dibêje. Ezê qanûnêd Xwe bikime dilê wan û hʼişêd wanda wan binivîsim».

¹⁷ Paşê dibêje: «Ezê gune û neheqîyêd wan îdî bîr neynim».

¹⁸ Û ew dera ku baxşandin heye, îdî bona guna hʼedî kêr nayê.

De bira em nêzîkî Xwedê bin

¹⁹ Awa xûşk-birano, bi saya xûna Îsa em dikarin mêrkʼîmî bikʼevine Cîyê Herî Pîroz,

²⁰ wê rʼîya nûye saxrʼa, ya ku Ewî bona me nava wê pʼerʼdêrʼa vekir, awa gotî bi bedena Xwe.

²¹ Awa ku Kʼahînekî meyî mezin heye ser mala Xwedê,

²² em dikarin bi dilê rʼast nêzîkî Xwedê bin, bawerîyêva tʼijî, îsafa xweda bi xûnrʼeşandinê ji xirabîyê paqijbûyî û qalibê xwe jî pê ava zelal şûştî.

²³ De em wê gumana ku em îqrar dikin qewîn bigirin û ji cî nehʼejin, çimkî amin e, Ewê ku soz daye.

²⁴ Û bira em bona hevdu xem bikin, wekî hʼizkirinê û qencîkirinêda hêlana bidine hev.

²⁵ Bira em dest ji lihevcivînê nekʼişînin, çawa ku hineka xwerʼa kirîye xeyset, lê em dil bidine hev û hê zêde, çimkî hûn dibînin ku Rʼoja Axretê nêzîk dibe.

²⁶ Çimkî heger me rʼastî nas kirîye qebûl kirîye û peyrʼa bi hʼemdê xwe nava gunada bimînin, îdî ji vir şûnda bona baxşandina guna qurban berga tʼu tiştî nagire,

²⁷ lê tʼenê bi lerizekê dimîne hîvîya dîwanê û kʼûra agir, ku wê yêd miqabilî Xwedê hʼûfî xwe ke.

²⁸ Yekî heger Qanûna Mûsa bitʼerʼibanda, gava du yan sê şeʼde hebûna, bê rʼeʼm dihate kuştinê.

²⁹ Lê tʼexmîna we, ewê hê çiqasî hêjayî cezayê giran be, yê ku Kurʼê Xwedê daye bin pʼîyêd xwe û Xûna peymanê hʼeram hʼesab kirîye, bi Kʼîjanê ew paqij bû û Rʼuhʼê kʼeremdayînê bêhurmet kirîye?

³⁰ Belê em Wî nas dikin, Yê ku got: «Hʼeyfhildan ya Min e, Ezê hilînim». Û dîsa: «Xudan wê dîwana cimeʼta Xwe bike».

³¹ Tiştekî tirs û xof e, ku bikʼevine destê Xwedêyê sax!

³² Wan rʼojêd pêşin bîr bînin, gava hûn hatine rʼonayîkirinê, we şerʼekî çawayî giran bi cefava dikʼişand.

³³ Carna bi qara û zêrandina hûn aşkere dihatine rʼezîlkirinê, carna jî tʼevî hʼalê wan dibûn, yêd ku ew tişt dikʼişandin.

³⁴ Hûn dikʼetine hʼalê girtîya jî û gava hebûka we jî tʼalan kirin, hûn bi wê yekê eşq û şa bûn, çimkî we xwexa zanibû ku hebûka weye hê qenc û her tʼim heye.

³⁵ Awa wê gumana xwe unda nekin, ya ku hêjayî heqê mezin e.

³⁶ Werʼa sebir lazim e ku hûn eʼmirê Xwedê bînine sêrî û bigihîjine sozê Wî.

³⁷ Çawa nivîsar e: «Pey wextekî kinrʼa, Ewê ku wê bê, wê bê û derengî nebe.

³⁸ Lê yê ber Min rʼast, wê bi bawerîyê bijî û heger ew paşda vekʼişe, Ez wî begem nakim».

³⁹ Lê em ne ji wan in, ku paşda vekʼişin û unda bin, lê em ew in, ku bawer dikin, wekî rʼuhʼêd me xilaz bin.